ทะลุมิติมาอยู่ในร่างหญิงปัญญาอ่อนซ้ำยังต้องแต่งงานกับบุรุษใบ้

ต้นหนึ่งประมาณสิบคนโอบ ที่โคนต้นของมันมีโพรงขนาดใหญ่พอที่คนจะเดินเข้าไปได้ กระรอกตัวหนึ่งวิ่งออกมาจากตรงนั้น ด้วยความอยากรู้อยากเห็นจึงเดินเข้าไ

สงวาบสีรุ้งสาดส่องออกมา อยู่ดี ๆ ร่างเ

ียงดังและไม่อาจต้านแรงดึ

อประหลาดใจ มันเป็นป่าสมุนไพรนานาพรรณ และที่สำคัญมีผลไม้หลากชนิดให้เธอเลือกกิน ผ

กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ “ทุเรียน” คำแก้วเดินตรงไปที่ต้นทุเรียนที่มีลูกเต็มต้น ถกแขนเสื

หญ่เข้าปาก กลิ่นหอมของมันยั

ลืองทองเนื้อดีรสชาติหวานพอดีละมุนลิ้นถูกส่งเข้าปากครั้

วจป่าแห่งนี้ไปเรื่อย ๆ เดินผ่านต้นอะไรก็เก็บกินไปตลอดทาง และไม่ลืมที่จะเก็บผลไม้เข้าไปในห้องมิติของตนด้วย

ถึงจะมีบางคนไม่ชอบใจอยู่บ้างแต่ก็ยอมให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เพราะถึงอย่างไ

งเข้ม ความจริงผู้ใหญ่บ้านไม่อยากให้คำแก้วมาด้วยเพราะหน้าที่นี้ไม่เหมาะกับผ

ล้วเดินตามสิงหาและเพ

ตะโกนเรียกชื่อค

ปในป่าค่อนข้าง

ิดหวังและเหนื่อยล้า คำพองนั้นเดินร้องไห้ตั้งแต่มาถึงจนตอนนี้ก็ยังไม่หยุด เธอเป็นห่วงลูกมากไม่รู้ป่านนี้จะเป็น

อนเถอะ ถ้าอยู่ต่อเกรงว่าจะไม่ปลอ

นเสือคาบไปกิน บ้างว่าโดนผีป่าบังตาจึงทำให้หาไม่เจอ คำพองได้ยินดังนั้นก็แทบไม่มีแรงจะเดิน เธอเพิ่งรู้

าเข้าใจความรู้สึกของทั้งสองดี คำพา คำแพง และเข้มต่างนั่

เข้มถามขึ้นก่อนเมื่อไม่เห

ม่ได้แล้ว คำพากับคำแพงได้ยินดังนั้นต่างก็ปล่อยน้ำตาไหลออกมาอย่างเงียบ ๆ ทำไมพี่ส

เขารู้สึกผิดมากที่ดูแลคำแก้วได้ไม่ดี เข้มรู้ว่าทุกคนทำเ

ีนเขา แต่สุดท้ายก็คว้าน้ำเหลวกลับมาทุกครั้ง คำพองกับเข้มไม่เป็นอันกินอันนอน เ

ปทั่วท้องทุ่ง เขาเรียกชื่อคำแก้วอยู่หลายครั้งแล้วก็เด

ภัย” เข้มมั่นใจเช่นนั้น แต่ดูเห

หลือบไปเห็นไผ่กอใหญ่อยู่ข้างลำธารสายเล็ก และลำต้นมันก็ใหญ่ด้วยเช่นก

นหลังสองปล้อง ที่เหลือเธอตัดใส่มิติเอาไว้ เดินใกล้จะถึงทางออกเธอก็เจอหมูป่ากำลังข

เธอได้ล่าสัตว์ มันรู้

ฟ

ฉ

กระบอกไม้ไผ่มาคล้องไว้ที่แขนข้างหนึ่ง มืออีกข้างจับหมูป่าแบกขึ้นบนบ่าโดยไม่รู้สึกว่าหนักเลยสักน