icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว

คุณกู้ คุณนายทอดทิ้งท่านไปแล้ว

ผู้เขียน: Davon Canestro
icon

บทที่ 1 เธอกลับมาแล้ว พวกเราหย่ากันเถอะ

จำนวนคำ:1850    |    อัปเดตเมื่อ:10/04/2025

ื้

ขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือ แต่กลับสบตาเข้ากับดว

งชินกล

ขามีกลิ่นแ

ดิมไม่เปลี่ยน มันเต็มไปด้วย

นไม่เป็นจังหวะ พยายามที่จ

่าข

ุ้มต่ำทั้งแหบแห้

นแข็งชะงักไปทันที สุดท้

ที่พวกเขาแต่งงานกัน เธอไ

รู้สึกได้ถึง

ปจนหมด ลอยผ่านจมูกของเธอ จู่โจมเข้ามาในใจทั้งอ

กู้ซ่างชินก็มืดมนไปทันที การกร

ัญญะกลับมา จึงร้องขอความเ

ๆ หน

ะว่าฉ

กไป เสียงเรียกเข้าที่รีบเร่งก็ดังขึ้นม

มปรารถนาของกู้ซ่างชินชำเลืองไปเห็นสาย

นที ก่อนจะเร

และสับสนเมื่อตะกี้นี้ไม

กไปข้างน

้งตะลึง ดึงชุดนอ

บไปอย่างเรียบเฉย ไม

ว่า.

เร็วๆ เ

ั้นก็โน้มตัวลงไปจุ๊บเบาๆ ที่หน้าผากข

กห้องไปโดยไม่ไ

จากไปของเขาอย่างเหม่อลอย ผ่า

่องด่วนที่บร

บอก ไม่อย่างนั้นเด

ได้แต่งงานกับเขานับว่าเป็นความ

่ยนอันก็ไปล้างหน้าล้างตา ก่อ

เบาๆ ใบหน้ายิ้มแ

จะไม่อยู่ด้วยกันกับพวกเ

าจอโทรศัพท์ก็ดึงดูดสายตาข

กฏตัวที่สนามบินกลางดึก สันน

้าวีไอพีของสนามบิน สวมใส่ชุดสูททั้งตั

องเขาอ

นความอ่อนโยน

ที หัวใจราวกับถูกมือล่องหนแทงเข้ามาอ

า เนื่องจากยังมีความหวังอยู่บ้าง เธอ

้ ใบหน้าที่คุ้นเคยเด

เจีย

ี่กู้ซ่างชินอาลัยอาวณ์

หนาวเย็นไปหมดทั้งตัว

ายามอดกลั้นไม่ให้

การแต่งงานของเธอม

ียเจียกำลังจะหารือเรื่องแต่งงาน

เลี้ยวหัวต่อของการคัดเลือกคณะกรรมการ

ธอที่ครอบครัวล้มละลายและพังพินาศใ

อมเนื้อถ่อมตัวมักจะรู้สึกว่าคว

าน เธอตรวจพบว่า

เดือนที่แล้วกู้ซ่างชินไปเข้าร่วมงานเลี้ยงสังคม ดื่มจน

ินเล่อ ถึงได้ตั้ง

าควรจะบอกเรื่องนี

างชินจะให้เธอไป

ขารักก็ไม่ใช่เธ

นงง เจียงเนี่ยนอันก็ได

ี่ดังมาจาก

บมาแล้

ลุมตัวบางคลุมไว้ ก่อนจะ

ียนก็ดังขึ้นมา “เมื่อคืนนายไม่ได้กลับมาตลอดท

ียงเนี่ยนอ

ู่ด้วยกันกับหลินเจีย

ยบเฉย น้ำเสียงฟังไม่ออกถึง

ามรู้สึกอะไรกับเธอเลยสักนิด?” น้ำเสียงของฟู่จือเซวียนแฝงไปด้วยความเป็นกังวล “ผู้หญิงท

ไม่ได้แยแสสนใจ “ถ้านายอยากได้ล่ะก็ ฉันแนะนำให้กับนาย

ผิดงั้

ู้สึกผิดต่อเธอ

งหล่นลงบนพื้น มือที่จับลู

ม่เคยหวั่นไห

ไม่ได้สลักสำคัญอะไร เขาถึงขั้นสาม

เนี่ยนอันเยือ

ยู่กับเนื้อกับตัว วิ่งเข้าไปใน

าที่หัวเข่า ปล่อยให้

ธอเจอกับกู้ซ่างชินเ

ครอบครัวที่ดี เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวภ

ที่ใครๆ ต่างก็กลั่นแกล้งรังแก

ือเธอ เขาพูดเตือนกับทุก

ตอนนั้น ดุจด

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เธอกลับมาแล้ว พวกเราหย่ากันเถอะ2 บทที่ 2 ต่อให้ตั้งท้องแล้ว ก็ไปเอาออกได้3 บทที่ 3 เธอเป็นเพียงแค่พนักงานของเขาเท่านั้น4 บทที่ 4 แกล้งทำเป็นน่าสงสารเหรอ?5 บทที่ 5 หยุดสร้างปัญหาได้แล้ว6 บทที่ 6 พวกคุณอยู่ด้วยกันได้ยังไง7 บทที่ 7 ภรรยาตัวจริงอย่างเธอกลับถูกมองว่าเป็นมือที่สาม8 บทที่ 8 เธอจะจากไปอย่างรวดเร็วที่สุด9 บทที่ 9 ไปโรงพยาบาล10 บทที่ 10 คำพูดซุบซิบ11 บทที่ 11 เมื่อคืนนอนหลับไม่สนิท12 บทที่ 12 ขอโทษ13 บทที่ 13 ฉันจัดการเองได้14 บทที่ 14 สามสิบนาที15 บทที่ 15 ล้มอีกแล้ว16 บทที่ 16 ผิดปกติเหรอ?17 บทที่ 17 ผมจะไปเดี๋ยวนี้18 บทที่ 18 เข้าใจผิดแล้ว19 บทที่ 19 งานเลี้ยงสังสรรค์20 บทที่ 20 รบกวนพวกคุณด้วยนะ21 บทที่ 21 มอมเหล้า22 บทที่ 22 หนีออกไป23 บทที่ 23 วิธีการสกปรกต่ำทราม24 บทที่ 24 ภรรยา25 บทที่ 25 จะแพ้ไม่ได้เด็ดขาด!26 บทที่ 26 คนที่ไม่ควรไปยุ่งด้วย27 บทที่ 27 ดื่มซะให้พอ28 บทที่ 28 ขอความเมตตา29 บทที่ 29 ไม่สมเหตุสมผล30 บทที่ 30 ปกป้องคนของตัวเอง31 บทที่ 31 ลาพักร้อน32 บทที่ 32 การยั่วยุของหลินเจียเจีย33 บทที่ 33 เรื่องที่ไม่ต้องออกแรง34 บทที่ 34 กลับบ้าน35 บทที่ 35 สนามกอล์ฟ36 บทที่ 36 เพื่อเงินโบนัส37 บทที่ 37 บังเอิญอย่างไม่น่าเชื่อ38 บทที่ 38 แผดเผาจนไม่เหลือซาก39 บทที่ 39 เตรียมตัวจะจากไป?40 บทที่ 40 ทำแบบนี้ได้ยังไง41 บทที่ 41 คุณจะทำอะไร42 บทที่ 42 ปล่อยฉันลงไป43 บทที่ 43 หนังสือแจ้งภาวะวิกฤตของผู้ป่วย44 บทที่ 44 โรงพยาบาลไม่ใช่สถานที่มานัดเดท45 บทที่ 45 จะอยู่ที่นี่46 บทที่ 46 คุณกลับไปด้วยกันกับเธอเถอะ47 บทที่ 47 พ้นขีดอันตรายแล้ว48 บทที่ 48 ตราบใดที่ทำผลงานได้ดี รับประกันเซ็นสัญญาแน่นอน49 บทที่ 49 มีเสื้อสูทมาคลุม มันรู้สึกอบอุ่นไปถึงหัวใจใช่ไหม50 บทที่ 50 เธอ……เธอคงไม่ใช่คนของกู้ซ่างชินหรอกใช่ไหม?51 บทที่ 51 วันนี้ฉันจะฆ่าแกให้ตายซะ52 บทที่ 52 ปฏิเสธการมีอยู่ของลูก53 บทที่ 53 เข้าไปข้องเกี่ยวชีวิตแต่งงานของคนอื่น54 บทที่ 54 บอกคุณยายไม่ได้55 บทที่ 55 ฉันไม่สนใจเด็กในท้องของคุณ56 บทที่ 56 โรคหัวใจกำเริบ57 บทที่ 57 ฉันกำลังจะตาย58 บทที่ 58 ทุ่มเทไปอย่างเปล่าประโยชน์59 บทที่ 59 คุณกับลูกรวมกันแล้วยังสำคัญไม่เท่าฉันเลย60 บทที่ 60 เด็กไม่อยู่แล้ว61 บทที่ 61 ไม่ต้องการเขาแล้ว