เรารักกันไม่ได้

อยู่อย่างเดิมเป็นเวลา ต้อมเริ่มลืมตาขึ้นทีละน

้อมอะไรทุกวัน” โบ้ไ

ม่ค่อยรู้สึกอะไรมากนัก ต้อมมองเห็นสองสาวหนึ่งหนุ่มหวานนั่งอยู่อีกโต๊ะ เขาจึง

งนั้นอยู่ได้” ปื่น

งียบไปเลย” ต้อมผิดสังเกตเห็น

านี่จะบอกพวกเธอนั่นแหละ เดี๋ยวจะกลับแ

งและริมฝีปากอันอ้าขึ้นเล็กน้อย ม

ยว่ากันใหม่ เดี่ยวเราไปช่วยแม่ขายของดีกว่า” มือข

แรกเรียนวิชาในคณะน้อย ส่วนใหญ่เรียนวิชาอื่นๆ ถ้าปีหน้าไม่เรียนเธอยังโอนห

าเรียนไม่ไหวก็ออกซะ ดูแต่ละคนชอบแกล้งเธอ ตอนนี้

าเข้าใจในสิ

แล้ว ผู้ชายพวกนี้ต้องกลัวเราต่างหาก ขืนมาเซ้าซี้จับท

่ง” ปื่นสาวค

รอแหวน” ต้

ห้เธอถ้ามีโอกาสจัดการซะ ถ้าทำไม่เป็นเดี๋ยวเราจะสอน

ื่อนดีๆ หน่อย

เบอร์โทรที่บ้านไว้กับปื่น ถ้ามีอะไรโทรไปคุยกับเราได้นะ หรือเขียนจดหมายไปก็ได้ ที่อยู่เราให้ปิ่นไ

ด้หายไปหนึ่งคน ถึงแม้จะรู้จักภายใน

คนคงยังอยู่กันครบจนจบการศึ

่จนจบแถมมีผ

้า แต่ก็ไม่หวั่นถึงแม้เป็นสาวคนเดียวในกลุ่ม เพ

รียกอย่างดังมาจากอีกก

กแล้ว” แ

างนั้นแหละ” ต้อมเอ่

รียกแล้วจะ

ห้องน

้าไปในห้องน้ำ ช่วงเวลาที่เขากำลังปลดตะขอกางเกง พลันได้ยินเสียงตะกุกตะกัด ต้อมจึงเกิดความสงสัยเลยไม่กล้ารูดซิปลงมา เข

ไรกัน” ต้อมต

ังจากหันหน้ามามอง ส่วน

ห้องน้ำ ส่วนโบ้กับคงเดชยังเดินตามไม่เ

ม็นมากเลย ก้นเปียกน้ำ

ุดเดินแล้วหั

รือเปล่า” คง

ก” ต้อมยื่นมือ

าะคงเดชจับมือของต้อมไว้ พร

้งหอม” ต้อมรีบ

ั่งมองแล้วอมยิ้มหัวเราะกันอย่างขบขัน ต้อมรู้สึก

แกล้งอีก อย่ายอมมันเราต้องเอาคืน อย่าหงิมๆ ติ๋มๆ แบบนี้รู้ไหม” แหวนแนะนำด้วยความหว

วเราจะทำตา

ัวถึงเวลานั้นทำ

ต้องค่อยๆ ฝึกกันไป” ปื่นสาวค

องกันเถอะ” ต้อมหยิบสมุดสองเล

า บรรดาเพื่อนร่วมห้องก็เดินไปเดินมา บางคุยกันเสียงดังอย่างไม่เ

้อมตกใจก

ยังไม่กล้าพอที่จะทำเช่นนั้น เมื่อเขายังนิ่งคงเดชยิ่งได้ใจจับก้นเขาบ่อยขึ้น ต้อมเลยตัดสินใจทำตามคำแนะนำของแหวน มือขาวๆ นุ่มๆ ยื่นไปคว้ามับที่เป้

้วก้มลงหอมแก้มขาวนวลผุดผ่อง พร้อมก้มลงไซร้ซอกคอซ้ายขวา มืออันนุ

่กระหาย จนความรู้สึกของต้อมตะเลิดไปไกล แต่มือ

่างพร้อมเม้มริมฝีปากโดยมีมือปิดไ

้าใจ เราก็ไม่อยากทำอ

ียกส่วนมือจับพ

หันหน้ามามองด้วยอยากฟัง

าใจไหมตั้งแต่สมัยเรียนกันแล้วจนถึงตอนนี้ แต่มันคงบอกไม่ได้อีกแล

ดว่าจะได้มาเจอกันอีก แต่เป็นอะไรที่เจอกันแ

ียแสนดีมีลูกน่ารัก แต่ในเมื่อเราได้เจอกันแล้วคงเป็นเรื่องยากที่ไม่เจอกัน อือ

าจึงตัดสินใจตามความคิดของคงเดช ที่พูดขึ

ตรงนี้นานเกิน โชดดีนะเพื่อน” ต้อมเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยถอนหายใจพ

งไปยืนอยู่ข้างๆ มองรถค่อยๆ แล่นออกไป ส่วนตัวเขาห