กลับมาครั้งนี้ข้าขอเพียงชีวิตที่สงบสุข

4 ทวงส

ี่หลันจิงไปรับมาจากโรงน้ำชาไป๋หลานเท่านั้น แต่โรงครัวของตระกูลเหอยังค

วาจูงมือสามีมาที่เรือนใหญ่ด้านหน้า เพื่อบอกกล่าวเสน

” เสนาบดีเหอกล่าวออกมาอย่างเกรี้ยวกราดและ

่อไปเริ่มชีวิตใหม่ แต่ข้ายังมีสินเดิมของท่านแม่ที่มอบให้ข้ายาม

าทีที่สงบและต่างไปจากทุกครั้ง อีกทั้งยังเรียกอ

เสียหน้าขนาดนี้แล้วท่านยังกล้าที่

คิดว่าฮูหยินผู้เฒ่าและเสนาบด

วนอื่นได้ยินคงจะหัวเราะอย่างขบขันเป็นแน่ แม้ว่าข้าจะเป็นคนทำลายวาสนาที่จะได้เกี

งค์ชายรองเล่าเจ้าคะ ตระกูลเหอของเรายังไงก็ต้องเกี่ยวด

อกที่จะไม่ล้างแค้นด้วยตนเองก็ถือว่าดีพอแล้ว

ไร ฮวาเอ๋อร์” ฮูหยินผู้เฒ่าจับใจ

เป็นการใส่ร้ายน้องหญิงรองเสียเปล่า แต่หากท่านย่าไม่เชื่อ ท่านย่าสามาร

อข้าผูกด้ายแดงให้เจ้าแล้ว หวังว่าเจ้าจะได

พูดคุยเรื่องสินเดิมอยู่ดี ๆ ทำไมจ

ยากรู้ว่าจริงเท็จแค่ไหน หากไม่ใช่เรื่อง

าให้มีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นอีกเลย ไม่เช่นนั้นจ

ต้องคืนสินเดิมของท่านแม่ให้แก่ข้าทั้งหมด และข้าจะไปจากที่นี่พร้อมกับสามี บุตรสาวที่แต่งงานแล้วไม่ต่างจ

ห้ นางไม่ต้องการที่จะมีเรื่องกับผู้ใด เพี

ระกูลเหอแห่งนี้ต้อนรับเจ้าเสมอ ให้มันรู้ไป

สาวคนนี้ว่ามีเบื้องหลัง นางดีใจเหลือเกินที่หลานสาวคิดได้ แม้ว่าอาเฟยจะเป็นเพียงแค่ชายตัด

วลาตั้งแต่เกิดเรื่องไม่ว่าเรือนใหญ่จะกลั่นแกล้งไม่ส่งอาหารเท่าที่ควร แต

าตอบกลับอย่างอ่อนโยน อาเฟยเองค้อมหัวเพ

าวไพร่พวกนี้ไปบังคับให้ข้ามาเจ้าคะ” เหอชิ

ล็กน้อย แม่นมชางพาแม่นมหูไ

ะนายหญิ

ว่าเรื่องอะไรจึงเดินตามไปด้วยท่าทางครุ่นคิด แต่พอรู้ว่าต้องโดนตรวจสอบร่างกายว่ายังบริสุทธิ์หรือไ

ตู้เหนียง ในเมื่อคิดจะฆ่านางคอยดูก็

ะไม่สามารถให้ตำแหน่งฮูหยินใหญ่ได้ แต่มีคราใดที่เขาไม่ให้เกียรตินาง ทำไมนางจึงเลี้ยงลูกได้ปล่อยตัวขนาดนี้ ห

ไว้ที่ไหนกัน เลี้ยงเสียข้าวสุกจริง ๆ” ตอนนี้ใจของเขาน

ลี้ยงลี่เอ๋อร์ไม่ดีเอง ในเมื่อท่านพี่ทราบเ

มจับชายเสื้อของเสนาบดีเหอไม่ปล่อย ในเมื่อเรื

น้าภรรยายารองของตนจนเกิดรอย

้ตำแหน่งพระชายาขององค์ชายรอง หากองค์ชายยอม

ระชายา อีกทั้งพระมารดาขององค์ชายรองคือหลินกุ้ยเฟย พระนางไม่มีทางยอมรับสะใภ้เช่นนี้แน่ ที่สำคัญหากเรื่องนี้หลุ

จ้าคะ หากหลานมีเวล

จากมารดาผู้ล่วงลับและพี่ชายทั้งสองคน คงมีแต

อย่างดี จากนี้ไปจงเริ่มต้นใหม่ ย่าขอให้เจ้าทั้งสองคนจ

ลานสาวและหลานเขย หวังเพียงว่าภายภ

อกจากจวนแห่งนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่นางจะได้กลับมาอีก ห