icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชะตาร้ายชะตารัก

บทที่ 9 ไม่ได้มาคนเดียว

จำนวนคำ:1831    |    อัปเดตเมื่อ:08/04/2025

บเข้าเมืองหลวงพร้อมกับชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ เห

ซุนฮวาก็ไม่ค่อยได้มาหาพระชายาหยางหลิงเซียงบ่อยเช่น

่ว่า ทางหมู่บ้านอานผิงยังไม่เรียบร้อยดี ให้นางรอที่ตำหนักไปก่อน วันนั้นหลังออกจากวังหลวงหยางหลิงเซียงแวะตลาดหลังวังก่อนจะกลับเข้าตำหนัก เพียงแค่ก้าวเข้

อยากให้นางได้ยินเรื่องราวเหล่านั้น ติงซูซูเห็นดังนั้นก็ร้อนใจทนไม่ไหว จะเ

รออยู่ตรงนี้ ถิงอี้เจ้าอยู่กับข้า" หลิวมามากับซูซูต่างก็มองใบหน

ีกนิด พัดอันเล็กถูกยกขึ้นมาปิดที่ช่วงริมฝีปา

ข้าตำหนักบูรพา องค์รัชทายาทก็เมามายหาได้ร่วมห้องด้วย ว่ากันว่าตลอดยี่

ก็ยังไม่ได้กลับคืนสู่เมืองหลวง ยามออกไปก็ออกไปพร้อมชินอ๋อง ทว่าชินอ๋องยก

หรืออาจจะปราบโจรป่าไม

ก็เพราะทนนิสัยของพระชายาผู้นั้นไม่ได้อย่างไรเล่า มีอย่างที่ไหนเป็นถึงพระชายากลับจิตใจคับแคบขับไล่เหล่าอน

อยากเก็บหัวไว้บนบ่าแล้วหรือ? หากคนในตำหนัก

ง หากบอกเบาก็เบา ทว่าคำพูดเหล่านั้น

ี้หรอกหรือ?" ริมฝีปากบางแค่นยิ้

ชายาไม่พอพระทัยหม่อมฉันจะไปจัดการคนพวกนั้นด้วยตัวเองดีหรือไม่เพคะ?" ถิงอี้ถึงแม

นี้ก็มีข่าวลือใหม่อยู่ดี แล้วอีกอย่างสิ่งที่คนเ

ยงเรียกของถิงอี

ากลง เมื่อเห็นว่าพระชายาปิดเปลือกตาลงไปเหมื

ซูซูก็กลับออกมาจากตลาด ทั้งสองเห็นถิงอี้ตาแดงก่ำก็พลันตกใจ ทว่

้าวันที่หิมะโปรยลงมาจากท้องฟ้า พื้นดินขาวโพลนไปทั

มนี้ขบวนองค์รัชทายาทกลับกำล

หรือ...ดีจริงซูซูม

ะปรากฏต่อหน้าของเหล่านางกำนัล ทุกคนต

ยหัวใจที่เต้นแรงจนเหมือนกับว่าหากมันยังเต้นอยู่เช

่ยองครักษ์ข้างกาย ร่างหนาขององค์รั

ซียงก้าวออกมาก่อนจะย่อกายทำความเคารพสวามีของนางอย่

้างแล้วหรือไม่" ฝ่ามือหนายื่นออกไปจับแขนเรียวเอา

้างแล้วเพคะ" เพียงแค่ได้ยินน้ำเสียงที่ฟังด

เฉิงตามหลิวมามาไปเถิด ขาดเหลือสิ่งใดก็ให้หลิวมามาไปจัดหามาให้" เมื่อสิ้นคำพูดขอ

างไม่เห็นอีกฝ่ายเลย เมื่อตระหนักได้ว่า สวามีไปรบมาเสียนานและยังพาสตรีนางหนึ่งกลับมาด้วย ใบหน้าหวานก็พลันเศร้าลง น้ำตาก็พานจะไหล มือบางกุมมือตนเอง

พคะองค์รัชท

งจ้าวตี๋เฟยร่างบางของอีกฝ่ายก็รีบคุกเข่าลงไปที่พื้น ก่อนจ

ระชายาโปรดลงโทษ หม่อมฉันเฉ

มามาพาแม่นางเฉิงเข้าไปพักเถิดเดินท

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 องค์ไท่จื่อ3 บทที่ 3 ธรรมเนียมครอบครัว4 บทที่ 4 จะผู้ใดก็ไม่ต่างกัน5 บทที่ 5 งานมงคลอันยิ่งใหญ่ในแคว้นซีจิ้ง6 บทที่ 6 รู้ทัน7 บทที่ 7 ทำหน้าที่แทน8 บทที่ 8 จัดการเหล่าอนุ9 บทที่ 9 ไม่ได้มาคนเดียว10 บทที่ 10 ความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็น11 บทที่ 11 อย่ามาสอดเรื่องของข้า12 บทที่ 12 รู้หน้าที่ตนเองดี13 บทที่ 13 สตรีช่างฟ้อง14 บทที่ 14 ฤทธิ์สุรา15 บทที่ 15 จงยอมรับมันเสีย16 บทที่ 16 ล้มป่วย17 บทที่ 17 เป็นความผิดของลูก18 บทที่ 18 ตั้งใจหาเรื่อง19 บทที่ 19 ใช้ปากทำข้าพอใจ20 บทที่ 20 ผู้อาศัย21 บทที่ 21 ไม่มีฐานะ22 บทที่ 22 เจ้ายังเป็นคนอยู่หรือไม่23 บทที่ 23 ข่าวลือ24 บทที่ 24 เข้าใจผิด25 บทที่ 25 หางโผล่26 บทที่ 26 อยากแต่งเข้ามาเอง27 บทที่ 27 มีเรื่องให้ช่วย28 บทที่ 28 เยี่ยมพระชายา29 บทที่ 29 ความสุขที่ไม่ต้องดิ้นรน30 บทที่ 30 ตกน้ำ31 บทที่ 31 หนาวสั่น32 บทที่ 32 ถุงหอมของใคร33 บทที่ 33 ลองอีกสักครั้ง34 บทที่ 34 สนมในวัง35 บทที่ 35 รับกลับตำหนัก36 บทที่ 36 นับว่าไม่ขาดทุน37 บทที่ 37 ไปด้วยกัน38 บทที่ 38 มาดักรอ39 บทที่ 39 พระชายาเท่านั้น40 บทที่ 40 ไม่ได้ไปด้วย41 บทที่ 41 โสมของรัชทายาท42 บทที่ 42 มาด้วยตนเอง43 บทที่ 43 ผิดแผน44 บทที่ 44 แพ้หวงฉี45 บทที่ 45 ไม่ขัดขวาง46 บทที่ 46 เริ่มใส่ใจ47 บทที่ 47 แท้ง48 บทที่ 48 พระชายาไปแล้ว49 บทที่ 49 เสือยังไม่กินลูก50 บทที่ 50 ความจริงเปิดเผย51 บทที่ 51 เมืองถงจื่อ52 บทที่ 52 ต้องหาให้พบ53 บทที่ 53 ข้ารักเจ้า54 บทที่ 54 ไฟไหม้ครัว55 บทที่ 55 ไม่ต้องการอีกแล้ว56 บทที่ 56 ไหว้พระ57 บทที่ 57 การกลับมาของเฉิงหย่าลี่58 บทที่ 58 รับคมดาบแทน59 บทที่ 59 ราชโองการ60 บทที่ 60 ชะตาร้ายชะตารัก61 บทที่ 61 ตอนพิเศษ 1 จัดการเฉิงหย่าลี่62 บทที่ 62 ตอนพิเศษ 2 เจ้าเพียงผู้เดียว