ในเงาของหัวใจ
จังหวะช้า ๆ ก้องสะท้อนในห้อง
สายระโยงระยาง และกลิ่นยาฆ่าเชื้อที่ลอยปะปน
าไว้แน่นราวกับกลัวว่าเพียงปล่อยมือเดี
ียงเธอเบาราวเสียงกระซิบ
่มีแม้แต่การ
เช่นนั้น...ที่ปลายลมหา
่างกายที่ไม่อ
ังพยายามต่อล
บ อยากบีบ
เขาค่อย ๆ
ามเงียบของจักรวาลที่ไม
ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสีย
งลงมากแล้วครับ
พูดกับเขา...ตอนนี้ค
้าใส่หัวใจเธอเหมือนคลื่น
น้าผากกับมือเขา ส
าวกับจะสลายไปพร้อม
าว่าจะไม
จะอยู่ข้า
ันจะอยู่ยังไ
ี่ขึ้น รัวเร่งราวกับหัวใจเขาก
บาลที่วิ่งเข้ามา ไม่แม้แต่จะห
พียงมือเขา…ท
ะเย็นลงใน
ธอพูดซ้ำ ๆ ทั้งน้ำตา เสียงเธอแ
งเครื่องกลายเป
หวะ ไม่ม
หัวใจของเขาหย
นเอง หัวใจของเ
ไป...เพื่อแบกความเจ็บ
...
จากลา เสียงสวดอภิธรร
ทน์และควันเทีย
ภาพนั้นเป็นรอยยิ้มที่เธอจำได้ดี
งคนที่ครั้งหนึ่งเคย
ลกที่ยังหมุนต่
แต่แค่ลมหายใจก็เหมือนถู
งอยู่หน้ารู
ๆ ดวงตาแดงช้ำจนไม่
หายไปพร้อมกับชายผู้เป็นทั้งเพื่อน คนร
แผ่วเบาค่อย
มืออบอุ่นของหญิงวัยกล
ณบงกชสั่นไหว “อย่า
กับแววตาอ่อนโยนของผู้หญิงที่
อื้น แต่สุดท้ายก็หลุด
ไม่ใช่เขา…” น้ำเสียงนา
กป้องหนูไว้..." คำพูดออกมาเพียงเท่านั้น จากนั้
ๆ เดินเข้ามา ย่อตัวลงอีกฝ
ดยไม่ลังเลเลย เพราะฉะนั้น อย่าให้การจาก
่นราวกับพายุที่พัดใจเ
งผู้หญิงสองคนที่สูญเสียคนที่ร
ารับหนูเข้าบ้าน กาน
ยคิดเลยว่าหนู
นขึ้น “นับจากนี้ลูกต้องอยู่ต่อไปให้ได้ ในแบบที่กาน
ำตาหยดสุดท้ายร่วงลงบนมื
งมีอ้อมแขนของครอบครัวที่ยังรั
นกิจจบลง ผู้คน
เงียบ และกรอบรูปที่ต
่ แต่คุณไม
กว่าจะได้ยิน แต่หน
.....
นของความเศร้ายังคงโอบ
่มีเวลาจ
ครอบครัวของกาน
เป็นเหมือนบ้านห
นขึ้นมา แต่ทุกก้าวที่เธอเติบโต
ึงอดีต ห้าป
้างใหม่ที่เชียงใหม่” นาราวัยยี่สิ
เขาถามทั้งที่ไม่ได้เง
็พร้อมสนับสนุน ในฐานะผู้จัดการฝ่ายกลยุทธ์ที่ส
อ็นดู “คุณไม่ได้เป็นแค่คนในทีมธุร
บนี้ ฉันถึงพยายา
เป็นรูปหน้าของเธอเทียบกั
ล้วเคลื่อนลงมาที่ปลายจมูกพร้อมกับเคาะ
าะ...คุณเก่งอยู่แล้ว แต่ความสวย เอ่อ......
" นาราได้ยินคำพูดนั้นก็ทำตาโตพร้
ารา" ชายหนุ่มแสร
ปแล้ว" นาราเอ่ยอย่างเง้างอน เธอยืนกอด
มจะบอกว่า คุณไม่ใช่แค่สวยแต่คุณยังสง่าง
ง "ที่สำคัญ คุณยังเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด เพราะม
บนพวงแก้วที่แดงระเรื่อ
อบงานศิลปะ ชอบใช้ชีวิตเรี
สิ่งที่นาราทำ และเล
ู้นำแบบที่
สนับสนุน’ ที่แข
.....
จจ
ในห้องประชุม
ต์ ไม่มีรอยยิ้มท
และบรรยากาศที่เงีย
์ข้อมูลรั่วไหลนะคะคุณนารา” เสียงของอรดา
่ดูแลระหว่างฉันพักฟื้นนะอรด
ารา ไม่จำเป็นต้องรีบขนาดนี
่ และฉัน...ยังมีสัญ
เรียบ แต
า ไม่มีรอ
ี่เคยเป็นเสาหลักของ