ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค 90

ห้องน้ำ บอมบอมก็ต้องทำใจ เพราะพี่กิตชอบมองตลอด ส่วนพี่พงษ์ไม่สนใจอะไรเลยอ่านแต่หนังสือซ็อคเกอร์ ส่

งกางเกงบอลตัวเดียว ซึ่งเกือบคล้ายบอมบอมที่ใส่ชุดดนอนเป็นชุดบอลเหมือนกัน ซึ่งเป็นของจ้อย

่งซึมไปเลย"กิตเข

อมตอบตามความจริง แต่เ

ะได้หายเหงาได้บ้าง"กิตลุก

ี่"บอมบอมยังไม่มีจิต

าบอมบอมยังไม่หลับเดี

คร

บาก เมื่อเย็นเขาก็กินข้าวไข่เจียว ซึ่งไม่ถูกปากบอมบอมเท่าไร แต่ก็จำใจต้องกินให้อิ่มท้อง ส่วนเตียงนอนก็เล็

ังคิดอะไรเพลินๆเอกก็เ

มบอม"เอกยืนมองอยู

้ามองเอกเพียงแว่บหนึ่งก็ทำ

นำซาวด์เบ้าท์ที่ถืออยู่ในมืิอ เอาวางไว้บนเตียงนอน แล้วห

อกที่ฟังยังดูหนุ่มอยู่ ซึ่งแตกต่างจากตอนที่มาจากในอนาคต ตอน

ต่ยังหนุ่มๆอยู่เลย"บอมบอมม

ไม่เข้าใจ"เอกมี

เพราะมาก"บอมบอมพยายามแก้ตัวแต

พี่เอกร้องเพล

นไหน"เอกง

ับ เพลงคนแรกที

อมบอมเป็นอะไร

นี้มีเพลงปากิหารย์มั้ยครับ"บอมบอมย

อบมาก น้องบ

บอมแปลกใจพี่เอกไปทำได้อย่างไร แล้วบอมบอมตื่

นที่กรุงเทพ ก็เข้าห้อง

บอมพยายามจินตนาการกรุงเทพเมื่อยี่สิบปีที่เขาย้อนมา และข้อมสำคั

กนะ แต่คิดอีกทีน่าจะทำได้เพรา

งมาแซวผมเลย ผม

บหูฟังที่ซาวด์เบ้าท์ แล้วคลี่สายออกใส่ที่หูของบอมบอม จึงท

ังเพลง

เอกน่าดูเลย ถ้าไม่ได้อยู่ท

อมขึ้นปีสี่ พี่ก็จบพอดี แต่ก็ไม่ใช่ปัญห

ร้องอัดใส่ม้วนเทปคาสเซ็ทไว้ ซึ่งบอมบอมอยากจะเล่าเรื่องราวต

บอมบอมเริ่มง่วงแล้วหลับไปใน

นมาพบกับความคุ้นเคยที่มีมานาน บอมบอมรีบลุกขึ้นนั่งแล้วมองไปรอ

งไม่เห็นบอมบอมออกมาเปิดประตู เธอจึงคิดว่าบอมบอมหลับไปแล้ว จึงกลับไปยังห้องนอนของตัวเอง เป็นจังห

บอมบอมจึงหยิบโทรศัพท์มือถือมาเปิดดูก็ไม่มีอะไร เพลงที่เขาบันทึกไว้ก็ไม่มี บอมบอมจึงเปิดเฟส

ส่งสติกเตอร์มาให้บอมบอม พร้อมกับข้อค

ดึกนะเ

โทรศัพท์เ

มบอมรู้จักเฟ

่อจากแม

ายนะ

้ายอหร

รือเปล่าท

่อาเอกลงในติ๊กต๊

ไม่นึกว่าจะมีคน

ยดูหนุ่มอยู่ ตอนแร

าพรุ่งนี้ไปเรียน

่เป็นนักร้อง ตอนหนุ่มๆอาก็ไปอ

บอมรู้ได้

ปยี่สิบกว่าปีที่แล้ว

่งเหลือเกินสมกับ

กยังไม่ได้บอกเลยวว่าท

ได้พยายามที่จะเป็น เพราะอาต้อง

วผมจะทำให้อาเอกทำ

ไรอาแก่ป่

ทำตอนหน

งงง ไม่คุยด้วยแล้วนอนซะพ

ับอา

อกในเมสเซนเจอร์ แล้วฝันหวานถึงพรุ่งนี้จะกลับไปหาพี่เอกในวั

ยมากแล้วนะคะ"เสียงคนรับใ

ว่าอยู่หอพักชาย มองไปรอบอีกทีก็

ี้ไปเรียนวันแรก

มขานรับถ้าไม่ขา

ล้ว นอกจากรีบอาบน้ำไปแต่งตัวเ

ลงมายังข้างล่างทันที แต่ไม่ทันอาหารเช้

ม่"น้ำเสียงหอบเหนื่

ยเชียว"วิกานดาแม่ของบอม

ยอีกล่ะลูก"นพดลพ่

มหลบสายตาต่ำลง

ปส่งที่มหาวิทยาลัย"วิกาน

ง่าย หลังจากนั้นเดินตามพ่อ

คอดีตที่เขาจากมา ช่วงสองชีวิตที่ต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่เขาก็ชอบทั้งสองสิ่งแล

ูก"วิกานด

โดนแ

กตั้งแต่เมื่

ติแม่จะไม่ด่าผม แ

ดามองค้อน แล้วก็ลูบ

ัยแล้วลูก"มงคล

บพ่อแม่"บอมบอมรีบลงจากรถท้ันที

ี่คณะก็เจอเพื่อนสมัยมั

็มาสายเลยนะ"บิวเพื่อ

ีเลยตื่นสายไปห

้มันได้อ

ปที่ห้องเร

วบรรดาเพื่อนร่วมห้องก็ทยอยเข้ามากันจนเกือบเต็ม แ

ียยนผิดคณะหรือเปล่า"บ

ือ สุรเดช เพื่อนในอดีตของเขาที่เรียน

อมเอ่ยชื่อออก

าหรอ"บิวกร

ัก ชายหนุ่มผู้นั้นคือใคร ทำไม

าจกระจ่างได้บ้าง แต่นั่นไม่เท่ากับที่เขาคิดถึงพี่เอกจับใจ ส่วนอาเอก