icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

บทที่ 3 ใครกล้าแตะต้องข้า (ภาค 1)

จำนวนคำ:1422    |    อัปเดตเมื่อ:27/02/2025

บลี้ เสียงฉิ่งและกลองดังกึกก้องไปทั่วฟ้า ผ้าไหมสีแดงพลิ้วไสว แขกผู้มีเกียรติต่างก็พากันมาล้อมรอบห้องทำพิธีอภิเษกสมรสเอาไว้ ภา

ง่างาม ถึงแม้ว่าจะมีผ้าคลุมสีแดงคลุมหน้าอยู่แต่ก็ยังสามารถ

ง พวกเขาเป็นคู่ที่ลงตัวราวกับกิ่

้งสองกำลังหันหลังให้กับประตูใหญ่ของจวนอ๋องอยู่ กำลังยืนอยู่ในห้องทำพิธีอภิ

เข้าเรื

ิงก็ก้าวเข้าไปในสถานที

าก่

็นว่าเป็นหญิงสาวนางหนึ่งในชุดสีแดง ทุกคนต่า

ดน้ำ งดงามราวกับดอกท้อ นางงามเสียจนสามารถล้มเ

ตาอยู่บ้าง เอ๊ะ! นึออกแล้ว น

นบ้าไปแล้วมิใช่หรือ เห็นว่าถูกขังอยู

นั้นของนางสิ ดูเหมือนค

จไปครู่หนึ่ง แต่ก็สามารถเปลี่ยนสีหน้าได้อย่างรวดเร็วมาก เห

บหน้าขึงขัง แล้วก็ถามขึ

ึงมาอยู่ที่น

งส่งยิ

ายารองทั้งที หม่อมฉันในฐานะพระชายาเอก ก็ต้

นไปที่นั่งหลักและนั่ง

ษณ์ภายนอกดูมีเกียรติบริสุทธิ์ผุดผ่อง ดูสูงส่งสง่างาม แต่ความจริงแล้วก็เป็นแค่คนใจดำคน

กมุมปากขึ้น

ถึงยังไม่เข้ามายกน

ต้องคุกเข่ายกน้ำชาให้ภรรยาหลวงด้วย

้น ด้วยสถานะของนางแล้ว นางมีคุณสมบัติเกินกว่าที่จะเป็นพระชายาเอกได้เลยด้วยซ้ำ การ

็ถูกดึงออก ซางหลีก็มองฉินเซิงด้ว

ช่นางสนม หากจะต้องถวายน้ำชา ก็ต้องไปถว

งแต่มิใช่นางส

ีผิดปกติอะไร

ับนางแต่อย่างใด แต่กลั

ระชายารองมิใช่นางสนมเ

ห่งจริยธรรมก็จะกลายเป็นเหมือนภูเขาขนา

ยอมแต่งงานกับเขา เขาจึงบอกกับนางไปว่า ในสายตาของเขา แม้ว่าซางลี่จะเป็น

อหน้าสาธารณะได้ หากเขาตอบรับเห็นด้วยขึ้นมาจริง ๆ สำนักอาลักษณ์หลวงได

นี้ งานแต่งงานก็คงจบสิ้นไปนานแล้ว เขาอยากจะหั่นฉินเซิงออกเป็นชิ้น ๆ เสียเดี๋ยวนี้เลย แต่ด้วยความที่

ในเวลานี้หรอก ถวายในภายห

าเหมือนเมื่อก่อน แต่เขากลับไม่คาดคิดเลยว่

แต่งเข้ามาได้ หรือว่าท่านอ๋องอยากจะส่งตั

กลับไปที่จวนมหาร

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เกิดใหม่เป็นพระชายาผู้บ้าคลั่ง (ภาค 1)2 บทที่ 2 เกิดใหม่เป็นพระชายาผู้บ้าคลั่ง (ภาค 2)3 บทที่ 3 ใครกล้าแตะต้องข้า (ภาค 1)4 บทที่ 4 ใครกล้าแตะต้องข้า (ภาค 2)5 บทที่ 5 หากพวกเราจะกินทั้งที ย่อมต้องกินของดี ๆ หน่อยสิ (ภาค 1)6 บทที่ 6 หากพวกเราจะกินทั้งที ย่อมต้องกินของดี ๆ หน่อยสิ (ภาค 2)7 บทที่ 7 แย่แล้ว ท่านอ๋องมาเแล้ว (ภาค 1)8 บทที่ 8 แย่แล้ว ท่านอ๋องมาเแล้ว (ภาค 2)9 บทที่ 9 เจ้าคิดว่าข้าทำสิ่งใดเจ้ามิได้จริง ๆ เยี่ยงนั้นหรือ10 บทที่ 10 ช่างต่ำทรามสิ้นดี! (ภาค 1)11 บทที่ 11 ช่างต่ำทรามสิ้นดี! (ภาค 2)12 บทที่ 12 ไม่ได้เรื่องเสียจิง (ภาค 1)13 บทที่ 13 ไม่ได้เรื่องเสียจิง (ภาค 2)14 บทที่ 14 เจ้าไปถ่ายท้องเสียให้พอเถิด (ภาค 1)15 บทที่ 15 เจ้าไปถ่ายท้องเสียให้พอเถิด (ภาค 2)16 บทที่ 16 เตือนแบบเปิดเผย (ภาค 1)17 บทที่ 17 เตือนแบบเปิดเผย (ภาค 2)18 บทที่ 18 ตรวจสอบบัญชี (ภาค 1)19 บทที่ 19 ตรวจสอบบัญชี (ภาค 2)20 บทที่ 20 ยุ่งยากเกินไป (ภาค 1)21 บทที่ 21 ยุ่งยากเกินไป (ภาค 2)22 บทที่ 22 บัดนี้ควรจะยอมฟังหม่อมฉันพูดดี ๆ ได้หรือยัง (ภาค 1)23 บทที่ 23 บัดนี้ควรจะยอมฟังหม่อมฉันพูดดี ๆ ได้หรือยัง (ภาค 2)24 บทที่ 24 เพียงแค่ท่านอ๋องได้ดูก็จะเข้าใจ (ภาค 1)25 บทที่ 25 เพียงแค่ท่านอ๋องได้ดูก็จะเข้าใจ (ภาค 2)26 บทที่ 26 บุตรีของเจิ้นกั๋วกง (ภาค 1)27 บทที่ 27 บุตรีของเจิ้นกั๋วกง (ภาค 2)28 บทที่ 28 ทุกอย่างแล้วแต่ท่านพี่สะใภ้ (ภาค 1)29 บทที่ 29 ทุกอย่างแล้วแต่ท่านพี่สะใภ้ (ภาค 2)30 บทที่ 30 แก้พิษ (ภาค 1)31 บทที่ 31 แก้พิษ (ภาค 2)32 บทที่ 32 ท่านอ๋องจิ้นช่างเอาใจใส่ดีเสียจริง (ภาค 1)33 บทที่ 33 ท่านอ๋องจิ้นช่างเอาใจใส่ดีเสียจริง (ภาค 2)34 บทที่ 34 หน้าของท่านเป็นอันใดไป (ภาค 1)35 บทที่ 35 หน้าของท่านเป็นอันใดไป (ภาค 2)36 บทที่ 36 เช่นนี้น่าจะพิสูจน์ได้แล้วใช่หรือไม่ (ภาค 1)37 บทที่ 37 เช่นนี้น่าจะพิสูจน์ได้แล้วใช่หรือไม่ (ภาค 2)38 บทที่ 38 เจ้าคิดจะทำอันใด (ภาค 1)39 บทที่ 39 เจ้าคิดจะทำอันใด (ภาค 2)40 บทที่ 40 ยังคิดจะหนีอยู่อีกหรือไม่ (ภาค 1)41 บทที่ 41 ยังคิดจะหนีอยู่อีกหรือไม่ (ภาค 2)42 บทที่ 42 ขอทานมีครอบครัวมิได้หรือเยี่ยงไร (ภาค 1)43 บทที่ 43 ขอทานมีครอบครัวมิได้หรือเยี่ยงไร (ภาค 2)44 บทที่ 44 โรงเลี้ยงเด็กกำพร้า (ภาค 1)45 บทที่ 45 โรงเลี้ยงเด็กกำพร้า (ภาค 2)46 บทที่ 46 เจ้ามิได้ไปจวนท่านอ๋องจิ้นหรือ (ภาค 1)47 บทที่ 47 เจ้ามิได้ไปจวนท่านอ๋องจิ้นหรือ (ภาค 2)48 บทที่ 48 โปรดช่วยพี่สื่อโถวด้วยเถิด (ภาค 1)49 บทที่ 49 โปรดช่วยพี่สื่อโถวด้วยเถิด (ภาค 2)50 บทที่ 50 ผู้ใดเล่าจะขวางกั้นได้ (ภาค 1)51 บทที่ 51 ผู้ใดเล่าจะขวางกั้นได้ (ภาค 2)52 บทที่ 52 นั่นคือสามีของพี่สาวหรือ (ภาค 1)53 บทที่ 53 นั่นคือสามีของพี่สาวหรือ (ภาค 2)54 บทที่ 54 ถอดเสื้อผ้าออกเถิด (ภาค 1)55 บทที่ 55 ถอดเสื้อผ้าออกเถิด (ภาค 2)56 บทที่ 56 ขอให้เป็นไปดั่งที่เสด็จพ่อทรงปรารถนา (ภาค 1)57 บทที่ 57 ขอให้เป็นไปดั่งที่เสด็จพ่อทรงปรารถนา (ภาค 2)58 บทที่ 58 สมแล้วที่เป็นผู้ที่องค์หญิงหมายตา (ภาค 1)59 บทที่ 59 สมแล้วที่เป็นผู้ที่องค์หญิงหมายตา (ภาค 2)60 บทที่ 60 ในวันฉลองเทศกาลใหญ่เช่นนี้จะไปที่ใดกัน (ภาค 1)61 บทที่ 61 ในวันฉลองเทศกาลใหญ่เช่นนี้จะไปที่ใดกัน (ภาค 2)62 บทที่ 62 ช่างไร้มารยาทไร้การอบรมสั่งสอนยิ่งนัก (ภาค 1)63 บทที่ 63 ช่างไร้มารยาทไร้การอบรมสั่งสอนยิ่งนัก (ภาค 2)64 บทที่ 64 ช่างน่าอับอายจนแทบอยากมุดแผ่นดินหนี (ภาค 1)65 บทที่ 65 ช่างน่าอับอายจนแทบอยากมุดแผ่นดินหนี (ภาค 2)66 บทที่ 66 เจ้าต้องการให้ข้าทรงตัดสินความเป็นธรรมให้เจ้าเช่นไร (ภาค 1)67 บทที่ 67 เจ้าต้องการให้ข้าทรงตัดสินความเป็นธรรมให้เจ้าเช่นไร (ภาค 2)68 บทที่ 68 ท่านจะพักสักครู่หรือไม่ (ภาค 1)69 บทที่ 69 ท่านจะพักสักครู่หรือไม่ (ภาค 2)70 บทที่ 70 พิษถูกขจัดออกแล้ว (ภาค 1)71 บทที่ 71 พิษถูกขจัดออกแล้ว (ภาค 2)72 บทที่ 72 จะต้องหาความจริงให้กับท่านพี่สะใภ้ให้จงได้ (ภาค 1)73 บทที่ 73 จะต้องหาความจริงให้กับท่านพี่สะใภ้ให้จงได้ (ภาค 2)74 บทที่ 74 คิดมิถึงเลยว่าจะมาเร็วถึงเพียงนี้ (ภาค 1)75 บทที่ 75 คิดมิถึงเลยว่าจะมาเร็วถึงเพียงนี้ (ภาค 2)76 บทที่ 76 เท่านี้เพียงพอหรือไม่ (ภาค 1)77 บทที่ 77 เท่านี้เพียงพอหรือไม่ (ภาค 2)78 บทที่ 78 เขาจะยอมให้เกิดเรื่องพันนี้ขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด (ภาค 1)79 บทที่ 79 เขาจะยอมให้เกิดเรื่องพันนี้ขึ้นไม่ได้เป็นอันขาด (ภาค 2)80 บทที่ 80 พระบัญชาจากฮ่องเต้เป็นสิ่งที่มิอาจฝ่าฝืนได้ (ภาค 1)81 บทที่ 81 พระบัญชาจากฮ่องเต้เป็นสิ่งที่มิอาจฝ่าฝืนได้ (ภาค 2)82 บทที่ 82 บัดนี้เจ้าพ้นมลทินแล้ว (ภาค 1)83 บทที่ 83 บัดนี้เจ้าพ้นมลทินแล้ว (ภาค 2)84 บทที่ 84 อย่าใช้เครื่องหอมกระตุ้นอารมณ์มากเกินไป (ภาค 1)85 บทที่ 85 อย่าใช้เครื่องหอมกระตุ้นอารมณ์มากเกินไป (ภาค 2)86 บทที่ 86 เขาจะทำสิ่งใดหม่อมฉันได้เพคะ (ภาค 1)87 บทที่ 87 เขาจะทำสิ่งใดหม่อมฉันได้เพคะ (ภาค 2)88 บทที่ 88 หม่อมฉันจะมิมีทางเข้าวังเพคะ (ภาค 1)89 บทที่ 89 หม่อมฉันจะมิมีทางเข้าวังเพคะ (ภาค 2)90 บทที่ 90 ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย (ภาค 1)91 บทที่ 91 ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย (ภาค 2)92 บทที่ 92 เจ้าต้องการเลิกรากับข้า (ภาค 1)93 บทที่ 93 เจ้าต้องการเลิกรากับข้า (ภาค 2)94 บทที่ 94 ไม่จำเป็นต้องเสียของ (ภาค 1)95 บทที่ 95 ไม่จำเป็นต้องเสียของ (ภาค 2)96 บทที่ 96 หลีเออร์รอไม่ได้ (ภาค 1)97 บทที่ 97 หลีเออร์รอไม่ได้ (ภาค 2)98 บทที่ 98 จับนางมาให้ข้า! (ภาค 1)99 บทที่ 99 จับนางมาให้ข้า! (ภาค 2)100 บทที่ 100 ขอเพียงเหลือลมหายใจไว้สักเฮือกก็พอ (ภาค 1)