คะนึงถึงเพียงคุณ

ถึงเพ

ท

ะบัดพัดพาอากาศปะทะผิวเพื่อคลายร้อน ขาเรียวที่ถูกห่อหุ้มด้วยกางเกงยีนสีซีดกลางเก่ากลางใหม่มุ่งหน้าไปยังบ้านชั้นเดียวที่ตั้งอย

กจากคนด้านนอก เสียงคุ้นหูก

ไปรับหลาน

วยย่นพอประมาณพร้อมกวาดสายตาไปรอบๆ บ้าน ก่อนพบ

การดัดและตัดหน้าม้าเต่ออวดเหม่ง

่นบ้าน

อ้

ับประโยคของตน “เมื่อเที่ยงมันงอแงยกใหญ่ จะไปเล่นท่าเดียว พ่

่ไปทำงาน ท่านจึงไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหน ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมจึงต้องอย

ที “แล้วแม่จะเอาอะไรเพิ่มไหม มีกับข

มันอยากกินต้มจืด เห็นบอกว่าเ

ะเป็นคำตอบ “งั้นเดี๋ยวหนูแวะตลาดซ

เอา ค่อยทำวันอื่น พี่เอ็งก

ปจากบริเวณนี้ ตรงไปยังที่ที่เพิ่งจากมา ขาเรียวตวัดพาดเบาะมอเตอร์ไซค์คู่ใจ

กร แต่ไส้แห้งอ

งเรียนจบและได้เข้าสู่ประตูวัยทำงาน วิศกรที่รวยคือคนรวยที่มาเป็น

ังบ้านของเด็กน้อยที่เป็นเพ

าก เธอจำเป็นต้องข้ามถนนใหญ่ไปรับหลานที่ก่อนหน้านี้ก็เพิ่งข้ามไปฝั่งนั้นมา ด้วยสถานที่ทำ

กกับความตกใจทำให้ปันตารีบหักเข้าข้างทาง ด้วยข้างๆ ก็มีรถบรรทุกขับข

คร

ั่นลั่นทุ่ง พร้อมร่างแน่งน้อยที่

โอ

นเข้ามาดูเหตุการณ์ เสียงจอแจของผู้คนดังเข้าโสตประสาท พอด

รมากเปล่า เ

ะ” พูดจบก็กวาดสายตาดูรอบๆ ทว่ากลั

ล่ะ หมาจร ไม่รู้

ูมิฐานก็แหวกผู้คนมาหยุดอยู่ตรงหน้า สายตาคู่คมจ้องมอง

อะไรหร

มคม หล่อนสั่นหน้าเบาๆ ประกอบคำตอบ

รียกรถโรง

ไม่ว่าเปล่ายังพยายามยันตัวลุกขึ้นยืน โดยมีการช่วยเห

น่นะ น่าจะไปตรวจดูสักหน่อย มันอาจจะกระทบกระเทือน

ตอบปัดๆ แล้วจึงหันไปทางเจ้าของประโยคที่บอกว่าคู่กรณีข

ดาห์แล้ว จะไปเอาความรับผิดชอบจา

ีดานที่ตัวเองชนเข้าอย่างจัง ก่อนห่ว

ี้ รู้งี้กลั้น

ึงยับเลยว่ะ

หมอผินหน้าไปทางต้นเสียง “เห็นแล้ว แต่ดูคน

งอู่เดินตามหลังมาสมทบกับคนอื่นๆ

ดลอยออกจากร่าง ตอนนี้มีเพียงกายหยาบเท่านั

้าของอู่ซึ่งเป็นเพื่อนกับเจ้าของรถก็ว่

ข้าไปนั่งในร้านตามคำเชิญของอีกฝ่าย โดยรวมเธอไม่เจ็บหนัก แต่ก็เจ็บจากการถูกรถ

กัน เสียงของใครบางคนก็ดังแหวกอ

เสียง พยักหน

้ปิ๊นนี่เอง มึงโทร. บอก

่ก็เนืองแน่นขึ้นถนัดตา ทั้งตำรว

ปันสุขถามด้วยน้ำเสี

ยหน้า “ไม่เป็นไร

ทับขามันเทียบไม่ได้เลยกับการที่รถคู่กรณีเป็นรถหรูราคาหลายล้าน เพียง

มาหา สอบถามไปตามหน้าที่ และปันตายอมร

เป็นสิบล้อ กลัวจะเข้าไปนอนใต้ท้องพี่เบิ้มก็เลยมาเสยท้ายรถคุณเขาแทน” หล่อนเ

นของนอกกายไม่ตายก็หาใหม่ได้ อีกอย่างน้

ครก็เห็นพ้องต้องกันว่ามันเ

ดมาก” ก่อนกวาดตาไปยังชายหนุ่มที่อยู่ในชุดช่างทั้ง

คำถาม “ไม่ใช่ครับ มัน

าจรเ

นเดินอยู่แถวนี้มาหลายวัน ปลอกคอก็

“คงต้องไปที่โรงพักเพราะยังไงก็ถือเป็นการขับรถโดยประมาท ส่วนเรื่องค่าเส

วค่ะ หน

เข้ม “และผมขอแนะนำให้ไกล่เกลี่ยให้ลงตัว สู้ยังไงก็แพ้ครับเพราะน้อง

ห้คู่สนทนา “ขอบค

้นเดี๋ยวจัดการตรงนี้เรียบร้อยแล้วไป

่าซ่อมแซม ที่ไม่ว่าราคาจะดีดไปเท่าไรเธอก็ต้องน้อมรับแต่โดยดี

ายยาวว่ามีอะไรเสียหายจากการกระทำของเธอบ้าง เธอฟังไม่เข้าใจเพราะไม่สันทัดเรื

่น พอดีอะไหล่ออดี้มันแพง น้องคงเข้าใจนะ นี่ราค

ของมันวะ