กะบี่ท่านแม่ทัพแทงข้าไม่ตายหรอก

━━❂❂

ที

━━❂❂

ล่มเบียดแน่นกันอยู่บนชั้นติดผนัง บอ

ะไรกัน รสนิยมของผมไ

อ่านอะไรแบบนั้นอยู

ความลึกซึ้งได้แบบพี่หรอกนะ นี่น่ะโดจิ

ับอะไรบ้าๆ แล้วลงไปช่ว

นหนึ่งชั้นสองเป็นสำนักงาน ไม่สิ บ้านผมน่ะเป็

อบเย็บปักเหมือนกันหมด

่บมาก เสียดายโง่ไปหน่อย

แบบนี้

จักน้องสาวผมดีเท่าผมไม่มี

ว่าถ้าพี่ไม่ล

จสะดุ

ค่า

้าสองเรื่อง อาทิตย์ถัดไปอีกสองเรื่อ

ๆ เหล่าตัวละครในห

ะเอาเงินที่ไหนไปซื

่คนที่เด้งตัวขึ้นมายืนขู่ฟ่อๆไม่รู้

้สิบปีก็ไม่ม

อ

ำตัว ทำเอาต้องบิดตัวหนีอัตโนม

้องสาวตัวเองลวนล

าที่ใส่ตอน

งอะไรข

หนอนพี่…เ

น เน่า

ความ

นอนาคตหรืออะไร จ

ื่องทายาทไว้

่เต็มใจพูดนะ แค่พอจะเถียงก็ถูกความจ

❈

ีว่ามีพนักงานรวมๆกันเป็นร้อยคน

ลูกชายโตจนเรียนจบมหาลัยแล้วกลับไม่

ม่ก็เก่งมากๆ เว้น

เอารัวๆ ไม

ี้คนขาด ลูกต้องมาช่ว

อ่อนง่ายๆ แต่ที่ผ่านมาก็

อะไร ยังไง

หลว

น ก่อนจะจบด้วยเสียงปังและเสียงลูกบิด

แม่นะแม่ ไม่เข้าใจกะ ย้ากก

แบบนี้ฝีมือพ

งินที่จิ้กแม่จิ้กน้องไปซื้อ

องผมหายเก

ังจำได้ดี เด็กชายคนหนึ่งในวัยประถมที่ไม่รู้จ

จินแฟนพันธุ์แท้ เพราะโดจินเล่มแรกที่ผมได้ช

ับ การได้จับเล่มแรกแปลว่าจะได

า ทำตกเท่

เข้าคลังได้

ยาคว้าตำแหน่งแชมป์ปักผ้าระดับประเทศมาได้ ครอบครัวก็เลย

ัวแก้วหัวแหวนอย่างผมรับช

ทั้งเข็ญ หาข้ออ้างสารพัด ถ

้งปณิธานไว

ใจพวกท่าน แต่ว่ามั

รู้ ตัวแปรที่ทำให้ผมไม่สุงสิงกับใค

้างปากก็ต้องเก็

❈

ของที่ผมลงมาตา

หมว่าน

าแทบจะกระเด็น

อ่านจนเยิน กับรูปหน้าปกสุดสยิวมันลอยอยู่เห

มันของผมน

ดูเจ้าเล่ห์ ตั้งแต่เกิด

็นสปอนเซอร์หลั

งไว้ให้ลนเข็มเย็บผ้ามาเผาคัมภี

ไม่

รู้งาน

ำก็ทำไปสิครับ น้องสาวผมก็ทำไ

มัดแน่นจนเจ็บ ถ้

ิ่งเข้าไป

นิด

ื

งนั้นไปกอดไว้ร

่งทายาทกิจการให้ลูก

ม่

บอกลาชีวิตกับกองหนังสือมาสืบทอ

่ก็คิดแผ

นจนจบ มองจ้องแบบพร้อมขยับที่ให้ไปนั่ง

ั้งเพราะมันก็ไม่ใช

ก็ปักตรงนั้นไ

❈

ใจจ

ียงอุ่นสบาย แต

ื่องอื่น อยากปาหนังสือเล่มหนาในมือทิ้ง ได้

กอะไรนี่มาให้ นี่ก็คืนวันศุกร์แล้ว เ

จะ

งั้นถ้าทำไม่เสร็จก็ต้องไปนั่งกลางดงพน

้ได้ทันทีว่าชื่อของตัวเองต

พอมีเวลา มึงทำ

❈

ม่น่ากลั

่าปกตินิดหน่อย…เช้าม

มั่นใจว่าจะไม่

าโจรก็ผ

็บปัก ยังไงถึงจะเหมือนโจรแค่ไหน แต่

นผมทำอะไรแบบนี้ คงได้ตอก

ลือบมองข้างๆก็เห็นป้ายประกา

ติดหน้าประตูแผน

เป็นโจ

้อ

ใจโผล่มาทั้งชุด

ูย่องดังไปเหรอ ไม่หรอกน้องหูดี

ิน ว่าจะแอบเข

โอกาสขอกุญแจจา

ประตูห

ตูห

ว่ามีประตูหลังเชื่อม

❈

มนั่งจุ้มปุ๊กที่โต๊ะตัวหนึ่งริมประตูไม่ได้ไปไหน รู้แล้วว่าท

แล้วผมจะไ

วต้องเอาข้าวน้

กลัวหิวตายล่ะนะ แค่

เช้าวันอาทิตย์ยืนกอดอกมองพี่ชายที่ไม่รู้ว่าจะรู้ตัวหันไปกินข

ลับ หล่อนก็จากไปแ

็นคนท

วันจันทร์ก

างานแล้ว พี่ฮวาหลวนกินข้าวเสร็จแล้

ยว เหลืออ

ร่งมือแล้ว ไม

่ถูกขึง ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงน้องสาวตะโกน

… $%

เล่ม ถึงจะไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไหร

ห

งเปื้อนผ้าในมือย้อมสีขาวเป็นดวง ผมมั

ดียว ใกล

❈

หน นี่มันอ

อยู่ถึงเมื่อกี้แล้วทำไมมายื

ัน…ชุดโบราณ

ดจีนโบราณผมเผ้าถูกรวบไปมัดด้านหลัง

นี่ไม่ใ

นร่างข

ยุค เพราะแค่มองไปข้างหน้าจวนใหญ่ก็เห็นคห

่าจะมาเกิดเป็นล

ดูแลตัวเอง

หากลูกคนรองของข้าทำสิ่งใดผิด

ทัพเท

มีภรรยามองหน้ากันสีหน้าเครียดขึง ผมก็ยังไม่

เฟิงหมิง แต่เฟิงหมิงที

งเอาคนน่ากลัวอย่างแม

ผ่อนล

็คงไม่มีอะไรจะ

สนา

ถูกใจ

าแล้

ามรบ เขาบอก

งไปสถานที่เสียงตายแบบนั้นเหรอ ยุคสมัยนี้เขากำลังรบกันรึไง แล้

ผ่านช่องหน้าต่าง แต่ไม่ทันได้อ้าปากกว้างเอ่ยอ

บกมือลาปุลกป

้ว เผลอโบ

ิ่งเสียใจ พวกท่