รินเป็นระยะ ๆ เมื่อเห็นว่าอยู่ในเกณฑ์เกินควบคุม เธอจึงเอ่ยกับผู้ชายของเพื่อนให้ออกไปก่
มดแล้ว” เพื่อนสาวเอ่ยด้วยความเป็นห่ว
รสรินตีไหล่เพื่อนเบา ๆ เจ้าหล่อนเซเล็กน้
ไม่ชอบที่ส
้าแก้วของตัวเองมาชงเหล้า หากเพ
จเอ่ยถามเพื่อนสาวทันที แต่ทว่ารสรินก็เงียบลง นึกถึงอดีตที่ตนเองมีกับที่สามแล้วก็
่พูดถึง
างนะ ที่สามมันยังไม่รู้เล
ว่าที่สามเองก็กวนประสาทพอตัว แต่ก็ยังอยากรู้ถึงเหตุผลที่รสรินเกลียดที่ส
ของเพื่อนสาว รสรินยกแก้วน้ำสีอำพันข
กคิ้ว นี่หมายความว่าเพื่อนสาวของเธอเริ่มจะเปิดใจแล้วใช่ไหม แถมข้อมูลที่ได้รับมาก็
ล้วยัง
ี่ว่าแหละนะคนทำมันไม่เคยจำส่วนคนโดนไม่เคยลืม” เมื่อเมาได้ที่รสรินเองก็ค่อย ๆ เผยความในใจออกมา เจ้า
ข้าใจ เธอรู้สึกอยากปลอบใจเพื่อนสาวแต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร สุดท้ายแล้วเธอก็ทำได้แค่
ุ่มนิ่มก็ถอนหายใจออกมา ถ้าเป็นเรื่องในสมัยเด็กเธอก็ไม่รู้ว่าต้อ
เธอจับแก้วเหล้าไว้แน่น พยายามไม่ให้ตัวเองสาดเหล้าใส่อีกฝ่ายด้วย
รงแทนเพื่อน เรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้นไม่ว่าจะอยู่ในช่วงอายุไหน มันไ
ื้อที่มีหน้าตาน่ารัก ความเป็นจริงแล้วที่สามเองก็อยากเข้าหารสริน อยากเป็นเพื่อนด้วย แต่เธอในสมัยเด็กไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร จึงเ
าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับรู้
ถือแก้วน้ำสีอำพันอยู่สั่นจนนุ่มนิ่มต้องประคองไว้ไม่ให้อีกฝ่ายกำแก้วจนแตก ส่วนที่สามเองก็ไม่กล้าขยั
าที่รสรินด้วยแววตาเว้าวอน คนในผับเมื่อเห็นดังนั้นต่างก็ให้ความสนใจที่สามเป็นตาเดียวกัน รว
ากหน้าฉัน ออกไปแล้วไม
อก็หงุดหงิดเหลือเกินที่ต้องทนเห็นหน้าที่สามอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนหรือทำอะไร แม้กระทั่งในตอนนี้เธอสวยสะพร
ั้งที่ในสมัยเด็กไม่เคยสู้กลับเธอสักครั้ง ฉันยังเป็นคนอ่อนแอที่มีเธอล้อเลียนอยู่ตลอดเวลา พอโตมาเธอก็ยังเข้ามากวนประสาทไม่เลิก” เมื่อได้ยินถ้อยคำยาวเหยียดที่สาธยายถึงความเกลียดชังที่อีกฝ่ายมีต่อเธอ ท
้วยว่าทำยังไงเธอถึงจะให้อภัยฉัน ต้องบอกขอโทษสักกี่ร้อยกี่พันครั้งฉันก็ยอม อย่าเกลียดฉันไปมากกว่านี้เลยนะ” เมื่อได้ยินคำพูดเห็น
ื่อนด้วยความหงุดหงิด เพราะในคราวนี้หากนุ่มนิ่มไม่เข้าข้างเธอเธอก็จะเหมือนอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้งเหมือนเมื่
ว ทำไมแกถึงยังไม่เข้าใจว่าฉันเกลียดมัน” เมื่อได้ยินคำพูดของเพื่อนสาว นุ่มนิ่มก็แสดงสีหน้าลำบากใจออ
วรสาดเหล้าใส่ใคร แกอย่าลืม
ร่งของเจ้าของร้านหน้าใหม่เดินมาหาเพื่อนสนิทอ
ังขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอเปียกโชกไปด้วยแอลกอฮอล์ แถมยังมีกลิ่นฟุ้งซึ่ง
วพร้อมมองมาทางรสรินด้วยแววตาเอาเรื่อง ผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมที่ทำให้เพื่อนของเธอต้องอับอา
็นห่วง เธอไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกัน รู้แต่ว่าตอนนี้เพื่อนของเธอเหมือนถู
บสจึงเลือกที่จะเดินกลับไปยังห้องรับรองของตัวเอง หากเพื่อนของเธอบอกว่ารับ
งที่ความเป็นจริงแล้วเธอก็ไม่ได้ใส่ชื่อ เป็นผู้กระทำอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นเหยื่อเฉยเลย เก่งดีนะ” ถ้อยคำประชดประชันของรสรินทำให้ทั้งที่สามเพื่อนสน
าแกเมา เดี๋ยวฉันจ
ม ที่ไม่ยอมปล่อยรสรินไป แม้เจตนาจะมีแค่อยากให้อีกฝ่า
นั้นเลยสักนิด แล้วเหมือนจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำอะไรกับเราลงไป อยู่ดี ๆ วันนี้เธอก็มาขอโทษ ไม่คิดว่ามันง่ายไปหน่อยเหรอกับสิ่งที่เธอทำ” คำพูดข
มที่มองตามด้วยความเป็นห่วง เธอรู้สึกผิดจากใจจริง แต่ก็เหมือนที่เจ้าตัวเคยพูด ไม่ว่าขอโทษอีกกี่ครั้งก็คงไม่พอ เพราะการทำให้คนหนึ่
่มนิ่มก็เอ่ยขึ้นมาด้วยความเข้าใจ เคยเห็นเพื่อนสาวโกรธมาแล้วนักต่อนัก
็บ ความรู้สึกในตอนที่ฉันร้องไห้ไปลดน้ำหนักไปมันยังติดอยู่ในหัวใจของฉันอยู่เลย ฉันไม่เคยลืมความรู้สึกนั้น
มีโอกาสไหมที่แ
ประสาทฉันมาโดยตลอด แกว่าคำขอโทษของมันจะจริงใจสักแค่ไหน ใครจะเชื่อก็เชื่อ ฉันหนึ่งคนและที่ไม่เชื่อ” นุ่มนิ่มเงียบลง เธอรู้ว่าเพ
สามารถลบล้างความผิดได้ในทันที แต่เธอเองก็ยังอยากให้รสรินและที่สามพูดคุยกันดี ๆ สักครั้ง ไม่แน
งรสรินเป็นระยะ ๆ เมื่อเห็นว่าอยู่ในเกณฑ์เกินควบคุม เธอจึงเอ่ยกับผู้ชายของเพื่อนให้ออกไป
มดแล้ว” เพื่อนสาวเอ่ยด้วยความเป็นห่ว
รสรินตีไหล่เพื่อนเบา ๆ เจ้าหล่อนเซเล็กน้
ไม่ชอบที่ส
้าแก้วของตัวเองมาชงเหล้า หากเพ
จเอ่ยถามเพื่อนสาวทันที แต่ทว่ารสรินก็เงียบลง นึกถึงอดีตที่ตนเองมีกับที่สามแล้วก็
่พูดถึง
างนะ ที่สามมันยังไม่รู้เล
ว่าที่สามเองก็กวนประสาทพอตัว แต่ก็ยังอยากรู้ถึงเหตุผลที่รสรินเกลียดที่ส
ของเพื่อนสาว รสรินยกแก้วน้ำสีอำพันข
กคิ้ว นี่หมายความว่าเพื่อนสาวของเธอเริ่มจะเปิดใจแล้วใช่ไหม แถมข้อมูลที่ได้รับมาก็
ล้วยัง
ี่ว่าแหละนะคนทำมันไม่เคยจำส่วนคนโดนไม่เคยลืม” เมื่อเมาได้ที่รสรินเองก็ค่อย ๆ เผยความในใจออกมา เจ้า
ข้าใจ เธอรู้สึกอยากปลอบใจเพื่อนสาวแต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร สุดท้ายแล้วเธอก็ทำได้แค่
ุ่มนิ่มก็ถอนหายใจออกมา ถ้าเป็นเรื่องในสมัยเด็กเธอก็ไม่รู้ว่าต้อ
เธอจับแก้วเหล้าไว้แน่น พยายามไม่ให้ตัวเองสาดเหล้าใส่อีกฝ่ายด้วย
รงแทนเพื่อน เรื่องแบบนี้ไม่ควรเกิดขึ้นไม่ว่าจะอยู่ในช่วงอายุไหน มันไ
ื้อที่มีหน้าตาน่ารัก ความเป็นจริงแล้วที่สามเองก็อยากเข้าหารสริน อยากเป็นเพื่อนด้วย แต่เธอในสมัยเด็กไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร จึงเ
าด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาราวกับรู้
ถือแก้วน้ำสีอำพันอยู่สั่นจนนุ่มนิ่มต้องประคองไว้ไม่ให้อีกฝ่ายกำแก้วจนแตก ส่วนที่สามเองก็ไม่กล้าขยั
าที่รสรินด้วยแววตาเว้าวอน คนในผับเมื่อเห็นดังนั้นต่างก็ให้ความสนใจที่สามเป็นตาเดียวกัน รว
ากหน้าฉัน ออกไปแล้วไม
อก็หงุดหงิดเหลือเกินที่ต้องทนเห็นหน้าที่สามอยู่บ่อยครั้ง ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนหรือทำอะไร แม้กระทั่งในตอนนี้เธอสวยสะพร
ั้งที่ในสมัยเด็กไม่เคยสู้กลับเธอสักครั้ง ฉันยังเป็นคนอ่อนแอที่มีเธอล้อเลียนอยู่ตลอดเวลา พอโตมาเธอก็ยังเข้ามากวนประสาทไม่เลิก” เมื่อได้ยินถ้อยคำยาวเหยียดที่สาธยายถึงความเกลียดชังที่อีกฝ่ายมีต่อเธอ ท
้วยว่าทำยังไงเธอถึงจะให้อภัยฉัน ต้องบอกขอโทษสักกี่ร้อยกี่พันครั้งฉันก็ยอม อย่าเกลียดฉันไปมากกว่านี้เลยนะ” เมื่อได้ยินคำพูดเห็น
ื่อนด้วยความหงุดหงิด เพราะในคราวนี้หากนุ่มนิ่มไม่เข้าข้างเธอเธอก็จะเหมือนอยู่ตัวคนเดียวอีกครั้งเหมือนเมื่
ว ทำไมแกถึงยังไม่เข้าใจว่าฉันเกลียดมัน” เมื่อได้ยินคำพูดของเพื่อนสาว นุ่มนิ่มก็แสดงสีหน้าลำบากใจออ
วรสาดเหล้าใส่ใคร แกอย่าลืม
ร่งของเจ้าของร้านหน้าใหม่เดินมาหาเพื่อนสนิทอ
ังขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสนิทของเธอเปียกโชกไปด้วยแอลกอฮอล์ แถมยังมีกลิ่นฟุ้งซึ่ง
วพร้อมมองมาทางรสรินด้วยแววตาเอาเรื่อง ผู้หญิงคนนี้ใช่ไหมที่ทำให้เพื่อนของเธอต้องอับอา
็นห่วง เธอไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรกัน รู้แต่ว่าตอนนี้เพื่อนของเธอเหมือนถู
บสจึงเลือกที่จะเดินกลับไปยังห้องรับรองของตัวเอง หากเพื่อนของเธอบอกว่ารับ
งที่ความเป็นจริงแล้วเธอก็ไม่ได้ใส่ชื่อ เป็นผู้กระทำอยู่ดี ๆ ก็กลายเป็นเหยื่อเฉยเลย เก่งดีนะ” ถ้อยคำประชดประชันของรสรินทำให้ทั้งที่สามเพื่อนสน
าแกเมา เดี๋ยวฉันจ
ม ที่ไม่ยอมปล่อยรสรินไป แม้เจตนาจะมีแค่อยากให้อีกฝ่า
นั้นเลยสักนิด แล้วเหมือนจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าทำอะไรกับเราลงไป อยู่ดี ๆ วันนี้เธอก็มาขอโทษ ไม่คิดว่ามันง่ายไปหน่อยเหรอกับสิ่งที่เธอทำ” คำพูดข
มที่มองตามด้วยความเป็นห่วง เธอรู้สึกผิดจากใจจริง แต่ก็เหมือนที่เจ้าตัวเคยพูด ไม่ว่าขอโทษอีกกี่ครั้งก็คงไม่พอ เพราะการทำให้คนหนึ่
่มนิ่มก็เอ่ยขึ้นมาด้วยความเข้าใจ เคยเห็นเพื่อนสาวโกรธมาแล้วนักต่อนัก
็บ ความรู้สึกในตอนที่ฉันร้องไห้ไปลดน้ำหนักไปมันยังติดอยู่ในหัวใจของฉันอยู่เลย ฉันไม่เคยลืมความรู้สึกนั้น
มีโอกาสไหมที่แ
ประสาทฉันมาโดยตลอด แกว่าคำขอโทษของมันจะจริงใจสักแค่ไหน ใครจะเชื่อก็เชื่อ ฉันหนึ่งคนและที่ไม่เชื่อ” นุ่มนิ่มเงียบลง เธอรู้ว่าเพ
สามารถลบล้างความผิดได้ในทันที แต่เธอเองก็ยังอยากให้รสรินและที่สามพูดคุยกันดี ๆ สักครั้ง ไม่แน