ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค 90 ภาค2

นมา ชายหนุ่มค่อยๆลืมตาขึ้นและเขาก็พบกับสิ่งแปลกใหม่ที่ไม่เคยพานพบได้เจอ เขารีบลุกขึ้นทันทีและมองไปรอบบริเวณห้อง ที่ค่อนข้างใหญ่พอสมควรแต่ไม่ใช้ปูน ที่ชายหนุ่มเห็

รีบลุกขึ้นนั่งทันที เมื่ออเขารู้สึกเจ็บที่อก

น”มิคกี้มีสีหน้าตกใจ เพราะสิ่งที่เขาพบเจอแ

แดงอะไรอีกล่ะ”ไก่เกาศ

ไถ่ใช่ไหม”มิคกี้มองหน้า

ลูกพี่ ที่นี่มันบ้านขอ

นบุญมี”มิคกี้ม

่อของลู

นตรี นายอย่ามามั่วพูดไปเร

ะไรเนี่ย ตื่นมาก็ส

นั่นแหล

ี่ รีบอาบน้ำแต่งตัวแล

ิวเดี๋ยวจะไปกินเอง แต่ที่นี่มันที

ว เดี๋ยวจะไปอาบน้ำดีกว่า”ไก่ล

ยวก่อน น

่ผมไง จำไม่

“ชื

ชื่อ

มีลูกน้อง ที่มีที่

เหรอ เดี๋ยวผมจะให้พ่

นายนั่นแห

ล่ะลูกพี่ ม

นบุญมี แล้วเรามาอย

กำนันบุญมี จะไม่ให้อยู่ที่น

และไม่เข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นแล

บอกแล้วว่าอย่าหนีกำนันไปเที่ยวง

รไม่เคยไป เรา

่เมื่อคืนช่วงหัวค่ำ ขึ้นไปต่อยมวยแล้วโ

หละบ้า เราไม

บซะหน่อย เมื่อคืนกว่าจะพาลูกพี่มาได้เล่นเอาผ

กไก่ไม่ทัน เพราะไก่รีบเดิ

ฟุตบอลกับเพื่อนอยู่ และในช่วงเวลานั้นที่เขาไล่เลี้ยงฟุตบอลมาถึงหน้าประตู พอได้จังหวะเหมาะเขาเตะลูกฟุตบอลเพื่อหวังทำประตู แต่ดัน

ให้อาบน้ำและไปกินข้าว มิคกี้จึงทำตามสถานการณ์ตรงหน้าไปก่อน สิ่งแรกที่เขาต้องหาคือผ้าเช็ดตัวเพื่อมาผลัดเสื้อผ้า แต่ก็หาไม่เจอเขาวนหาจนรอบห้อง เจอแต่

ยู่บนฝาอลูมินเนียม มิคกี้จึงเปิดหยิบขันออกเปิดฝาโอ่งวางไว้ หลังจากนั้นมองซ้ายมองขวามองบน เพราะเขาก

้อย่างไรกัน ข้าวของเครื่องใช้ทำไมไม่คุ้นเคย เหมือนอย่างที่เขาเคยดูในหนังละครไม่ผิดเพี้ยน มิคกี้ทนอาบน้ำที่แสนจะเย็นจนขนลุก เขาจึงรีบอาบรีบออ

ายรูปปิศาจ เมื่อเขาแต่งตัวเสร็จก็ยืนนิ่งอยู่สักพักว่าจะทำอย่างไรดี เขาสับสนอลหม่านจิตใจเพราะคิดอ

ะผนังบ้านก็เป็นไม้เช่นกัน มีรูปผู้หญิงผู้ชายอายุสี่สิบกว่าๆติดไว้ และอีกรูปหนึ่งเ

มากินข้าวซิวะ”เสียงชายวั

คนเดียวกับคนในรูป มิคกี้หันมองรูปถ่ายอีกรอบ และเ

นข้าวเร็วลูก”หญิ

หาจังหวะหลบหนีจากที่แห่งนี้ให้จงได้ เขาเดินไปเรื่อยๆ

ลย น้ำพริกแมงดา”จั

บคำว่าแมงดา แต่เขาไม่ม

ม่มึงตักให้เหรอ”กำนันบุญมีอด

่ไหนครับ”มิค

ูซิวะ”กำนัน

ใครเอาผมมาอ

ซิไอ้ต่อ มึงเป

ลูกลุง พ่อผม

ั้น แม่ไม่ชอบเลยที่ลูกพูดจา

่แม่ผม แม่ผม

อเปล่า”จันทรารู้สึกสงสัย เพราะเธอพึ่งรู้ข่าวเมื่อเช้าว่าลู

้น็อคคาเวที เสียชื่อลูกกำนันหมด ทีห

่ แล้วลูกฟุตบอลมันกระเด็นมาโดนศีรษะ

วมั้งไอ้ต่อ พูดจาเลอ

้ชื่อต่อ ผมชื่อมิคกี้อยู่กรุงเ

กน่าจะพาไปหาหมอไหม”จั

คุณมากว่าที่ต้องไปหาหมอ จูจู่

หรอนะ แบบนี้มันต้องโดนหวาย”ก

ไก่ เอา

่วิ่งมาพร้อม

อามาทำอะไรเห

ันยังหาว่ากูไม่ใช่พ่อมันอีก ให้เรียนหนังสือก็ไม่เรียน จบมอหก

็นทรานซ์ เขาจึงหยุดพูดตอบโต้กำนันบุญมี เพราะมิคก

ม ผมก็จะไม่ไป

รนะ พูดอีกที”

ต่อ แล้วก็จะไ

หวายทิ้งไปไกลๆ

งกำนันเนี่

มาก กูบอกให้เอาไปทิ้

รับพ่

ใช่ไหม”จันทราหั

ำตัวเนียน เพราะเขาดูแล้วว่าชาย

อเจอหวายนี่สมอง

ไม่หุบปากเดี๋

่พูดแล

คณะอะไร”กำนันบุญมี

ิจครับ”มิคกี้พ

่าไหมลูก”กำนันบุญมีพูด

ย่างนั้น เพราะเขาคิดว่าพอไปส

อก็น่ารักดีไอ้ลูกพ่อ

้มใจอย่างที่สุด ที่ลูกช

าสอบไม่ได้เอกชนก็มีพ่อมีปัญญาส่งมึ

ี้เผลอพูดคำว่าพ่

จะเลือกเรีย

ยาลัยพิพัฒ

เลยเหรอ ที่นี่เข

ที่นี่แล้ว ไม่

ตอนไหนวะ”กำนันบุญม

ผมฝันว่าอยากเข้

ที่ไหนก็ได้

ครับ

ิ ปานนี้หิวแย่แล้ว มัวแต่คุ

ห้ตักไง ให้ลูก

ั้นมันเมื่อกี้แต่ตอน

จันทราอด

พร้อมอาหารตรงหน้าที่มีน้ำพริกแมงดา ผักบุ้งต้ม ข้างๆก็เป็นแ

กินล่ะลูก”จ

นเผ็ดไม่

ากนะ ดูซิเจ่อเลย”กำนันบุ

ม่ไปทอดไข่เ

ครับ

ส่วนเขาก็นั่งนิ่งๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไร ส่วนกำนันบุญมีก็รู้ส