icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชาติใหม่ข้าจะไม่หวนคืนชะตาเดิม

บทที่ 3 ถูกขับไล่ออกจากจวน

จำนวนคำ:2285    |    อัปเดตเมื่อ:21/10/2024

ก็ไม่ได้พูดอะไร เมื่อครั้งก่อนสวี่ซือเหยาไม่คิดแม้แต่จะชายตาแลเขาด้วย

ล้ว" ฮูหยินรองเข้ามาเจ้ากี้เจ้าการให้รีบคำนับฟ้าดิน บิดาไม่ยอม

ยที่อยู่ กว่าจะยอมรับได้ สามีก็โดนนางหลบหน้าไปแล้วหลายวัน เห็นเขาโกรธแทนเช่นนี้สวี่ซือเหยาก็ดีใจมากแล้ว สวี่ซือเหยา

แต่วันนี้เจ้าไม

ตุการณ์เช่นนั้น ชาติก่อนนางร้องไห้โวยวายไม่ยอมรับความจริงว่าถูกขับไล่ออกจาก

บตระกูลขุนนาง อยู่ไปก็ขายขี้หน้า สิ่งที่เจ้ากระทำสร้างความอับอายให้ต

่อ อย่

ยากฟังคำ

างน้อยก็ให้ข้า

มีของนางกำลังจะอ้าปากค้านก็ไม่ได้เอ่

ะตูจวนปิดกระแ

เขลา ดวงตามืดบอดมองไม่เห็นความจริงบ้างว่าในจวนนี้ใครกันแน่ที่เป็นคนชั่วร้าย นางปรับลมหายใจอยู่ครู่หนึ่ง

ลเรื่องใส่ชุดแดงสะดุดตานี่ออกไปนอกเมือง แต่ส

ี่ เป็นอะ

รค์ประทานให้ เพราะนี่เป็นพระเอกในนิยายของเรื่อง แต่ต่อไปนี้นางเอกฝันไปเถอะว่าจะได้สามีนางไปครอบครอง ต่อให้ความจำเสื่อมอีกคร

ไม่เ

่คิดว่าคนตระกูลใหญ่จะโหดร้ายกับบุตรสาวตัวเองเช่นนี้ ใบหน้างามเต็มไป

จะใช้ชีวิตร่วมกับเขาให้ดี ส่วนนางเอกของเรื่องนางไม่มีวันยกสามีให้เด็ดขาด ก่อนอื่นนางต้องสานสัมพันธ์สามีภรรยากับโจวเยี่ยนเฉินให้ดี แล

งไรล่ะ" สวี่ซือเหยาหันมายิ้มให้อย่างอ

หนึ่ง ใบหน้าเขาแดงระเรื่อเมื่อเห็นส

เหยา

าน ซึ่งทำให้อีกคนหน้าแดงระเรื่ออย่างเก้อเขินก่อนจะเอ่ยเรียกนางเสียงเบาหวิวจนแทบไม่ได้ยิน นางหัวเราะเบา

อกจากประตูหน้าบ้านแต่ภรรยากลับพามาที่หลังจวนแทน ทำให้เขาอดที่จะสงสัยว่

สามีด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่ยอมจากไปตัวเปล่าแน่ ๆ แม้จะแบ่งสมบัติออกไปบ้า

บเข้าไ

เลย หากไม่เอาไปด้วยตอนนี้คงแอบเป

นประสานนิ้วเข้าหากันแทนแท่นรองเหยียบแล้วไปยืนข้างกำแพง ทว

ู เชิญ

่คนเดียวครู่ใหญ่เพราะต่อจากนี้เป็นเรื่องที่นางควรทำ เรื่องอะไรจะปล่อยให้ม

" บิดาเห็นหน้าน

ิหมด ยกไปเก็บ"

ไม่ใช่สมบัติของสามี ข้ามีสิทธิ์จะได้เจ้าค่ะ" สวี่ซือเหยาตอบโต้ นางไม่ต้องการเหตุผลจากคนที่ไม่มีความคิดเป็นข

ายที่สุด ทำไมถึง

ทำไมเล่า ท่านพ่อมีของมีค่ามากมาย ที่ดินอีกไม่รู้กี่ผืน ไม่น

คนปาจอกชาลงพื้นจนมันแตกเป็นเ

คงถึงหูศาลหลักเมืองเป็นแน่" ในเมื่อพูดดีไม่ชอบ นางจะเรื่องนี้ไปถึง

..เ

ากกว่าเงินทองเช่นท่าน คงไม่อยากตก

ูหยางใบหน้าแดงก่ำด้วยความโมโห ก่อนจะตะคอกด่าลูกสาวไร้ค่าอย่า

รนะเ

้ไปนำของพ

อู่น้ำของตัวเอง เบี้ยเลี้ยงที่สามีให้มาก็ไม่น้อย แต่นางชอบ

่ได้ยินที่

หมดมา ขณะเดียวกันโจวเยี่ยนเฉินก็ตามภรรยามาถึงหน้าเรือนหลัก เ

เดิมของแม่สวี่ซือเหยานั้นไม่มากแต่ก็ไม่น้อ

กวียนสักเล่ม ของพวกนี้ต้องขนไปใ

กการทำงานเก็บไว้อยู่แล้ว เอาออกมาใช้จ่ายในเรื่อง

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 0 บทนำ ขอทานสปรกที่ถูกรังเกียจ2 บทที่ 1 ตัวประกอบที่ไร้ค่า3 บทที่ 2 งานแต่งงานแบบลวกๆ4 บทที่ 3 ถูกขับไล่ออกจากจวน5 บทที่ 4 สินเดิมของมารดา6 บทที่ 5 วางแผนอนาคต7 บทที่ 6 เยี่ยมน้าชาย8 บทที่ 7 ฮูหยินรองยื่นมือยาวมาถึงฉางซาน9 บทที่ 8 เยี่ยมบ้านสามี10 บทที่ 9 โจวเจิ้นหราน11 บทที่ 10 รับเป็นลูกบุญธรรม12 บทที่ 11 แม่เลี้ยงสามี13 บทที่ 12 แผนการทำลายอดีตศัตรู14 บทที่ 13 จับขโมย15 บทที่ 14 ตอบแทนบุญคุณครั้งสุดท้าย16 บทที่ 15 ตั้งครรภ์17 บทที่ 16 พบเจอนางเอกในนิยาย18 บทที่ 17 หาสถานที่เปิดสาขาเพิ่ม19 บทที่ 18 กาลเวลาผันผ่าน20 บทที่ 19 ความกังวลจากอดีตชาติ21 บทที่ 20 พักผ่อนหย่อนใจ22 บทที่ 21 แพ้ท้อง23 บทที่ 22 งอนสามีที่ชาตินี้ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย24 บทที่ 23 ง้องอนภรรยา25 บทที่ 24 มิอาจหลีกเลี่ยง26 บทที่ 25 ไม่อาจเปลี่ยนแปลง27 บทที่ 26 ตามหาสามี28 บทที่ 27 พบหน้าสวี่ตงหวน29 บทที่ 28 พบสามีอีกครั้ง...30 บทที่ 29 สามีความจำเสื่อม31 บทที่ 30 ฟื้นความทรงจำ32 บทที่ 31 บทส่งท้าย ครอบครัวพร้อมหน้า ไม่หวนคืนชะตาเดิม...