ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

งในสวนตระกูลจู เสียงร้องไห้ของทารกน้อยดังแว่วมาจากห้องด

เขาสวมชุดผ้าไหมสีน้ำเงินเข้ม ท่าทางสง่างามสมกับเป็นบุตรชายของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ ใบหน้าคมคา

ูเหวินกวงดังขึ้น เขายิ้มกว้างต้อนรับอย่

ำนับอย่า

พี่สะใภ้ด้วยใจจริง ขอให้หลานน้อยเติบโ

วเราะร่า ตบไ

จ้ามากน

เหวยนึกย้อนถึงความสัมพันธ์อันแน่นแฟ

กองทัพและต้องตาแม่ทัพจางบิดาของเขาเข้า แม่ทัพจางจึงคิดปลุกปั้นจูเ

นด้วย ยินดีกับท่านที่ได้บ

ยักหน้าสีหน

ยใจยิ่งในขณะที่ท่านพ่อลำบากอยู

ดบุตรสามีไม่อาจละทิ้งไ

ะที่นี่ให้เรียบร้อย แล้ว

ิได้อยู่ที่นี่เพราะนางเพิ่งคลอดบุตร ท

ู่เมื่อจูเหวินกวงเข้ามาแม่นมจึงวางทารกน้

งหยกขัด หน้าตาน่ารักน่าชังยังตัวกลมป้อมเหมือนก้อนแป้งน้อยก้

ยิ้มอย่างอ่อนโยน "ท่านตั้งช

นกวงส่

เป็นคนเชี่ยวชาญทั้งการเขียนพู่กัน โครงกลอนในเมืองหลว

นคิดครู่หนึ

ูเมย' ดีหรือไม่ด้วยหวังว่านางจะงดงามด

เมย

คำ ก่อนจะพยัก

มหมายแห่งความงามและความอดทน นั

ิ้มก่อนจ

าอยากเรียกชื่อรองของ

านอาของนางนี่นามรอ

กวงตอบอ

มา เปิดออกเผยให้เห็นปิ่นห

มาให้เมยเมย หวังว่าจะเป็นเ

ับหยกมาด้วย

ยกขาวนี่ว่ากันว่าหากผู้ใดได้ครอบครองแล้วจะมีชีวิตยืนยาว ของล้ำค่านี้มิใช่ว่าจะสาม

วยเอ่

้แต่ชีวิตของข้าก็ไม่รู้ว่าจะรอดกลับมาได้หรือ

่องหน้าที่ทหารนี้ผู้ใด

ให้เมยเมยจนกว่านางจะโตพอที่จะปักมันได้ ถือว่

ต่ไกล สัญญาณเรียกทหารเข้าป

พรุ่งนี้ข้าต้องออกเ

ข้าจะรีบ

เหว

่กับครอบครัวตอนนี้ชายแดนสงบสุข ระหว่างนี้ข้ากั