icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ

บทที่ 4 งานเลี้ยงน้ำชา

จำนวนคำ:3690    |    อัปเดตเมื่อ:01/01/2025

ที

ลี้ย

ท่านแม่คงจะเอาจริ

าวขึ้น เมื่อคล้

ยนปักผ้า ทำอาหาร จัดดอกไม้ ทำรองเท้า อะไรพว

กับว่าพวกเขาจะต้องช่วยนางเป็นแน่ จ้าวหลู่เ

เจ้าเองก็ลองทำตามที่ท่านพ่อกับท่านแม่บอ

จจะเข้า¬กันได้ดีก็เป็นได้” จ้าวอวี้เฉินแนะนำ เพราะห

้าคางนั่งมองพื้น

อนไปกับเขาได้อย่างไร อีกอย่าง คนที่ทั้งเก่งทั้งฉลาดอย่างเ

า” พี่ชายทั้ง

างไรต่อไป นี่ก็ดึกแล้วข้าขอตัวไปนอ

ยว่ก็ลุกจะออกจากห้องโถงไป แต่นางกลั

ท่านแม่เพิ่งสั่งเจ้าเอง-นะ เจ้านี

หงิดเรื่องที่ตัวเองจะต้องเร

ช้ประจำเรือนของมารดาก็¬เดินเข้า

ให้ข้ามาดูแลท่าน ในระหว่างท

าข้ามากกว่าล่ะสิ คงกลัวว่า

เดี๋ยวก็ถูกเพิ่มโทษอีกหรอก” จ้าวอวี้เฉินสะกิด

านกลับมาเหนื่อย ๆ ก็รีบ

ยกย้ายกันกลับห้องของตัวเองไปแล้ว

สกุลจ้าวหลายต่อหลายรุ่น โดยมีสาวใช้ของ-มารดายืนคุมอยู่ด้านหลัง ทว่ายัง

งนอกให้ข้าหน่อย ว่ามีใครเป็นอะไรหรือไม่

¬ออกไป สาวใช้อีกคนที่นางจำได้ว่าเป็นคนของจ้าวอวี้เฉิน ซ

าค่ะคุณหนู คุณช

นี้ด้วยหรือเนี่ย

งตน โดยมี¬สาวใช้ของพี่ชายช่วยเหลือ ส่วนตัวนางก

ี๋ยวไว้ข้าจะให้ผิง

มารดาสั่งให้นางคุกเข่าทั้งคืน ก็ไม่มีปัญหาแล้ว ส่วนสาวใช

บุตรสาวเพียงใด ก็ยังมีความรักมอบให้แก่นางอย่างมากเช่นกัน

น้าของผิงผิงดูร้อนใจและเป็นกังวลอยู่หลายส่วน เพราะกลัวว่าคุณหนูของตนจะถ

าอย่างไรบ้างเจ้าคะ พวก¬ท่า

ว่ทันที ด้วยความร้อนใจและเป็นห่วง เนื่องจากนางรู้จากสาวใช้อีกคนหนึ่งแล้ว ว่าจ้าว

ามผิดของตนเลย-นั้น ก็ตอบเสียงราบเรียบ

าคุณหนูถูกสั่งให้ไปคุกเข่าที่หอบรรพชนไม่ใช่หรือ

่างไม่รู้สึกอะไร ก่อนจะก้มลงปลดที่รอ

ย อ้อ...พรุ่งนี้เจ้าอย่า-ลืมมาเอาเงินจากข

างแต่ผิงผิงก็รับคำ รวมถึงรับผ้ารอง

ที่ท่านเอ่ยค้างไว้

่ กล่าวว่าจะให้ข้าเรียนเย็บผ้า ปักผ้า อ่านตำรา ทำอาหาร และอีกมากมายสารพัดอย่าง เพื่

่างไรต่อไปเล่าเจ้

าว่านะ ตอนแรกก็จะลองทำตามที่พวกท่านบอกดู แต่ถ้าทำไม่ไหวข้าก็จะเล่นงานครูที่มา

เอามือก่ายหน้าผาก แล้วส

นี่ถือเป็นงานเดียวที่นางทำ หลังจากให้อาหารปลาแล้วก็จะยืนดูพวกมันสักพัก จากนั้นจึงกลับห้องไปนอนต่อ ตื่นมาอีกครั

กให้ไปพบเจ้าค่ะ” สาวใช้น

นบนอย่างเหนื่อยหน

านท่านแม่ ว่าสั

ด้เดินจากไป พร้อม

้ถูกเรียกไปห้องโถง

นางนึกอยากเป็นตุ๋นสักตัว

ก เพราะถ้าถูกเรียกเมื่อใด ก็เป็นอันว่าต้องเกิดเรื่องขึ้นเมื่อนั้น

เจ้าค่ะ ฮูหยินอาจจะเรียกไปเพ

หรือไม่ ที่ม

ช่วยอะไรนะเจ้าคะ สู้ยิ้ม

นาง¬เดินเข้าไปคนเดียว แต่ว่าจ้าวฮูหยินบอกว่าให้ผ

ว ยังมีมีสตรีอีกนางหนึ่งอยู่ด้วย ที่โต๊ะข้าง ๆ นางมีอุปกรณ์

ทำไมหรือเจ้าคะ” จ้าวเยว่ถ

จ้าวฮูหยินตอบด้ว

หม่ไป เนื่องจากส่วนสูงของนางเพิ่มขึ้นจากปีที่แล้ว แต่นี่ก็เพิ่งจะเดือ

ีเองนี่เจ้าคะ เหตุใดจึงต้องตัด

วันพระราชสมภพของไท¬เฮา” จ้าวฮูหยินต

่กำลังจะเอ่ยปากบ่น แต่ก็ถ

งไป หากเจ้าไม่ไป จะมีโทษฐานขัดพระราช

เนิบช้า ทว่าแววตาช่

ั้น จึงทำได้เพียง

ามยาวบนตัวจ้าวเยว่ วัด-ไปก็จด

สื้อทำงานง่ายขึ้น ใช้เวลาเพียงไม่ถึงครึ่งก้านธูปทุกอย

” จ้าวฮูหยินเรียก

่ะ” ผิ

ั้นน่าจะมีเงินอยู่หลายตำลึง พอส่งถุงเงินใ

ระทินผิวมา นับตั้งแต่วันนี้ เจ้าต้องดูแลความงามของนางทุก

อบ นางรับเงินแล้ว

จธุระแล้ว จ้าวฮูหยินก

รับแล้วรีบเดินออกมาจากห้อง¬โถ

อถึง

็นชุดเกาะอกยาวสีชมพูอ่อน ผ้าพลิ้วไหวบางเบา สวมทับด้วยเสื้อคลุมตัวยาวสี-เดียวกัน ผ้าคาดเอวเป็นสีขาวไม่ขัดกับส

เสียงมากที่สุดในแคว้นฉางอัน พวกเขาเหล่านี้แต่งหน้าผู้คนมามากมายขึ้น¬ชื่อว่าสามารถเปลี่ยนหญิงธรรมดาให้เป็นนาง

ารอที่รถม้าหน้าจวนพอจ้าวฮูหยินเห็น

งนั้น ถึงกับตะลึ

ไปกินลูกท้อสวรรค

อกล้อ จ้าวหลู่เจินเองก็มอง

ะทำให้ดี ก็อ

งไรเจ้าคะ ปกติแล้วข้าไม่¬งามอย่างนั้นหรือ

่ว่าพวกข้าเพิ่งจะเคย

่ยขึ้นก่อนที่น้อง

้ว รีบ¬ไปกันเถอะ” เอ่ยจบจ้าวเยว่ก็ทำหน้าตาบูดบึ้ง เด

าวฮูหยินเข้าไปในงาน บรรดาบุรุษที่มองมา ต่างก็มองตามจ้าว¬เยว่กั

จียวที่¬มาถึงสักพักว่างามแล้ว แต่เมื่อจ้าวเยว่เดิน

กับบุตรทั้งสามเดินไปที่หน้าพ

เฮา” ทุกคนเอ่ยพร้อมกัน จากนั

สนทนากันเรื่องจวนเมืองได้สะดวก ด้านฮูหยินของบรรดาขุนนาง ก็จะถูกจัดให้นั่งอีกที่หนึ่ง ส่วนบุตรข

วใช้นำทางไป ระหว่างทางก็ผ่านที่นั่งของเหล่

็นใครกัน พวกเจ้

ากรมผู้หนึ

ห้าคนต่า

าก็ไม่รู้จัก / น

นึ่งดังมาจากทางด้านหลัง ซึ่งเขาผู้น

ว่ เป็นบุตรีของเจ้

ีปากของเขายกยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นนาง

้านแห่งแคว้นฉางอัน น่ะ¬หรือ” บุรุษผ

งามขนาดนี้ ไม่น่ามีชื่อเสียงไม่ไม่

่ จากที่ตกตะลึงในความงามกลับก

ื่นจะว่านางเป็นหญิงเกียจคร้านอย่างไร เขาก็ได้หาสนใจ ยิ่งบุรุษอื

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 จ้าวเยว่2 บทที่ 2 ชื่อเสียงที่ไม่ดี3 บทที่ 3 ทำตัวเกียจคร้าน4 บทที่ 4 งานเลี้ยงน้ำชา5 บทที่ 5 เรื่องของข้าไปหนักหัวคนอื่นหรือไร6 บทที่ 6 โต้กลับอย่างเจ็บแสบ7 บทที่ 7 ศึกทางทิศเหนือจบลง8 บทที่ 8 สมรสพระราชทาน9 บทที่ 9 ข่าวกระจายแพร่ออกไป10 บทที่ 10 ไม่สามารถขัดขืนได้11 บทที่ 11 นางเป็นสตรีที่แปลกยิ่งนัก12 บทที่ 12 เสวี่ยช่างเจิ้น13 บทที่ 13 ภัยกำลังมาเยือน14 บทที่ 14 ข้าไม่อยากทำอันใด15 บทที่ 15 ถูกกักบริเวณ16 บทที่ 16 มาลานฝึกยุทธ์17 บทที่ 17 พบหน้าแม่สามี18 บทที่ 18 เตรียมตัวแต่งงาน19 บทที่ 19 อย่าให้ใครดูหมิ่นเจ้าได้20 บทที่ 20 สมศักดิ์ศรีฮูหยินท่านแม่ทัพ21 บทที่ 21 งานเลี้ยงมงคล22 บทที่ 22 ข้าเคยเห็นนางแล้ว23 บทที่ 23 ข้อตกลงการอยู่ร่วมกัน24 บทที่ 24 คารวะแม่สามี25 บทที่ 25 เป็นที่รักใคร่26 บทที่ 26 ปรนนิบัติสามี27 บทที่ 27 ตอบแทนด้วยการพาไปเที่ยว28 บทที่ 28 จ้าวเยว่ตกน้ำ29 บทที่ 29 ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น30 บทที่ 30 ราชโองการปราบโจร31 บทที่ 31 โดนดูหมิ่น32 บทที่ 32 ไม่ไว้หน้า33 บทที่ 33 อย่ามายุ่งกับข้า34 บทที่ 34 ได้รับความไว้วางใจ35 บทที่ 35 จับผิดพ่อบ้าน36 บทที่ 36 ปราบโจร37 บทที่ 37 พลาดท่า38 บทที่ 38 บาดเจ็บสาหัส39 บทที่ 39 ข่าวการบาดเจ็บของสามี40 บทที่ 40 คำยืนยันจากพี่ชาย41 บทที่ 41 ภายในใจนั้นเป็นกังวล42 บทที่ 42 ฮูหยินน้อยหายไป43 บทที่ 43 สังหารโจรป่า44 บทที่ 44 เดินทางถึงเมืองเหนือ45 บทที่ 45 รักษาตัว46 บทที่ 46 กลับค่ายพร้อมฮูหยิน47 บทที่ 47 วางแผนปราบโจร48 บทที่ 48 จัดการกวาดล้าง49 บทที่ 49 ลูกธนูปริศนา50 บทที่ 50 ความสามารถที่น่าตกใจ51 บทที่ 51 ถูกทอดทิ้ง52 บทที่ 52 ทิ้งประโยคปริศนาไว้53 บทที่ 53 กวาดล้างให้สิ้นซาก54 บทที่ 54 กลับเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ55 บทที่ 55 ข่าวลือที่ยากจะเชื่อ56 บทที่ 56 ติดตามไปงานล่าสัตว์57 บทที่ 57 ความสามารถที่แท้จริง58 บทที่ 58 เข้าร่วมแข่งขันล่าสัตว์59 บทที่ 59 ชัยชนะที่สง่างาม60 บทที่ 60 เจ้าจะมีเหลนให้ข้าเมื่อใด61 บทที่ 61 ท่องเที่ยว62 บทที่ 62 รับตำแหน่งใหม่63 บทที่ 63 ถึงเมืองผานหยาง64 บทที่ 64 บทส่งท้าย เพราะรัก