อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก
ขาต้องอึดอัดใจ แล้วตอนนี้ก็ยังจะกล้าพูดอะไรเช่นนี้ออกมาอีก! หากรู้เช่นนี้
วินอี้ถลึงขึ้น
กมาจากโรงขังคนบ้าหนานซานเสียอย่างนั้น ข้าจะส่งเจ้ากลับไปบัดเดี
สั่ง องครักษ์
าคือพระชายาคังที่ฮ่องเต
ำมหิตอันทรงพลังที่ดูน่าเกรงขามของนางทำให้พวกเขากลัวจน
ฉากนี้เข้า พวกเขาก็อดไม่ได้ที
้นเสียจริง ลูกไม้ย่อมหล่นมิไกลต้นอย่างที่คาดเอาไว้จริง ๆ ดูเหม
เย็นชาและมีรังสีอันน่าสะพรึงกลัวเช่น
์เข้าสู่ทางตันแล้ว หวี่เหวินอี้จึงรู้ได้ทันว่าหากไม่มีการถวายน้ำชาจอกนี้ คนอย่างฉินเซิงคงไม่มีทางยอมปล่
ี้เอาไว้เอง ไม่เช่นนั้นงานอภิเษกสมรสก็จะไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ นางจึงเด
ก่ท่านพี่พระชายาเถิดเพคะ! ถือเสียว่าเห
าง
เขาหันไปมองฉินเซิง ใบหน้าของเขากลับดู
วายแล้ว อีกประเดี๋ยว
งเลิกค
นอยู่แ
อกเรือนเข้ามาในจวนท่านอ๋องคังด้วย แล้วชุนหงก็นำน้ำชาจอกห
า เชิญดื่มน้ำช
ทื่อของนางแวบหนึ่ง จากนั้นก็หั
หนที่ยืนถวายน้
ม่ไหวแล้ว เขาจึงถลึงตา
ได้
หวี่เหวินอี้เพ
ยินดีทำทุกอย่างเพื
ม่ได้พยายามที่จะซ่อนเจตนาฆ่าที่มีต่อฉินเซิงเลยแม้แต่น้อย แขกผู้มีเกียรติเหล่านั้นต่างก็มองไปที่ซางหลีด้วยความสงสารและชื่นชม สตรีนางนี้ตก
ๆ
องมีแผนการอะไร
ชิง เพราะอย่างไรนางก็ตัวคนเดียว ท้ายที่สุดแล้ว หากไม่
เอื้อมมือไปหยิบมา แต่แล้วหลังจากนั้นชาจอกนั้นก็ด
ร๊
ออกมาด้วยค
เจ้าอยา
ไปในทันที เขาบีบคอของฉิ
แสดงถึงความโกรธหรือความกลัวเลยสักนิด อีกทั้
งต่อหน้าแขกผู้มีเกียรติทุกคนในงานได้จริง หม
้ว แต่เขากลับไม่กล้าที่จะออกแรงมือ ได้แต่ถลึ
็นผู้ใด
เลย แต่ฉินเซิงที่อยู่ตรงหน้าเขากลับดูเป็นคนหยิ่งยโสและสติฟั่นเฟือน ไม่เห็นผู้ใดอยู
้นเรื่อย ๆ สีหน้าดูก
นึ่งปีกว่าแล้วนะเพคะ ท่านคงมิได้มีพ