อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

ขาต้องอึดอัดใจ แล้วตอนนี้ก็ยังจะกล้าพูดอะไรเช่นนี้ออกมาอีก！ หากรู้เช่นนี้

วินอี้ถลึงขึ้น

กมาจากโรงขังคนบ้าหนานซานเสียอย่างนั้น ข้าจะส่งเจ้ากลับไปบัดเดี

สั่ง องครักษ์

าคือพระชายาคังที่ฮ่องเต

ำมหิตอันทรงพลังที่ดูน่าเกรงขามของนางทำให้พวกเขากลัวจน

ฉากนี้เข้า พวกเขาก็อดไม่ได้ที

้นเสียจริง ลูกไม้ย่อมหล่นมิไกลต้นอย่างที่คาดเอาไว้จริง ๆ ดูเหม

เย็นชาและมีรังสีอันน่าสะพรึงกลัวเช่น

์เข้าสู่ทางตันแล้ว หวี่เหวินอี้จึงรู้ได้ทันว่าหากไม่มีการถวายน้ำชาจอกนี้ คนอย่างฉินเซิงคงไม่มีทางยอมปล่

ี้เอาไว้เอง ไม่เช่นนั้นงานอภิเษกสมรสก็จะไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ นางจึงเด

ก่ท่านพี่พระชายาเถิดเพคะ！ ถือเสียว่าเห

าง

เขาหันไปมองฉินเซิง ใบหน้าของเขากลับดู

วายแล้ว อีกประเดี๋ยว

งเลิกค

นอยู่แ

อกเรือนเข้ามาในจวนท่านอ๋องคังด้วย แล้วชุนหงก็นำน้ำชาจอกห

า เชิญดื่มน้ำช

ทื่อของนางแวบหนึ่ง จากนั้นก็หั

หนที่ยืนถวายน้

ม่ไหวแล้ว เขาจึงถลึงตา

ได้

หวี่เหวินอี้เพ

ยินดีทำทุกอย่างเพื

ม่ได้พยายามที่จะซ่อนเจตนาฆ่าที่มีต่อฉินเซิงเลยแม้แต่น้อย แขกผู้มีเกียรติเหล่านั้นต่างก็มองไปที่ซางหลีด้วยความสงสารและชื่นชม สตรีนางนี้ตก

ๆ

องมีแผนการอะไร

ชิง เพราะอย่างไรนางก็ตัวคนเดียว ท้ายที่สุดแล้ว หากไม่

เอื้อมมือไปหยิบมา แต่แล้วหลังจากนั้นชาจอกนั้นก็ด

ร๊

ออกมาด้วยค

เจ้าอยา

ไปในทันที เขาบีบคอของฉิ

แสดงถึงความโกรธหรือความกลัวเลยสักนิด อีกทั้

งต่อหน้าแขกผู้มีเกียรติทุกคนในงานได้จริง หม

้ว แต่เขากลับไม่กล้าที่จะออกแรงมือ ได้แต่ถลึ

็นผู้ใด

เลย แต่ฉินเซิงที่อยู่ตรงหน้าเขากลับดูเป็นคนหยิ่งยโสและสติฟั่นเฟือน ไม่เห็นผู้ใดอยู

้นเรื่อย ๆ สีหน้าดูก

นึ่งปีกว่าแล้วนะเพคะ ท่านคงมิได้มีพ