ดอกไม้ในมือมาร

อเปล่า ถ้าไม่ใช่น้ำลายของ

มือของเขาแล้วหน้าแดงก่ำยิ่งกว่าเก่า มีหลักฐานอย่างนี้เธอคงเถียงไม่ออก นึกก่นด่

งเขา น่าแปลกที่เขาไม่รู้สึกรังเกียจหรือขยะแขยง หากเป็นผู้หญิงคนอื่นนอนน้ำลายยื

า...เช็ด

ไปเช็ดน้ำลายของตัวเองบนแขนเสื้อของเขา จากนั้นก็หันมาสน

คนที่กำลังคาดเข็มขัดหันมาม

ุณเป็น

ฉันจนฉันไม่กล้าขยับตัวไปไหน เมื่อยมากๆ

ห้อีกฝ่ายมีอาการเช่นนี้ถึงกับทำหน้าตาเหลอหลา ทำ

้นหรอกมั้ง คุณพูด

อิงซบนี่เธอก็เลยไม่รู้ว่ามันชา มันเมื่อ

นวดให้ก็แล้วกั

อดทั้งลำแขน คนที่ถูกนวดตอนนี้แทนที่จะหายเมื่อยขบตามที่พูดออกไป เลือดลมในกายกลับเดือ

่งพล่าน อัดแน่นไปด้วยความปรารถนาเช่นนี้ ผู้หญิงร่างเ

ดอริคเปลี่ยนเป็นความเจ็บปวดทันที เมื่อมือเล็กจง

หน่อยสิ” เฟรเดอริคหั

มื่อย แขนไม่ได้ชาอย่างที่พูด

ลิ้มฝันของเขา และมั่นใจว่าเขาไม่ได้เมื่อยและปวดขาอย่างที่พูดออกมาจริงๆ หมีตัวโตจอมเ

ยังไงว่าฉันไม่

้องน่ะสิ ตาบ้า อย่าให้ฉันเจอคุณอี

กระเป๋าที่ใส่ไว้ช่องด้านบน จากนั้นก็เดินไปยังประตูเครื่

้เจอกันอีก

งที่สำคัญที่สุดของเขาก็คือทำธุระเรื่องของรอยซ์ มอโร น้องชายฝาแฝด เขาต้องจัดก

ใน กรุงเทพมหานคร เสียงเด็กชายอายุหนึ่งขวบหนึ่งเดือนแผดเสียงร

นอะไรครั

หัสดินหรือน้องโดมไว้ในอ้อมแขน ก่อ

มไปหาหมอล่ะ น้องโดมไ

้วยังเป็นพี่เลี้ยงของหัสดินตอนที่เธอไปทำงาน นา

จ้ะ หมอก็ให้ยามาบอกแค่ว่าน้องโดมเป็

ายไปหาแพทย์แล้วเมื่อวานนี้ แพทย์ที่ให้การรักษาบอกว่

ัสดินจากมือของดาริน แล้วถามต่อ “บอกป้าด้วยนะว่าน้องโดมต้องกินยาเวลาไหนบ้าง ป้าจะได้ให้กินถูก” ดารินจึงอธิบาย

ด้ จะมีก็เพียงรถมอเตอร์ไซค์กับรถจักรยานเท่านั้นที่สามารถวิ่งบนถนนในชุมชนนี้ได้ พอเธอเดินออกมาจากตรอกแคบๆ เพื่อเลี้ยวไปยังถนนที่มีความกว้างพอให้รถยนต์วิ่งสวนทางกันได้ ดารินเดินทอดน่อ