ท่านอาเจ้าขา...ข้าอยากเป็นภรรยาของท่าน

ว้บนผืนแผ่นดิน ณ เมืองหยางโจว เมืองการค้าริมแม่น้ำแยงซีเกียง บรรยา

มย นั่งขดตัวอยู่มุมห้อง ในอ้อมแขนของนางคือจ

กับถอนหายใจยาว ใบหน้าเล็กซูบผอมมิได้เปล่งป

แขนเสื้อสั้นเกินไปจนเผยให้เห็นข

้เห็นถึงความเหนื่อยล้าและขาดการดูแล รูปร่างผอมบางแทบจะต้อ

ว ข้าห

้อมกับส่งเสียงเล็กๆ ออกมา จากนั้นเด็ก

่อนโยน กอด

พี่จะกอดเมิ่งเมิ่งไว้

นำน้ำอุ่นมา

ัยยี่สิบปีผู้ซื่อสัตย์ที่ติดตามจูเมยมาตั้งแต่ตอน

นมอง รอยยิ้มบาง

ณพี่ซิ

่นลงข้างๆ จูเมย แล้ว

เรือนของพวกเราถ่านหมดมาหลายวันแล้

ส่ายห

าไม่อยากให้พี่ต้องลำบากอีก ถึงจะไปขออย่างไ

กำมือแน่

นาวแบบนี้ อย่างไรพวกเราขอพบฮูหยินผู้เฒ่าดีหรือไม่เจ้าคะ หากฮ

ยยิ้

พบ ป้าสะใภ้ใหญ่ดูแลจวนอย่างเข้มงวด

นย่าเป็นอะไ

เสียงใสๆ ของเด็กน้อยทำให้บร

กลมของเจ้าก้อ

ิ่ง แต่ไม่ต้องกังวลนะ ท่า

งสองพี่น้อ

าดไม่ถึงว่าหนึ่งปีมานี้ที่ฮูหยินผู้เฒ่าไม่ได้ดูแล คนพวกนั้นจะกดข่มท่าน ใจดำกับท่าน

ับมือของซิ่วหลินพร

้าห่มบางๆ ขึ้นมาคลุมไหล่ของตนและน้อ

ากนะเจ้าคะ เมิ่งเมิ

มด้วยมือน้อยๆ ของนาง เด็กน้

งเมิ่งของพี่ให้แน่นขึ

ิดาที่เพิ่งกลับไปชายแดนอีกครั้งก็ตายในสนามรบ มิหนำซ้ำยังถูกกล่าวหาว่าเข้าร่ว

ู้นี้มีอายุเพียงแค่สามขวบกว่

มันเป็นเพียงผ้าบางๆ ที่แทบจะไม่สามารถกัน

ะพูดอะไรบางอย่าง แต่เสียงต

ใหญ่เรียกหาเจ้า เร็วเข

งแม้ว่าป้าสะใภ้รองจะมีเสียงดังน่ากลัว แต่นางก็

ุ้ง รีบล

่ซิ่วหลินช่วยดูแล

จะไปไหนห

ับชายเสื้อขอ

เดี๋ยวพี่จะรีบกลับมา เมิ่งเมิ่งอยู่กับพี่

งน้อยเชื่อฟ

ด็กดีเจ้าค่ะ ท่านพ

วเบา ๆ จากนั้นจึงส่งให้ซิ่

ู้นี้มีสามีเป็นบุตรชายคนรองของสกุลจู อันเกิดจากอนุห้า

ลจูของเขาจึงต่ำต้อยกว่าผู้อื่น ท่านป้าสะใภ้รองก็เป็นบุตร

สะใภ

ามโดดเด่นในวันวาน บัดนี้กลับมีร่างกายผอมและผิวพรรณที

อ่ยเ

เมิ่งเขียนหนังสือ อย่างไรก็ใช้ให้ระมัดระ

อบกายอ

้าสะใภ้ร

เก็บในเรือน พร้อมเสียงข

เร่งฝีเท้าไปที่เรือน

ป้าสะใภ้ใหญ่เรียกห

ภ้รองส

พี่หญิงใหญ่ของเจ้าดีหรือไม่เล่า หร

ด้ว่าเป็นสาวใช้ของพี่สาวคนโตซึ่งเป็นบุตรสาวของฮูห

้ทำอะไรผิ

เล่า จึงได้เรียกหาเช่นนี้

ก็นั่งรอนางอยู่แล้ว ด้านข้างมีส

บกายทำค

หญ่ หลานมา

ูเมยด้วยสายตาเย็

ู่แต่ในเรือนเล็กของเจ้า ห้ามอ

ใจแต่ก็ไม่กล้าถาม

ะ ป้าสะ

าวใช้คนนั้นเดินเข้าไปในห้องด้านใน แล้วกลับออกมาพร้อมกับห่

ับมันไว้เถิดแล้วสวมมันไว้ให้ดูดีหน่อย

ได้รับเสื้อผ้าใหม่แต่ดูก็รู้ว่าเป็นของใช้

ุมเด็กด้วย

น้องสาวเท่านั้นที่นางห่วงใยที่สุด กระทั่งอาหารดี ๆ ที่ป

้เนื้อผ้าจะหยาบกร้านแต่ว่าก็ยังเป็น

ปแล้ว ปีนี้อย่างไรก็ต้องมีชุดใหม่บ้าง ผ

จ จูเมยจึงไม่อาจละเลยนางก้มหัวให้ป้าสะใภ้ครั

สะใภ้ใหญ่ก็เริ่มใจดำกับนาง ทั้งจำกัดอาหารและของใช้นางจึงต้องห

านางได้รับปันถ่านน้อยยิ่งนักจึงไม่พอใช้ ดังนั้นจ

พียงเสื้อผ้าที่พอมีราคาและปิ่นหยกขาวติดกายที่ท่านพ่

บเอาไว้อย่างดีจึงได้แต่ขายเสื้อ

่หยางโจวอากาศหนาวกว่าเมืองหลวงมากนัก ดังนั้นเสื้อ

ม่ที่ทำให้รู้สึกอุ่นมา

ใหญ่มากเจ้าค่ะ หลา

นใดกับหลานสาวทั้งสองทว่าก่อนหน้านี้นางได้รับข่า

ให้นางมอบเสื้อผ้าให้เด็กทั้งสองไม่ให้ผู้ใดครหาได้ ดังนั

ับเรียบร้อยแล้วจึ

จ้าได้แล้ว และจำไว้ห้า

ใภ้ใหญ่อารมณ์ดีจึงรีบเอ่ย

้าคะ หลานยังมีอ

ใภ้ให

ามา

เร็วและมีควันมาก ไม่สามารถใช้ได้จนครบสิบห้าวัน ตอนนี้ที่เรือนหนาวเย็นยิ่งกว่าเรือนหิมะอีกเจ

จูเมยเป็นผู้ใดกันแน่ นางจึงไม่อาจประมาทให้เกิด

นไปที่เรือนของเจ้า” จากนั

ี่เรือน อย่าให้ขาดตกบกพร่อ

้าค

้ นางกล่าวขอบคุณป้าสะใภ้ใหญ่ก่อนจะคำน

เดินตามมาส่

าต้องระวังตัวให้มาก วันนี้สะใภ้ใหญ่ดูแป

บคุณป้าสะใภ้รองที