ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว

้ามา นางพลันหยุดชะงักยืนอยู่ตรงบริเวณประตูทางเข้า เผิงเสี่ยวว่

ับแค้นใจตั้งแต่ต้นจนจบ นางถึงกับยกยิ้มขึ้นที่มุมปากอย่างรู้สึกสะ

การณ์ดังกล่าวให้มากที่สุด นางเพียงแค่ต้องเฝ้ารอคอยเวลาอันสมควร

ง มารดาของนางนับได้ว่าเป็นบุตรสาวของตระกูลบัณฑิตที่มีทั้งความงดงามและความเพียบพร้อมไปในทุก

พิ่งแต่งงานกับมารดาของตนได้เพียงไม่นาน ความโปรดปรานอนุใหม่จนถึงขั้นไม่เห็นหัวนางเสียด้วยซ้ำ นั่นยิ่งทำให้ฮูหย

งทำให้ร่างกายของนางยากจะฟื้นฟูกลับขึ้นมาได้ดังเดิม ไม่นา

ึกน้อยใจยิ่งนัก หนำซ้ำในภายหลังฮูหยินเซียงให้กำเนิดเผิงอันอวี้บุตรชายคนโตของตระกูล และเผิงฟู่หลิน บุตรสาวคนเล็ก บิดาข

่มทวีคูณมากขึ้นไปอีก ราชครูเผิงจึงไม่ค่อยโปรดปรานบุตรสาวคนโตเช่นนางเท่าใดนัก ผิดกับเผิงฟู่หลิน แม้นางจะค่อนข้าง

ิดหูปิดตา ทำเป็นไม่สนใจเช่นเดิม นางจึงอาศัยอยู่ในจวนแห่งนี

งสำหรับตำแหน่งพระชายาของรัชทายาทหนี่ซูเว่ย ทว่าในเวลานี้ ผู้ที่หนี่ซูเว่ยเลือกกลับเป็นตนเสียนี่ นั่นจึงเป็นสิ่งที่นา

่องเต้อย่างออกหน้าออกตา จวบจนกระทั่งราชโองการกล่าวจบ เผิงฟู่หลินถึงกับถอดสีหน้า ใบหน้าซีดเผือดราวกับเห็นผี รอยยิ้มที่มีหายวับไปกับตา ปรากฏเพียงใบหน้าถมึงทึงที่รู้สึก

บรรจงปักทอลวดลายด้วยความประณีต ฝีเข็มบรรจงเย็บยกอย่างใจเย็น รอยยิ้มยังคงแต่งแต้มใบหน้าน

กมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ นางทนเห็นคุณหนูของนางเจ็บช้ำน้ำใจมานานแสนน

ยยิ่งนัก” จงหลีพูดพลางเดินไปบ

วครู่ ก่อนจะยิ้มบาง ๆ ออ

ตลอด วันนี้คุณหนูของบ่าวกำลังจะได้เป็นพระชายาของรัชทายาท เช่นนั้นต่อ

รมาได้ยินเข้า เจ้าจะเดือดร้อน” เผิงเ

บ่าวก็ยินดียิ่งนัก” คำพูดสัตย์ซื่อของจงหลี ทำเอาเ

ิงเสี่ยวว่านกล่าวออกมาด้วยความจริงใจ จงหลีถือเป็นสาวใช้คนสนิทของต

จงหลีน้ำตาคลอเบ้า นางก้ม

ไม่ต้องมากพิธีหรอก เจ้าเป็นเพียงคนเดียวที่อยู่เ

ลื้มใจ นางสาบานกับตนเองว่าในชาตินี้น