บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง

ากตายก็

าโบกส่ายเล่นกับเขา เด็กน้อยหลี่ซืออี้ยกมือโบกตอบกลับเขาด้

ือเหยาเ

มประหลาดใจ เด็กน้อยขี้ขลาดขี้กลั

่อแม่ใหญ่ ท่านลุงรองท่านป้าสะใภ้รอง” นางคำนับให้เพีย

ล่เราออกจากเรือน” เฉา

อนที่ไหนกันเล่า” เสี่ยวหยวนน้อยเงยหน้

คนนี้ค

ยวหยวนตาเขม็ง เขารู้สึ

รีบก้าวเท้า

วนขอรับ แต่ท่านแม่กับพี่หญิงใ

จ้วสดใส ทำให้หัวใจของหลี่หย

ว่าเป็นลู

ับข้อมือของมารดา แล้วเขย่าเล่นไปมา “ท่านลุงผ

หยาดน้ำใส ๆ หลี่เมิ่งเหยาพอจะเดาสถานการณ์ออก มารด

อกข้า !” หลี่หย่วนเจ๋อ

ามไว้เอ

กับคนแปลกหน้า เด็กน้อยคนนั้นคงเป็น

ีเรื่องให้ต้องเกี่ยวข้องกันอีก” บิดาของนางหน้าตาดีเ

ู้ใหญ่ ไร้มารยาทสิ้นดี” ฮูหยินผู้เฒ่าสะบัดแขนเสื้อใส

่ใส่ใจนาง หันไปม

ท่านจะไล่ข้ากับแม่และน้องชาย

่อนจะมองไปยังบุตรชายคนที่สาม มองเลยไปยังเส

้าต้องตัดสินใ

ลงแน่น ๆ “ท่านพ่อเด็กนั่นก

คิดว่าเฉาซูหลิ่งจะคลอดเด็กผู้ชาย โดยไม่ส่งข่า

นก็เก็บเข

ี่หงซวนเป็น

งน้ำตาอาบห

ไล่ข้ากับเหยาเอ๋อร์ออกไป แล้วให้เส

” หลี่หงซวนพยั

อดและเลี้ยงดูเขามากับมือ เหตุใดถึงมาพรากเขาไปจากข้า

เมิ่งเหยาได้เห็นมารดาใน

ข่าวกับตระกูลหลี่ ความผิดนี้ข้ายังไม่ลงโทษเลยนะ” ห

อกรกับเขาได้ นางหลบอยู่ด้

ว่าเขาอยากอยู่กับใคร” หลี่เมิ่งเหยาเอ่ยขึ้น เมื่อครู่

็นเด็กเป็นเล็กไม่ต้องยุ่งเรื่องของ

งหันไปเผชิญหน้าก

่างไร เหตุใดยามนี้ถึงได้อยากให้เขาอยู่ในตระกูลหลี่นักเล่า พวกท่านมีอะไรสามารถเล

ตนจะหยาบคายถึงเพียงนี้ “เหยาเอ๋อร

ินเขา ก่อนจะหันไปทางน้องชาย “เสี่ยวหยวนเจ้า

ลับตอบออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “พี่หญิงใ

“เจ้าไม่มีสิท

! ป้าหลูลุง

หยาย่อมเด็ดขาด สองสา

ดมาผู้หนึ่ง เขาไม่ยอมให้เด็กรุ่นหลาน มาหยามหน้าบุตร

ับนาย

งเหยา แต่ใครจะคิดว่าลุงจงกระโดดเข้ามาขวาง แค่เพียงพลิกฝ่ามือ ก็ซัดพ่อบ้านห

ี้อีก” ไม่มีใครคิดว่าจงกุ้ยจะมีฝีมือดีกว่าพ่อบ้านหลัว ก

ูหยินผู้เฒ่าชี้นิ้วส

ณท่านย่

้ด้วยรอยยิ้ม ก่อนจูงมือน้

้เฒ่าสะบัดแขนเสื้อลงด้วยควา

ึงได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคน หลี่หย่วนเจ๋อรู้สึกเหมือนนางไม่ใช่บุต

จริงแล้วข้าว่าเหยาเ

หลี่หงซวนเป็นคนเอ่ยขึ้น หล

ายตาตำหนิอยู่ในที “เจ้า

งนางได้อย่างไรขอรับ ข้าว่าเรื่องนี้นางพูดถูก” คำพูดข

าห้าปี ไม่ได้รับการช่วยเหลือจากตระกูลหลี่แม้แต่น้อย จะให้

ข้าก็ไม่ได้จะให้พวกนางอยู่ แค่

กต่อไป ไม่ใช่ว่าท่านพ่อก็มีจินฮ่านกับอี้เอ๋อร์อยู่แล้วรึ ไม่จำเป็นต้องสนใจเด็กคนน

ซือทำให้คนอื่น ๆ

ต่อบุตรชายผู้นั้นอยู่ จี้ชิวหรงเห็นเ

นนั้น ข้าย่อมเข้าใจ เพียงแต่เรือนของ

ย่าที่เขามอบให้ก็ฉีกทิ้งไปแล้ว ยิ่งได้เห็นบุตรชายวัยสามขวบของตนเอง ย้อ

่ท่านพ่อจะเ

องเขา หนักแน่นกว่านี้ คงจะดีอยู่ไม่น้อย นี

ล่อยสามแม่ลูก

ไม่มีใครอยากยอมรับ ว่าพวกเขาใจร้าย มาแย่งที่อยู่อาศัยขอ

าเอ๋อร์สั่งคนเก็บของแล้ว เกรงว่าคงไม่อยากอยู่ที่นี่กั

ของเฉาซูหลิ่ง กับคนของนางเก็บของ เมื่อย้ายอ

งเฉียนคุนแทบทั้งหมด จึงไม่ได้มีสิ่งใดต้องเก็บมากมายนัก จึงได้เดินไปหามารดาที่ห้องข

่าน

นเป็นแม่รีบเช็ด

ก เขามีนิสัยใจคอเช่นไร” นาง

งเบนสายตาไปมองที่พื้นห้อง ไ

ือปลดปล่อยอนุภรรยา

ไม่ได้ทำให้สามีของนางกลับมาเห็นใจได้ ขนาดได้เห็นเ

่งเหยาจึงเอ่ยต่อ “หรือท่านแม่คิดจะย

จะเอาที่ไหนมาเลี้ยงดูเสี่ยวหยวนได้ สู้อยู่กับเจ

ห็นคุณค่าขอ

่งค้อนบุต

เดือนก็หมดแล้ว ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าทำอย่างไร ถึงได้มีเงินทองงอกเงยขึ้นมา แต่ว่ามันทำให้

ะเสริฐ ลูกหาเง

ท่านเอง ส่วนท่านก็เก็บของขึ้นรถม้าไปก่อน วั

ยาครุ่นคิดอย

ือไม่ พวกเขามีเรือนในตรอกนี้ว่างอยู่ ไปขอเช่าอยู่ก่อน

ิงขอ