ดอกเหมยห่อไฟ

น้าอ่อนต้องทำงาน แตงหวานจะไปช่ว

ือจากดินสอสีและกระดาษ การชวนออกไปข้างนอกด้วยกันดึง

าบน้ำ แต่งตัวส

ม่ ทำให้ญาณินยิ้มอย่างเอ็นดู แตงหวานน่ารักเสมอ แม้เกิดมาท่

พี่สาว ญาณินก็สัญญากับตัวเองว่าจะดูแลหลานสาวให้ยอมรับกับสิ่งที่เป็

ลับเข้าห้องนอนเพื่อเตรียมอาบน้ำใ

ญาหาที่ดีๆ อยู่แล้วหรือไง แ

ะใส่ใจมากที่สุด รู้ว่าเวลาเป็นสิ่งที่เด็กวัยนี้ต้องการ หล่อนจึงให้ความสำคัญ ไม่วางใจจะให้แตงหวานอยู

จะใช้ได้สักกี่เดือนจึงถูกกันเป็นเงินเก็บสำรองในบัญชี ญาณินยังยึดความต้องการของแตงหว

อนข้างสงบ ภายในรั้วรอบมีพื้นที่พอให้แตงหวานวิ่งเล่น ทำกิจกรรมของเด็ก

่าจ้างมากกว่าเดิม หล่อนมั่นใจในคุณสมบัติและศักยภาพของตัวเองว่ามีมากพอเมื่อถึงเวล

ว จึงไม่ต้องการให้คนอื่นยุ่มย่ามหรือวิจาร

ะตูบ้านและประตูรั้วจนเรียบร้อยก็เจอกับเพื่อนบ้านสาวใหญ่ที่ออกกำลังกายอยู่บนถนนหน้าบ้าน แ

แล้วนี่หอบอะไรกันเยอะ

ม แม้จะรู้สึกตงิดกับประโยคสุดท้ายนั่นก็เถอะ “อ่อ

ต้องห่วง พี่อยู่บ้านทั้งวัน ไม่มีธุระไปไหน บ่ายนี้จะทำขนมจีนน้ำ

ือแตงหวานแยกย้าย แม่หนูน้อยยังหันไปโบกมือร่ำล

นมีโลกส่วนตัวสูง แต่พอมีแตงหวานเข้ามาก็ทำให้หล่อนเปลี่ยนมุมมองชีวิตมากขึ้น การผูกมิตรกับเพื่อนบ้านที่หากตัดค

งคล้ายพึมพำนั้นเจ้าตัวกำลังพูดคนเดียวหรือร้องเพลง เพราะจับถ้อยคำไม่ได้ แต่แค่เห็นรอยยิ้ม

้น...ความสนใจมีให้แต่หลานสาวคนเดียว ลืมความกังวลเมื่อคืนเสียสิ้น