icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ชะตาร้ายชะตารัก

บทที่ 10 ความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็น

จำนวนคำ:1652    |    อัปเดตเมื่อ:08/04/2025

และสูดลมหายใจเข้าก่อนจะบอกเล่าเรื่องภายใน

พระชายา องค์ฮองเฮาเห็นว่าเหล่าอนุไร้มารยาทไม่ยอมยกน้ำชาทำความเคารพพระชายา จึงถูกปลดออกทั้งหมดพ่ะย่ะค่ะ" นิ้

หรือ ผู้ใดเป็นคนออก

ฮองเฮาไม่เห็นด้วย อนุเหล่านั้นเป็นองค์ฮองเฮาปลดท

ดียวก็กล้าปลดเหล่าอนุของเขาหมดไปจนสิ้น ดีมาก ทำได้ดีมาก ไม่เสียแรงกับที่เป็นหลานสาวลู่กุ้ยเฟย

อกไป อีกมือก็ยกขึ้นนวดขมับตนเอง ทว่านอกจากขันทีจะไม่

ูดขององค์ฮองเฮาที่จะต้อ

่า

พระองค์กับพระชายาเสียเวลาหวานชื่นไปถึงสองเดือน

ยาทอย่างข้าต้องใ

งเท่านั้น หากจะทำหรือไม่สุดแล้วแต่พระองค์พ่ะย่ะค่ะ" ขันทีอาวุโสรีบคุกเข่าลงกับพื้น รับใช้

หนักของนาง" จ้าวตี๋เฟยสูดลมหายใจเข้าลึก ในใจรู้ดีว่าคำสั่งนี้เป็นคำ

ะทัยพ่

ยก็ขยับเข้ามารินน้ำชาก่อนจะส่งไปให

แต่งงานครั้งนี้เหตุใดจึ

งที่ถังเว่ยจะแสดงความคิดเห็นในเรื่องส่วนตัวของเขาเช่นนี้

ายาทหนุ่มพิงหลังไปที่เก้าอี้อย่างเกียจคร้าน มือยื่นไปรับน้ำชาที่องครักษ์ยื่นใ

ด่านสาวงาม ถึงแม้จะรู้ดีว่าความใส่ใจของรัชทายาทอยู่ที่

ราะข้าใจดีกับเจ้ามากเกินไป เจ้า

แล้วขอพระองค์สั่งลงโทษ

บกมือช้าๆ ก

ย่างไร ถังเว่ยเจ้าติดตามข้ามาตั้งแต่ยังเล็ก ความรู้สึกข้า

ไปพัก

อกชาจนแตกละเอียด เศษกระเบื้องบาดเข้าไปในเน

ลวงเสด็จแม่ของข้าได้ถึงเพียงนี้ หึ!..สมรสพระราชทานหรือ? ไล่

่าเขาอยากเป็นหรือ? เขาไม่เคยอยากได้ หากน้องชายเขาอยากเป็นเขาก็ยินดีจะมอบตำแหน่งนี้ให้ได้เลย ทว่าจ้าวฉงซานก็เช่นเดียวกับเข

พระชายา" หยางหลิงเซียงพยักหน

้ารู้

ี่ยิ้มเหมือนจะหยอกล้อ ทว่ายังไม่ทันได้เอ่ยสิ่งใด

งค์รัชท

่นนี้พระชายา" จ้าวตี๋เฟยเดินลงไปนั่งที่โต๊ะ ร่

พคะ พระองค์ เอ่อ..ลองชิมดูสักนิดได้หรือไม่เพคะ?" หยางหลิงเซียงก้มหน้าลงมือบางกำกระโปรงต

ก็ให้นางกำนั

พค

อย่างปิดไม่มิด ดวงตาฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำตา จ้าวตี๋เฟยมองพลางแค่นยิ้มออกม

เพียงนิด ทว่าท่าทางเช่นนี้เขาเห็นมานักต่อนักแล้ว อนุสามคนที่นาง

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 บทนำ2 บทที่ 2 องค์ไท่จื่อ3 บทที่ 3 ธรรมเนียมครอบครัว4 บทที่ 4 จะผู้ใดก็ไม่ต่างกัน5 บทที่ 5 งานมงคลอันยิ่งใหญ่ในแคว้นซีจิ้ง6 บทที่ 6 รู้ทัน7 บทที่ 7 ทำหน้าที่แทน8 บทที่ 8 จัดการเหล่าอนุ9 บทที่ 9 ไม่ได้มาคนเดียว10 บทที่ 10 ความรักไม่ใช่สิ่งจำเป็น11 บทที่ 11 อย่ามาสอดเรื่องของข้า12 บทที่ 12 รู้หน้าที่ตนเองดี13 บทที่ 13 สตรีช่างฟ้อง14 บทที่ 14 ฤทธิ์สุรา15 บทที่ 15 จงยอมรับมันเสีย16 บทที่ 16 ล้มป่วย17 บทที่ 17 เป็นความผิดของลูก18 บทที่ 18 ตั้งใจหาเรื่อง19 บทที่ 19 ใช้ปากทำข้าพอใจ20 บทที่ 20 ผู้อาศัย21 บทที่ 21 ไม่มีฐานะ22 บทที่ 22 เจ้ายังเป็นคนอยู่หรือไม่23 บทที่ 23 ข่าวลือ24 บทที่ 24 เข้าใจผิด25 บทที่ 25 หางโผล่26 บทที่ 26 อยากแต่งเข้ามาเอง27 บทที่ 27 มีเรื่องให้ช่วย28 บทที่ 28 เยี่ยมพระชายา29 บทที่ 29 ความสุขที่ไม่ต้องดิ้นรน30 บทที่ 30 ตกน้ำ31 บทที่ 31 หนาวสั่น32 บทที่ 32 ถุงหอมของใคร33 บทที่ 33 ลองอีกสักครั้ง34 บทที่ 34 สนมในวัง35 บทที่ 35 รับกลับตำหนัก36 บทที่ 36 นับว่าไม่ขาดทุน37 บทที่ 37 ไปด้วยกัน38 บทที่ 38 มาดักรอ39 บทที่ 39 พระชายาเท่านั้น40 บทที่ 40 ไม่ได้ไปด้วย41 บทที่ 41 โสมของรัชทายาท42 บทที่ 42 มาด้วยตนเอง43 บทที่ 43 ผิดแผน44 บทที่ 44 แพ้หวงฉี45 บทที่ 45 ไม่ขัดขวาง46 บทที่ 46 เริ่มใส่ใจ47 บทที่ 47 แท้ง48 บทที่ 48 พระชายาไปแล้ว49 บทที่ 49 เสือยังไม่กินลูก50 บทที่ 50 ความจริงเปิดเผย51 บทที่ 51 เมืองถงจื่อ52 บทที่ 52 ต้องหาให้พบ53 บทที่ 53 ข้ารักเจ้า54 บทที่ 54 ไฟไหม้ครัว55 บทที่ 55 ไม่ต้องการอีกแล้ว56 บทที่ 56 ไหว้พระ57 บทที่ 57 การกลับมาของเฉิงหย่าลี่58 บทที่ 58 รับคมดาบแทน59 บทที่ 59 ราชโองการ60 บทที่ 60 ชะตาร้ายชะตารัก61 บทที่ 61 ตอนพิเศษ 1 จัดการเฉิงหย่าลี่62 บทที่ 62 ตอนพิเศษ 2 เจ้าเพียงผู้เดียว