อมตะรักเหนือกาลเวลา

ด ค

ึ่ง ปลายสายไม่มีการติดต่อกลับ และหายหน้าไปกว่าหนึ่ง

ที่โทร ติ

.0

ด ค

ัพท์สายหนึ่งโทรเข้ามา คนตัวเล

า” โอเชี่ยนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่เป็นคา

องนายนอกใจน่ะ” คาธกล่าวถามด้วยน้

ทำไ

วามก็เด้งเข้า โอเชี่ยนวิ่งออกจากร้านมุ่งตรงไปที่รถก่อนจะขับ

หารใจก

งเมืองฝรั่งเศส โอเชี่ยนเดินลงจากรถแต่สายตาเลื่อนไปเห็นรถคันเก่งของแฟนหนุ่มกำ

ลายสายตอบกลับด้วยน้ำเสีย

ครับ” โอเชี่ยนยังคงทำใจเย็

์แลนด์เลยไม่ได้ติดต่อ ยังไง

่อคนไหน

ฉันไม่ได้มีพ่อเลี้ยงสัก

ยนไม่สามารถเข้าไปได้จึงทำได้เพียงแค่จอดรถอยู่ด้านนอก คนตั

อเชี่ยนจึงหันไปมองคนด้านนอก เขาร

มนายมาอย

ี่นี่พอดีน่ะสิ

งั้น

โอเชี่ยนเข้าไปในคอนโ

ามโทรหาปาร์คแต่ครั้งนี

อก

ึ้

บประตูเสียงดัง คนในห้องทำหน้

ี่ยืนจังก้าอยู่หน้าห้องเพียงลำพัง เขาจ

ปาร์ค ก็ทำเอาเรียกชื่อเสียงสั่น โอเชี่ยนเดินรุด

จเย็น ๆ ก่อน” คนตัวเล

ูเข้าไปในห้องน้ำ ก็พบกับชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังแช่น

ล็กกำหมัดแน่นพยายา

ำเสียงเศร้าเปล่งอ

น้า ตอนนี้กลับไม่พอใจที่ได้ยินคำบอกเลิกจากโอเชี่ยน เขายอมรับไม่

ารเลิกเด

นดี ๆ งั้นการมีเซ็กซ์กับคนอื่นระบายอารมณ์ใคร่มันจะเป็น

้รักผมจริงเลยด้วยซ้ำ ส

อแบบนี้กับผมเลย มันน่าอึดอัด!" โอเชี่ยนเสียใจจนทำตัว

ีโอกาสจีบโอเชี่ยนสักที” คาธกล่า

าธ!” ปาร์คสบถออกม

ปล่งประโยคหนึ่งซ้ำ ๆ ออก

ความรู้สึกแย่ ๆ รวมเป็นหนึ่งเดียว โอเชี่ยนขับรถออกจากหน้าคอ

เข้าจอดหน้าร้าน กลับเห็นรถคันหนึ่งที่จอดอยู่ก่อนหน้าแต่

าไปในบ้านอย่างรีบร้อน ทั้งยังวิ่งห

อนจะควานหายากระปุกอื่นจนร่วงลงพื้น คนร่างบางย่อตัวนั่งลงกับพื้น ตัวของเขาสั่นเทา

น’ เขารีบลุกขึ้นไปเปิด

อกมากำมือหนึ่งก

ล

จายเต็มพื้นหลายสิบเม็ด โอเชี่ยนเงยหน้ามองคนตรง

เข้ามาได้ยังไง เป็น

ยืนนิ่ง มองคนตัวเล็

สติไปตั้งแต่คิดจะกินยาสิบเม็ด เขาเดินไปหยิบมีดในครัวยื่นใส่ม

ใครเลยจริง ๆ ไม่มีใครรักผม” โอเชี่ยนยัดมีดใส่ม

ัน

เมื่อเห็นคนร่างบางกำลังร้องไห้เสียใจ และขาดสติ ชายเจ้

ลับมาและคิดจะลงมือแทงตัวเอง คนร่างสูงก้าวยาวเตะมีดทิ้งก่อนจะ

ด” ใบหน้าเล็กแนบอกกว้างของชายหนุ่มต

? มีแต่ผมสิที่ตอนนี้ฮึกฮึก… ผมเจ็บไปทั้งใ

สักครั้ง ทุกครั้งที่ผมเส

ะ” เสียงที่เย็น

คนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดของชายร่างสูงแปลกหน้าร้องไห้สะอื้นระบายความรู้สึกแย่ออกมาอย่

ดีขึ้

กระปุกหนึ่งให้คนตัวเล็กมือเรียวรับยามาอย่างว

ณเป็นใครกันแน่ทำไ

ดุ แต่เขากลับเชื่อใจคนตรงหน้าอย่างง่ายดายเพียงเพราะ

เข้าปากก่อนจะก

า… ขอบ

้งสองสบกัน เขาเดินเข้าใกล้โอเชี่ยน แล้วโน้มตัวลง มือหนาจับท้ายทอยองคนเส้นผมสีชมพูอย่างอ่อนโยน ร่างเ

่ยนเอ่ยเสียงสั่น ก่อนท

่ก้าวขึ้นไปบนบันไดบ้าน วางคนตัวเล็กลงบนเตียง

าสวยที่หลับพริ้มก่อ

่ง

ไม่ตื่น

ือเปล่า ลองโ

่เหมือนจะป

นขึ้นไ

าเรื่องโดน

จ้าของบ้านลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือเมื่อดวงตาก

่ได้เลย ภาพสุดท้ายค

กำแพงแทบไม่ทัน เมื่อคิดได้ว่าพนักงานน่าจ

เป็นเสียงเดียวกัน ก่อ

บ พอดีว่าผม

ื้นค่ะ” แคชเชียร์สาวพูดยาว เธอหยิบมีดที่เจอ วางลงใกล้ ๆ นัยน์ตาสีฟ้ามองจ้องที่

เอง ยังไงก็ทำงานกันต่อ

่วยนะครับ แล้วก็.... ถ้าจำไม่ผิดวันนี้มีงานเทศกา

อะ ๆ นะคะ” ทุกคนต่างยิ้ม

นใจ มองย้อนกลับไปที่มีดคมกริบก็ไม่สบายใจ เพราะเขาดันจำเ

คิดจะทำอะไรโ