ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค 90

ี้นั่งรถคันหรู เข้าประตูบ้านที่อ

ีพายัพนี่เอง"

สุรเดชห

คลาสิคมากเลย"บอมบ

รของมึง"สุร

แรง กับคุณหญิงโสภิตาที่มาจากตระกูลดังในสังคม

่โตขนาดนี้ คุณสุรเด

้านไอ้มิคกี้มัน ตอนนี

ียนเข้าไว้ ท่องในใจฉันคือมิคกี้ เข้าใจมั้ยสุรเด

เป็นผู้ดี กูไม่ชิน

กับเราไม่ต้องกลั

ะบอมบอมรีบลงจากรถหรูทันที เพื่อจะเข้าไ

ยู่หน้าบ้าน ยังไม่มีท่าทีจะเข้าไปภ

าข้างในค่ะ"หญิงรับใช้พูดจาอย่างนอ

งแม่เรียกน่ะ"บอมบอ

ะกันอยู่เลย"ถึงสุรเดชจะห้าว แต

๋ยวคุณหญิงแม่โกรธเอานะคะ"หญิงรับใช้ย้ำอี

หญิงเนี่ยร้ายมาก

กนะคะ ไปเถอะค่ะเร็วเข้าคุณมิคกี

ะไรขึ้นเหรอ"บอมบอมถามพ

บนห้องเดี๋ย

รอฟังดูตื

องลูกชาย สุรเดชนั้นนั่งลงที่โซฟาทันที ส่วนบอมบอมยืนนิ่งในความเสียวสันหลัง เพราะ

ว้ในทันที และใช้น้ำเสียงที

ั่ง

ปนั่งที่โซฟาอย่างสงบเสงี่ยม จนสุรเดชอ

งรับใช้นำน้ำมาวางไว้

"บอมบอมยิ้มใ

าคุณหญิงโสภิตตลอดเวลา ซึ่งบอมบอมก็ส

ห้แม่รู้จักบ้างเหรอ" คุณห

เดียวกัน"สุรเดชพยายามพูดใ

อะไรเหรอ"คุณหญิงโสภิตใช้น

อมบอมกล่าวอย่างภูมิใจ ในความเป็

กันบ้าง"คุณหญิงโสภิตาใช้ส

ริ่มเห็นความเยอะของคุณหญิงโสภิตา แต่เขาก็เข้าใจในสังคมชั้นส

้ก็ซ์้อไว้สองหลัง เพื่อไปพักผ่อนต่างอากาศ"คุณหญิงพูดอย่

เดชใช้เสี

บหนูบอมบอมอยู่ไม่เห็นเหรอ"คุณหญ

รเดชลุกขึ้นยืนจับมือบอมบอมให้ลุกขึ้นตาม แต่ดู

มึงไปข้างบนกับกู"สุ

่สุภาพเลยนะลูก"คุณหญิงโสภิตารู้สึกตกใจในพฤติก

ยก่อนก็แล้วกัน วันหลังแม่ค่อยคุย"ส

แม่ก่อนค่อยไปก็ได้"บ

งวะ"สุรเดชป

ะ"คุณหญิงโสภิตารู้สึกขัดใจลูกนัยน์ตา ที่มิคกี้เปลื่ยนไปเป็นคนละคนชั่วคื

อนหวานกว่าเดิม เพื่อประจบแม่เพื่อน

่วนตัวเขาเดินนำหน้าไปก่อนไม่รอบอมบ

คกี้ไปเ

ญิงโสภิตา พอผ่านร่างของคุณหญิงโสภิตาไปได้

กว่าจะทันสุรเดช เพราะบันได้บ้า

่างคุณหญิงนั่นอยู่ได้"

ดมิคกี้กลับมา จะได้มีคุณแม่เป็นตัวช่วย"บอมบอมจะมีความคิดที

กันน่าจะสลับตัวกันดีกว่า

นอนสุรเดช เขาได้นำโทรศัพท์มื

ไงลูกถึงบ้าน

งแล้

เป็นห่วง เอ่อ ลูกยังไม่ได้บอ

ตรี พาย

อ่

ู้จักเ

ต่อไปนี้รู้จักแน่นอน อย่าลืมส่งโลเคช

คร

องสุรเดชทันที สิ่งแรกที่เห็นคือสุรเดชนอนลงบนที่น

วะ เปิดแอร์ให้กูหน่อย"สุ

"บอมบอมรู้สึกหมั่นไส้ แต่ก

ณ์การเล่นกีฬาดนตรีและตู้โชว์ มีบาสเกตบอลในตะกร้า ไม้เทนนิสบนหลังตู้ กีต้าร์โปร่งและกีต้า

อ"บอมบอมค

ในราคาสูง คอมพิวเตอร์พร้อมโน๊ตรุ่นใหม่ล่าสุด บอมบอมเดินต่อไปยังตู้โชว์ ที่มีถ้วยรางวัลมากมาย ไม่ว่าจะด้านดนตรีก

่อน รูปหมู่เที่ยวในสถานที่ต่างๆ ถัดมาเป็นรูปถ่ายที่ดูหล่อกว

ไอ้บอมบอม"สุร

สื้อผ้าทันที พอเปิดแค่นั้นบอมบอมตาค้างตะลึง เพราะเสื้อของมิค

ี่"สุรเดชกวักมือเรียกบอม

ังกลับเดินมาหาสุรเดช

ี เพราะเขาก็อยากลองใช้เหมือนกัน เมื่อช่วงก

มบอมลองกดปุ่มพาวเวอร์ ซึ

งใช้ได

ึงลุกขึ้นเดินสำรวจห้องอีกครั้ง โดยฉพาะตามโต๊ะชั้นวางของแต่ก็ไม่เจออะไร บอมบอมเดินไ

ยู่หนึ่งเครื่องพร้อมสายชาร์จ บอมบอมจึงลอ

้ย"สุรเดชถาม

ี่หลงมาอยู่ในที่พร้อมแท่บจะทุกด้าน แถมอยู่ในร่าง

งอยู่ที่นี่วะ"

่ากูมึง เปลื่ยนเป็นเรานายหรือเรียกช

พูดแบบนี้ทำไม"สุรเดชไม่อ

จนบอมบอมเซล้มทับร่างสุรเดช จนปากจะชนกันเหลือช่องว่างเพียงนิดเดียว สายตาของทั้งคู่ส่องประสานกัน นิ่งงันสงบ

ให้เพราะ"สุรเดชเริ่มพูดนุ่มนวลขึ้น ส่วนหนึ่ง

ต็ม นายเล่ามาว่ามา

รู้เลยไปในอดีตได้อย่างไง"สุรเดชมี

บอมบอมทำท่าลุกขึ้น เพราะรำคาญ แต่ส

มบอมพยายามดิ้นให้หลุด

ยายามใช้เสียงให้อ่อนหวานมากที่สุดเท่าที่จะทำ

ังก่อนเมื่อคืนนายทำอะไรไว้

ยงว่ากำลังนอนฟังวิทยุอยู่ สุรเดชคิดอยู่นานพอสมควร จึงเร่ิ่ิม

งเขาต้องการดูหนังจีนช่องสาม สุรเดชจำเป็นต้องลงบ้านย

ัง"สุรเดชตะ

ทัศน์สียี่สิบเอ็ดนิ้วยังเป

ยับหมุนอ

่มหร

้วแต่ยังขะยุกๆอยู่ ภ

่อยๆขยับ

วพี่ ขึ้น

้านอนในทันที ห้องของสุรเดชก็ไม่ใหญ่มากมีแค่ไว้นอน ตู้เสื้อผ้าก็

นก็จูนวิทยุหาคลื่นเอฟเอ็ม เก้าสิบสามจุดศูนย์เมกะเฮิรตซ์ เพื่อฟังเพลงกล่อมให้หลับ กว่าเ

หลับ เขาจึงเอื่อมมือไปปิดวิทยุ ในช่วง

ชื่อคุณ

ฏิหารย์ให้กับน้องเ

เดี่ยวผมจ

บคุณ

่เจอเมื่อตอนกลางวันก็ลอยอยู่ในหัว เขาพยายามสลัดความคิดนั้นทิ้งไปแต่ก็ไม่เป็นผล จนเพลงปาฏิหารย์ดัง