ข้าเหนื่อยจะรักใครอีกแล้ว

่อคืนนางแทบนอนไม่หลับทั้งคืน ในใจได้แ

่หลินร้องเรียกสาวใช้คนสนิทเ

ช้ายิ่งนัก” เจ้าจูวิ่งหน้าตื่

ย” เผิงฟู่หลินออกคำสั่งออกมาด้วยน้ำเ

ายท่านรู้เข้า คุณหนูจะโดนเอ็ดเอานะเจ้าคะ”

ใด เจ้าจะให้ข้านั่งมองเสี่ยวว่านแย่งคนรักของข้าไปงั้นหรือ” เผิง

บ สายตาคมกริบของนายหญิงก็จ้องมองนางอย่างขุ่นเคือง ทำเอาเจ้าจูถึ

่องให้ความงามของนางเป็นหนึ่งไม่เป็นสองรองจากผู้ใด ความงามที่แทบจะสยบบรรดาชายหนุ่มทั้งหลายให้หมอบแทบเท้าของนางแทบทั้งสิ้น

พร้อมเร่งเดินทางไปจวนรัชทายาทเพื่

่หลินกล่าวกำชับให้คนขับเร่งฝีเท้าให้เร็วยิ่งขึ้น ตอนนี้ในใจนางร้

ลินลงจากรถม้าด้วยความเอาใจใส่ เผิงฟูหลินเดินตรงไปยัง

น้มน้าวให้บิดาของตนมอบสมรสให้กับหญิงสาวที่ตนพึงใจ เผิงเสี่ยวว่าน หญิงสาวที่มีใบหน้าหวานละมุน

ยก็ต้องดับลง เมื่อพ่อบ้

รองเผิงมารอพบที่หน้า

รายงานจากพ่อบ้านก็ได้

่” เขากล่าวอย่างตัดรำ

จพูดเตือนสตินายท่านของตน “ข้าเกรงว่าหากไท่จื่อไม

ังกล่าวก็ล้วนแล้วแต่เห็นด้วย เขาจึงได้แต่ถอนหายใจออกมา “ไปเชิญนางเข้ามา” เมื่อไ

่งเครียดขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เขารู้ดีว่าเผิงฟู่หลินต้องการเข้าพบเขาเพ

งแต่เด็ก เผิงฟู่หลินก็คอยเอาแต่ติดตามเขาต้อย ๆ จนเขานึกเอือมระอา ทั้งนางยังมีนิสัยอารมณ์ร้อนและเอาแต่ใจ หากมีหญิงใดเข้าใกล้เขามากเกินไป นางก็จะใช้อำนาจของบิดาจ

ว่าที่พระชายาของตนให้สำเร็จ และในตอนนี้เขาก็ได้สมปรารถนาแล้ว เห

นทีที่นางเห็นหนี่ซูเว่ย นางก็รีบ

ู้ที่แต่งงานกับท่านจึงไม่ใช่ข้า” เผิงฟู่หลินโวยว

งนึกรำคาญ พลางสะบัดมือจากการ

ด้วย ก็คือพี่สาวของเจ้า” หนี่ซูเว่ยกล่าวออกมาด้วยน้ำเส

“เป็นไปไม่ได้ ข้ากับท่าน เรารักกันมาตลอดมิใช่หรือ ข้ามอบใจให้เพียงท่า

ยตลอด และข้าก็ไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเจ้า ข้าหวังว่าเ

ด้วยสายตาที่ผิดหวังและปวดร

งคน” หนี่ซูเว่ยพูดออกมาก่อนจะสะบัดแขนนางออกจากตัว “พ่อบ้าน ส

ายตา น้ำตาไหลรินออกมาเต็มสองแก้ม “ท่านใจร้ายกับข้าเหลือเกิ