แก้วตาของคนพาล

งผ่านการสัมภาษณ์งาน ถึงเบื้องต้นจะสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์ไ

การย้ายกลับไปที่กรุงเทพฯ ชีวาพรก็พบ

ือจากคนรู้จักให้เขาช่วยหางานทำ เธอจะเป็นเด็กเส้

ป็นเด็กเส้นหรอก แต่ฉ

ชีวาพรก็พบว่าความคิดของตนได้

เธอกลัวว่าถ้าขอให้พวกเขาช่วยหางานให้ทำ แล้วพวกเ

จากใคร น้องพร้อมไม่ได้ทำอะไรผิด แกควรได้ใช้ชีวิตอย่างเปิดเผย สักวันหนึ่งทุกคนต้องรู้อยู่ดีว่าฉันมีน้องพร้อม เพียงแต่ก่อนหน้

ูดถึงคุณธี

้เขาอาจไม่รู

ตา...แต่สำหรับธีทัตนั้น เธอภาวนาให้เขาแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นต่อไป ขอให้เขามองลูกเหม

มเป็นลูกของใคร พ่อยอมรับได้ไหมว่าน้องพร้อมมีฉันเ

นที่ระบุอย่างชัดเจนว่าเธอกับเขาจะต้องแยกทางหลังจากโอนหุ้นบริษัทเสร็จเรียบร้อ

ต้องแยกทางกันโดยไม่มีการเปลี่ยนแปลง พ่อกลับยอมรับได้อย่างสงบ เห

ป็นยังไงบ้าง พ่อย

แต่ตัวเอง ฉันกำลังรู้สึกว่าตัวเองเป็นลูกที่แย่มาก ทั้งที่ฉัน

ื่องยากแล้ว เธอไม่อยู่ในฐานะที่จะดูแลใครได้ นอกจากดูแลตัวเองกับลูก แต่วันนี้เธอแข็งแร

งตั้งใจจะให้เธอได้อยู่กับตัวเอง เผื่อเธอจะโทร.ไปหาพ่อ แต่จนแล้วจนรอดช

พ่อด้วย ผู้หญิงคนนั้นอยู่บ้านแยกอีกหลังกับพ่อมานานแล้ว มองปราดเดียวเธอก็รู้ว่าเจ้าหล่อนทำ

ไม่เคยแต่งงานใหม่ ถ้าหากบั้นปลายชีวิต

นนี้จิตใจของเธอแข็งแรงเกือบเหมือนเดิม เธอนึกอยากเป็นที่พึ

ยามเย็น ซึ่งเธอคงจมอยู่กับความคิดมากเกิน

ข็น ดวงหน้าเล็กกลมเกลื่อนด้วยรอยยิ้ม ท่าทางบอกว่าดีใจมาก เมื่อเธอหันไปมองตามสายตาของลูก จึ

ดีค่ะ

งพร้อมนึกสนุกลุกขึ้นจากรถเข็นแล้ววิ่งหน

ินได้ไม่ถึงก้าวที่ห้า ถ้าหากไม่มีใครยื่นมือไปรับ เจ้าตัวจะล้มแปะลงเอง ทว่าสิ่งที่หมอหนุ่มพูดนั้นม

ูดเล่น น้องพร้อมไม่หนีไปไหนหรอก ดูสิ น้องพร้อมมอ

กวางคิดฟุ้

ย หมอหนุ่มถอนหายใจเบาๆ รู้ตัวว่

หมือนกัน ผมพูดเล่นมา

่ให้กวางเดินใจลอย ซึ่งมันถูกต้

ใจ อยากหาใครสักคนมานั่งฟังคุณ

ึ้นเวรอีก คุณหมอมีเวลาว่างไม่มาก ใช้เวลานี้พักผ่อนให้สมองผ่อนคลายดีก

และให้ความเกรงใจเธอเสมอ หากสำหรับคำแนะนำของเธอที่บอก

งกายก็แล้วกันนะครับ นึกอยากยก

า เธอถึงได้เข้าใจ...เพราะ ‘ลูกเหล็กหนักสิบกิโล’ ที่อยู่ในรถเข็นเด็กกำลังมองเขา