นิยายเรื่องนี้ เป็นข้าที่เขียน!

ของนางออกไป พระชายา

จ้าจัดการตีนางเสีย ทำให้แน่ใจว

ันดวงตาเบิกกว้างด้วยความตก

รั่วหน

ิงหัวเ

ข้ามาตลอด บัดนี้ไร้วาสนาแล้วข้าก็แค่จะช่วยส่งเสริมให้เจ้ามีความสุข ไม่ต้อ

ายคนงามผู้นี้แต่เขาก็ไม่กล้าเอ่ยร้องขอชีวิตแทน กลับลงมือตามคำสั่งอ

าง ร่างกายที่แสนบอบบางของนางแทบจะไม่

ล้วพระชายารั่วหนิ

อกไปทิ้งให้ส

นั้นเอง กระบี่แหลมคมพุ่งตรงมาจากด้านหลังเฉือนเนื้อที่มือของบ่า

มือของจื่อเม่ยโดยพลัน แล้วกระบี่เล่มนั้

และแฝงด้วยอำนาจขอ

ั่งข้า ไม่อยากมีชีว

อย่างเยือกเย็น นางรู้ดีว่าผิดพลาดมหันต์ไปแล

านอ

รที่จะมาออกคำสั่งในจวนนี้ ลื

ะดุ้งเอ่ย

ข้

าที่แปลกประหลาด จากความโกรธเคืองกลายเป็นความรู้สึกที่ไม่อาจอธิบายได้

นางเดี๋ยวนี้!" กล่าวจบก

ี่ต้องรับโทษแ

อ๋อง...ยะ.

ตรงนี้จึงรีบคุกเข่าลนลาน จากนั้นเสียงของบ่าวไพร

ยตาของนางเต็มไปด้วยความโกรธและขุ่นเคืองทว่าเมื่อสบเข้ากับดวงตาแข็งกร้

้นี้แล้ว หม่อมฉันก็แค่ต้องการช่วยท่านจัดการเรื่องที่

องนางด้วยส

จำไว้ของของข้าไม่ว่าข้าจะโยนทิ้งไปแล้วผู้ใดก็ไม่มีสิทธิ์มาแตะต้อง แต่หาก

จากสภาพของจื่ออินผู้นี้ที

องนางพุ่งสูงขึ้นอย่างไม่อาจควบคุมได้ แต่นางยัง

ขวางความคิดหรือการตัดสินใจของเขาและเข

๋องข้า

ั้นเขาก็หันไปส

หมด คนผู้นี้ที่กล้าแตะต้องสตรี

ะย่

รอยแผลของจื่อเม่ยเดินกลับเข้าไปใน

ความไม่พอใจ ในขณะที่คนของนางถูกตัดมือแล้วขั

่างบ้าคลั่งในขณะที

ดลูกตาของข้าเป็นแน่ อาเซินเจ้ากลับไปที่

นิง และหุยเฉ่าที่รั่วหนิงเอ่ยถึงก

เอ่ยเส

ท่านเสนาบดีจะยินยอมหรือเจ้าค

ิงตวาด

ส่ใจความต้องการของข้าร

ำแล้วออกจากจว

ลือดไหลหยดระบายอยู่จนทั่วเป็นผ้าผืนใหม่สีขาวสะอาดตา และยังได้เปลี่ยนเ

ายของนางโดยที่มีซีเฉินยืนกอดอกม

เช่นใ

ุจื่อถูกขับออกมาหมดแล้วพ่ะย่ะค่ะ ทั้ง ๆ ที

ื่อเม่ยนั้นสามารถต้านทานพิษได

้วอาการ

ไอเย็นในกาย ดื่มยาไม่กี่เทียบก็ดีขึ้นแล้ว แต่เรื่อง

นเอ่ย

นตอนที่ข้าพากลับมาถึงจวน แต่จู่ ๆ นางก็ฟื้นขึ้นมาด้วยท่าทางประหลาดอ

วงส่า

ยาแทบจะทั้งวังหลวงก็ไม่เคยพบเรื่องประหลาดเช่นนี้มาก่อ

้ดีกว่าผู้ใดว่าร่างก

้ ตอนนั้นนางก็ต้องกินยาถอนพิษเช่นกัน หากไม่มียานางก็คงตายไปแล้ว ร่างกายของนางมิได้ต้านพิษมาตั้งแ

้คำอธิบายเช่นก

ดนพิษหลายครั้งจะมีผลต่อสมอ

ำให้นางสติไม่เต็มนัก หลายวันต่อจากนี้ให้นางดื่

างทีจื่ออินอาจจะตายไปแล้ว และคนที่อยู่ตรงหน้า

อยู่ในเรือนของตนเอง โดยมีเสี่ยวจิ่งคอยดูแลไม่ห่

ีวิตอย่างมีความสุขกับพ่อแม่น้องชายและนาง

ดร้องด้วยความตกใจ และเมื่อจื่อเม่ยลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองกำลัง

่ทำอย่างไรก็หนีไม่พ้น กระทั่ง

มของตนเองต้องเปลี่ยนชะ

ผ่านไปจนกระทั่งถึงช่วงกลางคืนจื่อเม่

ไปทำงานในวังแล้ว ข้างกายของนางมีเสี่ยวจิ่งคอยดูแล

องหรือ นางจะเป

ยายที่ติดมือนางมาด้วย การที่สมุดเล่มนั

เข้ามา และทำไมสม

จุดเชื่อมโยง

นางได้ บางทีอาจมีวิธีแก้ไขกลับไปสู่โลกของตัวเองอีกค