ชะตาร้ายกลายรัก

ย่างหม่อมฉั

้ามาคอยส่งของให้ตำหนักท้ายจวนตลอดเวลา จิ้นผิ

ราะข้าหรอกหรือ" เสี่ยวอี้รับตะกร้า เนื้อสัตว์ผักและผลไม้มาจากจิ้นผิง นางถอนหายใจออกมา เพร

ิ้นผิงเห็นว่าเสี่ยวอี้วิ่งออกมารับของจากนาง ทั้งเนื้อตัวยังเปียกปอน เมื่อชะโงกหน้าเข้าไปก็เห็นว่าเสี่ยวอี้กำลังซักอาภรณ์

งไม่เสร็จเสียที เจ้าไปช่วย

ดียว ถึงแม้พระชายาจะออกมาช่วยทำทุกอย่าง แต่บ่าวรับใช้เช่นนางย่อมไม่ต้องการเช่นนั

ภรณ์ต่อเถอะเดี๋ยวจะไม่ทันแดด เอาตะก

่เห็นพระชายาซุนฮวา นางจึงลงมือเก็บของเข้าที่และเก็บกวาดในห้องครัวให้เรียบร้อย ก่อนจะ

ไปมองตามเสียงที่ดังขึ้นมา นางส่งยิ้มไปใ

ร้องไห้ออกมา บนโลกใบนี้จะมีสตรีใดที่ชีวิตรันทดเ

บหน้าหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกของสาวรับใช้เช่นนั้น นางจึงพยักห

ขึ้นดื่มนางนั่งมองสาวรับใช้จวนอ๋องทำงานอย่างตั้งใจ เด็กสาวผู้

พระชายา แต่แล้วใบหน้านางก็กลับซีดเผือดเพราะเห็นเงาร่างกำยำ

ล้าขัดคำสั่งข้า พ่อบ้านเฉินลา

เข่าลงที่พื้น ศีรษะโขกไปที่พื้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าเสียจนหน้าผากนาง

พคะ หม่อมฉันไม่สมควรที่จะได้รับน้ำใจจากผู้ใดอย่างนั้นหรือ หากท่านอ๋องอยากฆ่าใครสักคนให้ตายก็ฆ่าหม่อ

องตรงไปยังจ้าวฉงซานอย่างไม่หลบสายตา เหตุใดพี่

้าเจ้าก็ไม่ฟังเสียแล้ว" จ้าวฉงซานจ้องหน้าพระชายาตนเองวาวโรจน

งข้าขอรับไว้เอง" ในเมื่อเห็นแล้วว่าจ้าวฉงซานคงจะไม่ละ

ินเข้าไปกระชากข้อมือบางของซุนฮวา แล

ียงครึ่งคำ ก่อนจะข่มความ

ีบวิ่งเข้ามา นางมาทันเห็นว่าพระชายาของนาง

วอี้ เพราะรู้ดีว่าไม่มีผู้ใดสาม

ีว่าเขาต้องการสิ่งใด นางไม่ต่อต้าน เพราะรู้ดีว่าต่อต้านไปก็มีแต่จะเป็นการยั่วโทสะอีกฝ่าย

ระทำอันแสนป่าเถื่อน ฉงซานกระแทกเอว

ไมกันนะ เมื่อเช้าอากาศดีมาก ผ้าที่เสี่ยวอี้ซักคงจะแห้งทัน แปลงผักจะมีหนอนมากินใบไหมนะ แต่ไม่เป็นไรข้าแบ่งเจ้ากินได้ วันนี้ทำน้ำแกงไก่ กับรากบัวผัดรสเผ็ดดีหรือไม่ นางเป็นตัวอัปมงคลตามที่ท่านพ่อกับแม่เลี้ยงกล่าวหาจริงหรือไม่นะ และคำพูดของท่านย่าที่สั่งสอนนางก็แว่วเข้ามา นางรู้ด

แตกแล้ว...แ

ร่างกายเขาจะไหลออกมา ถึงแม้จะออกเรือนมา แต่นางก็เหมือนจะไม่ประสีประสาอะไรเ

..อ้าส์...ข

ตัวลง ใบหน้าซบลงที่ลาดไหล่บางเขาฝังคมเขี้ยวลงไปยังลาดไหล่บางจนขึ

๊ะในห้อง คิ้วหนาขมวดขึ้น เขาลุกออกจากร่างบาง และเดินไปยังโต๊ะนั้น มือ

สิ่งใดคู่ควรกับพี่ใหญ่ข้า อย่าว่าแต่พี่

อยู่ ๆ เขาเอ่ยถึงองค์ไท่จื่อออกมาทำไมกัน จ้าวฉงซานเดินกลับมาขึ้นเตียงอีกครั้ง ร่างหนาโถมลงไปที่