รุ้งเคียงตะวัน

้ง หมายควา

ยตั้งใจว่าจะอยู่เที่ยวเชียงใหม่ต่อสักส

ส่งรุ้

มมาส่งรุ้ง

วัน ความไว้วางใจจึงในระดับหนึ่งจึงเกิดขึ้นในใ

ในบ้านก่อน รุ

อเชิญของชายสูงวัยที่เดินนำเขาไปยังใต้ถุนของเรือนไทย ที่มี

ื้นบ้านสูง มีเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งหลายชิ้น ไม่ว่าจะเป็นชุดโซฟารับแขก โทรทัศน์ ชุดเครื่อ

าตัวเล็ก “คุณชื่ออะไร คุณเป็นคนที่ไหน ทำมาหากินอะไร?” ยังไ

น สุราษฎร์ครับ บ้านของผมทำรีสอร์ทอยู่ที่โน่นครับ ส่วน

นานแล้วเหรอ?”

่าปีแล

เหมือนกัน แล้วทำไมถึงเพิ่งมารู

บ เกตุพูดถึงบ่อย ๆ อาจเป็นเพราะว่าเมื่อก่อนส่

้ไม่ได้อยู่สุ

ต้องดูแลคาร์แคร์ อาทิตย์หลังของเดือนผมจึงลงไปสุรา

ีหรือเปล่า?” ศักด

งแล้วครับ ส่วนคาร์แคร์เพิ่งเปิดมาหกเดือนกว่าๆ ก็ไปได้

ซักประวัติพอสังเขปแล้ว ศัก

ับ” ชายหนุ่มรุ่นลูกตอบ

นี่ให้ลำบากลำบนตัวเองด้วยล่ะ

่งลูกสาวของตนเองถึงจังหวัดเชียงใหม่ ระยะทางจากกรุงเทพฯ ถึงที่นี่ไม่ใช่ใกล้ จะ

งไปตรงมาของศักดิ์ชัย แต่เขาก็

เลยหรือเปล่าครั

ลย ฉันชอ

ครับ อยากจ

ตะวันมากกว่าชายหนุ่มหลายคนที่แวะเวียนมาจีบลูกสาว อย่างหนึ่งที่เขาชอบมากที่สุดคื

าใจว่ารุ้งเป็นลูกคนเดียวของฉัน ฉันจึงห่วงมากเป็นของธรรมดา และขอบใ

งสนทนากันนั้น ร่างของหทัยชนกก็เดินลงมาจากบ้านทรงไท

ยงใสเอ่ยถามก่อนจะหย่อนบั้

บนาทีแล้ว

หทัยชนกแนะนำตัวตะวันให้บิดาได้รู้จัก โดยไม่ร

าแต่วันนี้จะไปเที่ยวไหนกั

วันอยู่ที่นี่คะ เย็นนี้รุ้งจะพาตะวันไปเที่

กว่านะ บัวเผื่อนเป็นคนที่นี่อ

คืนนี้หทัยชนกเดินทางมากลับตะวันสองต่อสอง เขาไม่มีวันยอมเด็ดขาด ตะวันเริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า

ด้วยก็ได้รุ้ง ไ

าจะมีคนรับใช้ไปเป็นเพื่อนก็ตาม หทัยชนกรู้ดีว่าการที่บิดาให้บัว

น ก่อนจะหันกลับไปยังใบหน้าของบิดา “รุ้งไปก่

กสาวเสียงนุ่มและรอยยิ้มแสนอบอุ่น “บัวเผื่อ

ะไรเ

่อยสิ คุณรุ้งกับเพื่อน

อไหว้เจ้าของบ้านด้วยความเคารพ เสร็จสรรพจึงพากันเดินอ