icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

จ้าวเยว่ สตรีเกียจคร้านของท่านแม่ทัพ

บทที่ 8 สมรสพระราชทาน

จำนวนคำ:3681    |    อัปเดตเมื่อ:25/01/2025

ที

พระร

นเวลาหลายเดือน แต่ทว่าความมุ่งมั่นในการทำเพื่อแผ่นดินของเขานั้นสำคัญเหนือสิ่งอื่นใด จึงต้องนำรายงานไปกราบทูลฮ่องเต้ด้วยตนเ

ฝ่าบาทต้องรอนาน” แม่ทัพเสวี

ินเท้าด้วยความเร็วมาเป็นวิ่งเหยาะ

ท่านั้น ส่วนทหารที่เหลือในกองทัพ ได้ถูกสั่งการให้เดิน

่วยาม ขบวนของแม่ทัพหนุ่ม

งแล้ว!” เสียงทหาร

่วนรองแม่ทัพและทหารที่เหลือ ต่างยืนรออยู่หน้าประตู พร้อม

งคมฝ่าบาท ขอทรงพระเจริ

ล้วรายงานมาว่า

ียงทรงอำนาจและพอพระทัย ท

นะกลับมา ดังนั้นการรายงานเรื่องการศึก จึงเป็นสิ่งที่แม่ทัพเสวี่ยชำนาญ

รงไปตรงมา จนวาจานั้นไปเสียด

บมาได้ ล้วนเป็นเพราะบารมีของฝ่าบาทพ่ะย่

ว่า “เจ้ามิต้องมาเยินยอเรา มีหรือที่เราจะไม่รู้ว่าทั้งหมดเป

สักครู่ แล้วเรียงร้

รห้าพันนาย เงินทอง หยก เครื่องเคลือบ และแพรพรรณจำนวนหนึ่

ะทับให้กับหงกงกง จากนั้นหงกง

ว่านี่เป็นของจริงหรือไม่” ฮ่องเต้ดูแล

สอบ เมื่อพบแล้วว่าเป็นของจริงก็กล่าวชื่นชมแม่ทัพหนุ่มเป็

วเราจะมีรางวัลให

” เสวี่ยช่างเจิ้นรีบก้มให้

ร่งเครียด ถึงแม้ว่าครั้งนี้แม่ทัพหนุ่มจะสามารถเอาชนะแคว้นสือเจ้ามาได้ก็จริง แต่อีกไม่นานชาวเจี๋ย ชนกลุ่มน้อยที่เป็นกองกำลังลับ

¬ทัพที่เดินทางขึ้นไปรบทางเหนือบ่อยที่สุด ทั้งยังรู้จักภูมิศาสต

เหมาะสมที่สุดแล้ว” ซูม่อเยี่ย

ต่งให้กับแม่ทัพผู้นี้ หากได้แม่ทัพหนุ่มผู้นี้มาเป็นบุตร¬เขย ภายภาคหน้าไม่ว่าจะกระทำการสิ่งใดก็จะสะดวกขึ้น อีกทั้งเสวี่ยช่างเจิ้นยังเ

ั้น” ขุนนางผู้

่ย เรื่องนี้เราให้อำนาจกับเจ้าเต็มที่ เจ้าฟังเพียงคำสั่งของเรากับแม่ทัพใหญ่เหยียนโ

ท” แม่ทัพเสวี่ย

เจ้ากร

ปมาเฉกเช่นทุกวัน วันนี้ในบ่อปลามีปลาตา

ยไปตัวหนึ่งก็-เหมือนกับว่าข้าเสียสหา

ะเอ่ยได้ออกมา “คุณหนูเจ้าคะ ปลาอย่างไรก็คือปลา พว

ไปสะกิดให้จ้าวเยว่เส

ง เจ้ามิใช่คนที่เกิดมาแล้วไม

คบผู้ใดเป็นสหายเองมิใช่หรือ

ข้าไม่อยากฟัง” จ้าวเยว่งอน

างประตูจวน เขาวิ่งมาหยุดต่อหน้า

อรับ ตอนนี้นางรอ

งสงสัย ชีวิตนางมีคนต้องก

นคุณหนูรองจาก

้ดีว่าซูหนิงคนนี้ ถึงแม้ว่าจะเป็นน้องสาวของซูหลิงเจียวผู้ซึ่งไม่ชอบนางสักเท่าไร ทว่าพี่กับน้องค

ประชุมที่ท้องพระโรง ในขณะที่มารดาไปซื้อของเข้า¬จวนเพื่อเตรียมการสำหรับฤดูหนาวที่กำล

ะให้คนดูแลนางเป็นอย่างดี อีกสักครู่

าวคนนั้นรับคำสั่

จ้าคะ” ผิงผิงถามคุณ

มสดใส ความหม่นหมองเรื่องที่สหาย

วามแน่ใจ เพราะวันนี้ไม่มีใครอยู่ภายในจวนเลย

นหน้ามาเอ่ยกั

้าคนนี้ ถือว่าเป็นคน¬ดีในระดับหนึ่ง

งทำได้แต่รับคำและเ

ลังจวนอย่าง-อารมณ์ดี สายตานางสอดส่องดูทุ

งนั้นหรือ” จ้าวเยว่แกล้งถามลองใจนาง

ยงแต่มาหาท่าน” ซูหนิงตอบกล

นางหนึ่งครั้งก่อนจะเอ่ยว่า “ข้าแค่ล้อเจ้า

บท่าน” ซูหนิงตอบเบา ๆ คร

หงาเป็นอย่างยิ่ง ว่าแต่เจ้ามีเรื่

องทัพอยู่บ่อย ๆ ใช่หรือไม่” ซูหนิงกระซิบถามด

รื่องนี้มาจากไหน ทั้ง ๆ ที่นางเก็บเรื่องนี้เป็นความลับมาตลอด

กไหนกัน” จ้าวเยว่

ทหารนอกเมือง แล้วเห็นท่านเดินออกมาจากค่าย พร้อมกับบุรุษสองคน มิหนำซ้ำ ท

อยผู้นี้ต้องการอะไร จึงถามกลับไปว่า

องข้า หรือว่าท่านคิดจะห้ามปรามข้ากันแน

ายยิ่งนัก เจ้ายังเด็กไม่เหมาะที่จะ

้า ข้าจะต้องทำได้และไม่เกิดอันตราย

เยว่ส่ายหัวให้กับสหายคนแรกข

กท่านพี่เมตตาสอนการฝึกยุทธ์ให้กับข้า

่ทั้ง¬สองของข้าก่อน หวังว่าเจ้าจะเข้าใจข้า” จ้าวเยว่เอ่ยบ

ซูหนิงยิ้มออกมาอย่างพอใจกับคำตอบ เพร

ทว่าจ้าวเยว่ยังไม่ได้ตอบตกลงว่าจะให้นางไปที่สนามฝึกในครั้งหน้าด้วย

ที่พระ

ะชุมกันมาจนครบทุกเรื่องแล้ว ถึงคราวที่เราจะต้องตกรางวัลให้ท่า

ยช่างเจิ้น ร

อ่ยขึ้นมาพร้อมกางม้วนผ้าใน-มื

ื้องหน้าพระที่นั่ง ในขณะที่หงกงกงเดินขึ

ได้ เป็นคุณต่อแผ่นดินฉางอันอย่างยิ่ง อีกทั้งยังเป็นคนหนุ่มที่มีความปราดเปรื่อง เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ สมควรที่จะได้รับการเคี

ขุนนางต่างก็พากันตกตะลึง เสวี่

ชทานสมรสคู่กับแม่¬ทัพเสวี่ยนั้น ต้องเป็นบุตรีของตนเป็นแน่ และคนผู้นั้นก็คือซ

พเสวี่ยช่างเจิ้น และบุตรีตระกูลจ้าว จ้

เจิ้น น้อมร

ขึ้นไปรับม้วนราชโองการมาถือไ

จ้าพอใจหรือไม่” ฮ่องเต้ตรัสถามเสวี

าดี กระหม่อมก็เห็นว่าดีพ่ะย่ะค่

เขาอย่างเอ็นดู

จ้าก็ยังไม่มี เราเกรงว่าเจ้าจะผ่านหน้า¬หนาวปีนี้ไปด้วยความยากลำบาก จึงคิดหาภรรยาให้อย่

าขุนนางต่างขานรับค

่ “บุตรีของท่านก็เหมือนกันเจ้ากรมการคลัง จ้าวเยว่นั้นนาง¬เลยวัยปักปิ่นม

การพ่ะย่ะค่ะ” จ้าวฝู่ก้มศีรษะลงต่

นั้นวันนี้ก็มีแค่นี้

สด็จลงจากบัลลังก์

าขุนนางต่างก็พากันมาแสดงความยินดีกับท่านแม่ทัพเสวี่ยช่างเจิ้นและท่านเจ้ากรมการคลังอย่างชื

่ยขนาดนั้น แต่ว่าฮ่องเต้กลับพระราชทานสมรสให้ก

โทสะ เขาจึงเดินสะบัดแขนเสื้อ และเ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 จ้าวเยว่2 บทที่ 2 ชื่อเสียงที่ไม่ดี3 บทที่ 3 ทำตัวเกียจคร้าน4 บทที่ 4 งานเลี้ยงน้ำชา5 บทที่ 5 เรื่องของข้าไปหนักหัวคนอื่นหรือไร6 บทที่ 6 โต้กลับอย่างเจ็บแสบ7 บทที่ 7 ศึกทางทิศเหนือจบลง8 บทที่ 8 สมรสพระราชทาน9 บทที่ 9 ข่าวกระจายแพร่ออกไป10 บทที่ 10 ไม่สามารถขัดขืนได้11 บทที่ 11 นางเป็นสตรีที่แปลกยิ่งนัก12 บทที่ 12 เสวี่ยช่างเจิ้น13 บทที่ 13 ภัยกำลังมาเยือน14 บทที่ 14 ข้าไม่อยากทำอันใด15 บทที่ 15 ถูกกักบริเวณ16 บทที่ 16 มาลานฝึกยุทธ์17 บทที่ 17 พบหน้าแม่สามี18 บทที่ 18 เตรียมตัวแต่งงาน19 บทที่ 19 อย่าให้ใครดูหมิ่นเจ้าได้20 บทที่ 20 สมศักดิ์ศรีฮูหยินท่านแม่ทัพ21 บทที่ 21 งานเลี้ยงมงคล22 บทที่ 22 ข้าเคยเห็นนางแล้ว23 บทที่ 23 ข้อตกลงการอยู่ร่วมกัน24 บทที่ 24 คารวะแม่สามี25 บทที่ 25 เป็นที่รักใคร่26 บทที่ 26 ปรนนิบัติสามี27 บทที่ 27 ตอบแทนด้วยการพาไปเที่ยว28 บทที่ 28 จ้าวเยว่ตกน้ำ29 บทที่ 29 ความสัมพันธ์ที่ดีขึ้น30 บทที่ 30 ราชโองการปราบโจร31 บทที่ 31 โดนดูหมิ่น32 บทที่ 32 ไม่ไว้หน้า33 บทที่ 33 อย่ามายุ่งกับข้า34 บทที่ 34 ได้รับความไว้วางใจ35 บทที่ 35 จับผิดพ่อบ้าน36 บทที่ 36 ปราบโจร37 บทที่ 37 พลาดท่า38 บทที่ 38 บาดเจ็บสาหัส39 บทที่ 39 ข่าวการบาดเจ็บของสามี40 บทที่ 40 คำยืนยันจากพี่ชาย41 บทที่ 41 ภายในใจนั้นเป็นกังวล42 บทที่ 42 ฮูหยินน้อยหายไป43 บทที่ 43 สังหารโจรป่า44 บทที่ 44 เดินทางถึงเมืองเหนือ45 บทที่ 45 รักษาตัว46 บทที่ 46 กลับค่ายพร้อมฮูหยิน47 บทที่ 47 วางแผนปราบโจร48 บทที่ 48 จัดการกวาดล้าง49 บทที่ 49 ลูกธนูปริศนา50 บทที่ 50 ความสามารถที่น่าตกใจ51 บทที่ 51 ถูกทอดทิ้ง52 บทที่ 52 ทิ้งประโยคปริศนาไว้53 บทที่ 53 กวาดล้างให้สิ้นซาก54 บทที่ 54 กลับเมืองหลวงพร้อมชัยชนะ55 บทที่ 55 ข่าวลือที่ยากจะเชื่อ56 บทที่ 56 ติดตามไปงานล่าสัตว์57 บทที่ 57 ความสามารถที่แท้จริง58 บทที่ 58 เข้าร่วมแข่งขันล่าสัตว์59 บทที่ 59 ชัยชนะที่สง่างาม60 บทที่ 60 เจ้าจะมีเหลนให้ข้าเมื่อใด61 บทที่ 61 ท่องเที่ยว62 บทที่ 62 รับตำแหน่งใหม่63 บทที่ 63 ถึงเมืองผานหยาง64 บทที่ 64 บทส่งท้าย เพราะรัก