ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อนซ้ำยังต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้

งด้วยความตกใจ ชายผ้าถุงเกือบจะเลื่อนขึ้นมาพันอยู่ที่เอวเพราะเธอไม่เคยสวมผ้าถุงนอน กว่าจะนุ่งได้เมื่อวา

่รู้ตัวพอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกปวดเมื่อยร่างกายไม

แล้ว ใช่ว่าที่เรียนปริญญาตร

พื่อเป็นเชื้อเพลิง สายตาเธอหันมามอง

็นคนที่เดินออกมาแต่เช้าม

ช่วยแม่ท

ัน” ส่วนมากลูกทั้งสามจะตื่นพร้อมกันก็ต่อ

ทำ ทุกคนจะได้ไม่ต้องเหนื่อยมาก แม่กับน้องคงทำ

วนำไปให้แม่อีก คำพองมองดูลูกทำงานก็ยิ่งปลื้มปริ่มในหัวใจ คำแก้วทำทุกอย่างโดยไม่ต้องบอกอีกแล้ว น้ำในหม้อพอดิบพอดี หวดนึ่งข้าวก็ราดน้ำไม่ให้เมล็ดข้าวสารเกาะขอบหวดนึ่งข้าว ลูกของเธอจดจำรายละเอียดเล็ก

แปรงฟันแต่เช้า ไม่สิ ต

ู่ริมลำธารขึ้นมาสี่ห้า

มเหลือเกิน เจล

้ฟันคงเป็นสนิมคล

กนอกของเม็ดขนุนที่ต้มจนเปื่อยออกทีละเม็ด

อะไรหร

เม็ด

น แต่ซุบเม็ดขนุนเธอยังไม่เคยลอง คงเป็นเม็ดขนุนที่เหลือเมื่อคืนกระมัง

ะกิน

ดอย่างอารมณ์ดีเพราะวันนี้มีอ

ังไข่ต้มสามฟองที่อยู่ในถ้วยแล้วนึกอดสูในใจ เธอจะต้อ

ตรียมออกไปรับจ้างตัดปอเหมือนเดิม ทุกคนต้องแบ่งหน้าที่กันไป เพราะถ้าไปด้วยกัน

ะไรไปบ้าง” ค

อยใช้สะพายหลังใส่เด็กมาให้ และผ้าขาวม้าหนึ่งผืน “เอาผ้านี้คลุมหน

น เข้มก็พยักหน้าให้ วันนี้เขาเห็นชาวบ้านออกไปหาเห็ดกันมากเห

ตาคมเข้มของผู้เป็นพ่อมองตามหลังลูกสาวคนโต

บ้านกลุ่มหนึ่งมีผู้ชายสองผู้หญ

นด้วยรึ” เสียงของหญิงวัยกลางคน

ืออีเอ๋อ คำแก้วทำหน้าง

เธอคิดอย่างนั้นเพราะผู้หญิงคนนั้นหันหน้ามามองห

มาก่อน ผู้คนต่างก็รังเกียจครอบครัวของเขา ไม่ค่อยมีใครมาสุงสิงด้วยมากนัก มีเพียงชาวบ้านส่วนน้อ

ิงอีกคนส่งเสี

สีย คิ้วเรียวขมวดแน่น เอ๋อด้วย

ายไหมล่ะ” เธอรู้สึกสงสารคำแก้ว ไม่คิดว่ามาถึงป่าเขาลำเนาไพรยังจะ

รงจำเกี่ยวกับสองคนนี้ก็หลั่งไหลเข้ามา ตอนที่เธอไ

็กปัญ

ไปซะ จะย้ายมาอยู่ในหม

นั้นก้อง

ได้มีน้อยนัก เธอเป็นเด็กปัญญาอ่อนที่เรียนหนังสือไม่จ

่อนตอนนี้ขอจัดการ

กด้วย” สิงหาเอ่ยขึ้นอย่างเหลืออด เขาว

คบโจรเป็นเพื่อนเดี๋

นเข้าไปหายายจูแต่มือขอ