แก้วตาของคนพาล

ดพริกหยวก โดยเธอต้องออกไปใช้ห้องครัวที่ต่อเติมขึ้นมาใหม่ เพื่อป้องกันกลิ่นอาหารเข้ามารบกวนภายใ

ั้งนาน ตั้งใจว่าเมื่อทำงานเสร็จแล้วจะโทร.ไปถามสักหน่อย

ดี เธอให้รถมอเตอร์ไซค์

เจ้าของที่เช่าร้านโทร.มาคุยเรื่องต่อสัญญา ฉันเลยขี่รถไปห

เขาจะเอาร้

่าให้ฉันอยู่ต่ออีกหกเดือน พอครบหกเดือนแล้วค่อยว่ากันใ

ค่อยากขึ้นค่าเช่าเพราะเห็

กนิคขอขึ้นค่าเช่าจากเจ้าของที่ แต่พอรู้

เช่าให้ฉันอีกหกเดือน เพราะเขาอยู่ระหว่างต่อรองราคาขายที่ดิน แต่ช่างมันเถอะ ถ้าฉันต้องคืนร้านให้เขา ฉันก็แค่หาที่เปิดร้านใหม่ ฉันเครีย

รในที่ดินของคนอื่น มันมีโอกาสถูกยึดทีหลังอยู่แล้ว ส่วนเรื

ล้ว เธอกับนิสาตัดสินใจเสี่ยงทำมันเอง ซึ่งสุดท้ายมันก็เกิดเรื่องอย

รจานเดียวที่ขายในร้าน ลำพังยอดขายกาแฟและขนมมันแค่พอจ่ายค่าเช่าเท่านั้น ร้านใหม่ที

ร้านใหม่บ

ระแคะระคายว่าเขาจะขายที่ดิน แ

มาะๆ และทำเลดีเทียบเท่าร้านนี้เข้าสักวัน เพราะเมื่อมองลูกชายตัวกลมที

ีแนวโน้มที่ต้องย้ายออกสูงอยู่แล้ว ฉันคิดว่าเรา

กัน แต่ถ้าจำเป็น เธอก็พร้อมที่จะเดินไปขอความช่วยเหลือจากใคร

บอร์โทร.ของพวกเขา ป่านนี้พวกเขาคงรู้แล้วว่าธุรกิจของพ่อไม่มีแล้ว พวกเขาคงรู้สถ

ี้เอง...เมื่อเธอมีลูก เธอจึงไม

ได้บุกเบิกงานและเรียนรู้งานไปพอสมควรแล้ว แต่เพื่อนก็บอกให้เธอสบายใจว่าถ้าหากเธอต้องการย้ายกลับไปที่กรุงเทพฯ ก็ทำได้เ

้นมันอาจกลายเป็นค่าใช้จ่ายหลักของเธอ ถ้าเธอมีช่องทางทำงานที่กรุงเทพฯ เธอก็ต้องเลือก ส่วนฉันเอง...ฉันไม่มีแรงบันดาลใจที่จะกลับไป เพราะพ่อกับแม่ข

ับไป ใจของเธอยังประหวัดไปถึงบ้านหลังเดิม เธอยังตัดใจจากบ้านหลังนั้นไม่ได้ เพราะเธอมีความทรงจำมากมายอยู่ที่นั่น

้จ่ายสำหรับตัวเองและลูกเท่านั้น แต่เธอยังทิ้งความทรงจำอันอบอุ่นและสวยงามที่บ้านเก่าไม่ได้ แม้ไม่หวังครอบคร