อย่าให้รู้ว่ารัก

เอ่ยถามเพื่อนบ้านตัวน้อยที่เพิ่

ลินก็ได้” เด็กน้อยวัยเดี

เราว่าปราชญ์ก็ได้ ม

ายเรียนท

รงเรียนอนุ

ยนที่นั่นด้วย นายก็ต้องใส่ชุดหมี

ช่น่

ีจ

ังไง

่อนเรียนที่

นั้น เรียกว่าเรียนที่เดียวกันตลอด ไปไหนไปกัน ลุย

บัณฑิตและช่อดอกไม้ถูกโยนขึ้นไปบนฟ้าก

ำงานกับเรานะ” ปราช

ด้ไง แต่ต้องให้เงินเดือน

่าย แต่ไปทำงานกับเ

ป็นศิลปิน แต่ใช่ว่าจะรวยน้อยกว่าเขา เพราะบิดานั้นมีพรสวรรค์ในการวาดรูปแต่เด็ก รูปวาดข

าสักเสี้ยวเดียว แต่ได้แม่มาเต็ม ๆ เลยชอบทำอาหารเหมือนกับท่าน แต่ที่เธอมาเรียนคณะเดียวกันกับปราชญ์ก็เพราะเธอ

ใ

าต้องทำอ

ง” เขายื่นหน้าเข้าไ

อเบี่ยงหน้าหนีเล็กน้อย ก่

เขาพยั

้วนายจะทำง

วามฝันของลินคืออยากไปเที่ยวใ

ชญ์จะพาลินไ

ว้แล้วไง” เขายื่นมือ

ใจเรียน พอเรียนจบก็อยากเที่ยวพักผ่อนให้ฉ่ำปอดก่

ำอะไรเอาไว้ ก็จะทำตามนั้นไม่เคยเกี่ยงงอน แต่ถ

เที่ยวทะเล แบบที่เ

อยู่แล้ว” เธอเป็

ุกสนาน กินอาหารทะเลสดๆ สุดแสนอร่อย พักผ่อนอีกสองถึงสามวัน หลังก

นในป่ากับปราชญ์หรอก” กฤษเป็นแฟนหนุ่มของนลิน พอเธอพูดถึงแฟ

ึงหมอนั่น

ษล่ะ พูดถึงทีไร ปรา

ง มันเจ้าชู้จะตาย

ี้พี่กฤษมีลินคนเดีย

เจ้าชู้อีกแล้ว มัน

ถอะ เดี๋ย

ก่อนจะเดินไปตักน้ำริมลำธาร เขาสูดอากาศบริ

ขาหายเหงาได้เป็นอันมาก เนื่องจากบิดามารดาทำงานหนัก ไม่ค่อยมีเวลาให้เขานัก แตกต่างจากครอบครัวของเธอที่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกมากกว่าครอบครัวของเขาเสียอ

ง่าย ๆ สบายมากๆ มากกว่าความตึงเครียดเหมือนครอบครัวตัวเอง ที่บิด

็อยากมีอีก บิดามารดามีเงินมากมายแล้ว ก็ยิ

พวกท่านจะไม่หยุด กลับยกหน้าที่อันหนักอึ้งให้เขาได้สืบทอดกิจการของท่าน เรียนจบเ

ืน” หญิงสาวเดินตามลงไป ก่อนที่จะวักน

สวยหวานของเธอแล้วรู้สึกหวง ที่เขาพาเธอมาที่นี่ เพราะอยากแยกเธอจากแฟนหนุ

องรับภาระอันหนักอึ้

ญ์จะไม่ทำงานเห