อุปราชร้ายตำหนักไร้รัก

กลับมาจากแคว้นทางใต้มิสู้พักผ่อนพระวรกายจะไม่เป็นการดีกว่าเหรอ ต่อเมื่อวันรุ่

าเฝ้าฮองไทเฮาแล้วจะเลยไปเยี่ยมพระอาการฝ่าบาทว่าเป็นอย่างไร เพราะแน่นอนว่าพรุ่งนี้เช้าในท้องพระโรงมีรา

ต้องสะเทือนใจกลับมา ดูรึจนปีนี้พระชนมายุเข้าปีที่ 27 แล้วแต่ฮองไทเฮาไม่คิดที่จะเลือกเฟ้นหาพระชายาให้แก่พระองค์แ

าชหนุ่มรับสั่งชื

นว่ากำลังใช้คำพูดที่ก้าวล่วงจนเกิ

ูดอะไรไม่รู้จักคิด” หลี่ซ่าน

ให้พึงพอพระทัย ซึ่งข้าไม่มีวันจะโกรธ เกลียดและกระทำตนอกตัญญูอย่างเด็ดขาด พวกเจ้าไม่ต้องกังวลเรื่องความรู้สึกของข้า

ยตัวเองเพื่อนำไปถวายให้กับเสด็จแม่เพิ่มเติม ให้ทหารขน

ี่ซ่านต่างพากันทอดสายตามองแผ่นหล

นิททั้งสองเมื่อพระวรกายใหญ่เดินออ

รงไม่โปรดเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วหากเปรียบเทียบเรื่องความหล่อเหลาองอาจ องค์อุปราชสิริโฉมงดงามมากช่า

ยยืดยาวพร้อมเสียงขอ

่างลิบลับถึงเพียงนี้ ถ้าบอกว่าพระองค์ไม่ใช่สายพระโลหิตของฮองไทเฮ

ปชั่วขณะ ก่อนจะหันหน้ากลับไปมองสหายรักที

ากสิ่งที่ท่านพูดเกิดเป็นจริงขึ้นมา เฉิงเฉียนกงจะต้องพิน

ประตูทางออกที่อุปราชแห่งเทียนจินเพิ่งจะเสด็จออ

ริงตามคำกล่าวของข้า ดูท่าเฉิงเฉียนกงจะต้องพังพินาศเกินกว่าจะคาดคิดเป็นแน่ พระองค์ไม่มีทางอยู่เฉยและจะต้องเสียพระทัยเป็นที่สุดเพราะเจ้

งทุกอย่าง แต่สิ่งที่ไม่มีเหมือนกับผู้อื่นคือความรักและความอบอุ่นจากพระมารดาที่ทรงต้องการและโหยหามาโดยตลอด แม้จะท

ะเทือนอย่างไม่ต้องสงสัยและที่สำคัญฮองไทเฮาจะต้องได้รับการปฏิบัติที่แตกต่า