อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

มิเช่นนั้นข้าจะปลิดช

พียงแค่ชั่วพริบตาเดียวเท่านั้น ซึ่งหมิงเยว่ที่บังคั

ี้กลับสงบนิ่งมาก เขาไม่ได้หวาดกลัวปิ่นอันแหลมคมในมือของ

บายเถิด มิเห็นจำเป็นที่จะต้องทำอันใดป่าเถื่อนเช่นน

ยยิ้มที่ทำให้คนรู้สึกอบอุ่นเล็กน้อยราวกับจะแ

อะ

งบุรุษผู้นี้จะไม่น

ุจภาพวาด ริมฝีปากแดง ฟันขาว โฉม

่งเข้าใส่นางโดยไม่สนใจเลยว่านางจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร ประหนึ่งไม่เห็นอย่างไรอย่างน

ากยิ่งขึ้น จนมันเกือบจะแทงเข้าไปใ

้สาระอยู่เลย แค

าน ส่วนฉินเซิงคอยจับปิ่นเอาไว้แน่นตลอดเวลา คอยระวังไม่ใ

ไม่ถึงครึ่งวันก

อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ลูบจมูกไปมา แล้วก็เอ่ยถามขึ้นมาด้วยความรู้สึกเขินอ

งปล้นเงินอีกไม่ใช่การกระทำที

เขาถอดถุงเงินออกมาจากเ

ันมา แล้วก็

จวนท่านอ๋องคัง แล้วก็บอกว่าพระชาย

ใบหน้าของบุรุษผู้นั้นก็แส

ี่ให้อภัยได้ เพราะอันที่จริงเขาก็อยู่ที่ท

ไปของบุรุษผู้นี้ นางเห็นเพียงแค่ว่าใบหน้าข

ัน เจ้าจะต้องรีบกำจัดพิษกู่ออกจากร่างกายโดยเร็ว เจ้ามีเวลามากสุดไม่ถึงหนึ่งปีแล้ว มิเช่นนั้นเจ

้ สีหน้าที่ดูเฉยชาของบุรุ

สรุปได้ด้วยว่าเป็นพิษกู่ หรือว่าพระชายาคัง

จากไป นิ้วของเขาเคาะลงบนหนังสือเบา ๆ

งหันไปมอง พอเห็นฉินเซิง เขาก็ตกใจมากจนรีบดึงบังเหี

ขึ้นมาตั้งแต

ไม่ได้ตอบกลับไป แล้วก็เดิน

านายของตน เขาจึงรีบรายงานไปในห้องโดยสารว่า “นา

เขายังคง

้องส

…… ก

กแส้ขึ้น บุรุษในห้องโด

ี๊ยมที่อยู่ตรงข้ามจวนท่านอ๋องคังก

ที่ภัตตาคารซื่อไห้ในทันที แล้วก็เลือกห้องส่วนตัวบนชั้นสามที่อยู่ติดกับหน้าต่างโดยเ

ุดใหม่ โดยนางสวมเป็นชุดกระโปรงยาวสีแดงสดเอวเข้ารูปและชายกระโปรงบาน ทำให้นางดูงดงามอย่างหามีเปรียบไม่ได้ อีกทั้งยังดูมีสง่าราศีโดดเด่นเป็

ู่แห่งหนึ่ง ฉินเซิงก็ได้ไปซื้

วามทะนงตน มองไปที่ฉากที่มีชีวิตชีว