อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
มิเช่นนั้นข้าจะปลิดช
พียงแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ซึ่งหมิงเยว่ที่บังคั
ี้กลับสงบนิ่งมาก เขาไม่ได้หวาดกลัวปิ่นอันแหลมคมในมือของ
บายเถิด มิเห็นจำเป็นที่จะต้องทำอันใดป่าเถื่อนเช่นน
ยยิ้มที่ทำให้คนรู้สึกอบอุ่นเล็กน้อยราวกับจะแ
อะ
งบุรุษผู้นี้จะไม่น
ุจภาพวาด ริมฝีปากแดง ฟันขาว โฉม
่งเข้าใส่นางโดยไม่สนใจเลยว่านางจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ประหนึ่งไม่เห็นอย่างไรอย่างน
ากยิ่งขึ้น จนมันเกือบจะแทงเข้าไปใ
้สาระอยู่เลย แค
าน ส่วนฉินเซิงคอยจับปิ่นเอาไว้แน่นตลอดเวลา คอยระวังไม่ใ
ไม่ถึงครึ่งวันก
อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ลูบจมูกไปมา แล้วก็เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความรู้สึกเขินอ
งปล้นเงินอีกไม่ใช่การกระทำที
เขาถอดถุงเงินออกมาจากเ
ันมา แล้วก็
จวนท่านอ๋องคัง แล้วก็บอกว่าพระชาย
ใบหน้าของบุรุษผู้นั้นก็แส
ี่ให้อภัยได้ เพราะอันที่จริงเขาก็อยู่ที่ท
ไปของบุรุษผู้นี้ นางเห็นเพียงแค่ว่าใบหน้าข
ัน เจ้าจะต้องรีบกำจัดพิษกู่ออกจากร่างกายโดยเร็ว เจ้ามีเวลามากสุดไม่ถึงหนึ่งปีแล้ว มิเช่นนั้นเจ
้ สีหน้าที่ดูเฉยชาของบุรุ
สรุปได้ด้วยว่าเป็นพิษกู่ หรือว่าพระชายาคัง
จากไป นิ้วของเขาเคาะลงบนหนังสือเบา ๆ
งหันไปมอง พอเห็นฉินเซิง เขาก็ตกใจมากจนรีบดึงบังเหี
ขึ้นมาตั้งแต
ไม่ได้ตอบกลับไป แล้วก็เดิน
านายของตน เขาจึงรีบรายงานไปในห้องโดยสารว่า “นา
เขายังคง
้องส
…… ก
กแส้ขึ้น บุรุษในห้องโด
ี๊ยมที่อยู่ตรงข้ามจวนท่านอ๋องคังก
ที่ภัตตาคารซื่อไห้ในทันที แล้วก็เลือกห้องส่วนตัวบนชั้นสามที่อยู่ติดกับหน้าต่างโดยเ
ุดใหม่ โดยนางสวมเป็นชุดกระโปรงยาวสีแดงสดเอวเข้ารูปและชายกระโปรงบาน ทำให้นางดูงดงามอย่างหามีเปรียบไม่ได้ อีกทั้งยังดูมีสง่าราศีโดดเด่นเป็
ู่แห่งหนึ่ง ฉินเซิงก็ได้ไปซื้
วามทะนงตน มองไปที่ฉากที่มีชีวิตชีว