วิศวะข้ามภพกับองค์รัชทายาท

อำนาจ เหล่าขุนนางและชนชั้นสูงจากทั่วทั้งราชสำนักต่างมาร่วมเป็นสักขีพยานในงานสำคัญนี้ เหว

องพระองค์มองทอดไกล ไม่แยแสกับทุกสิ่งรอบตัว ท่ามกลางบรรยากาศที่เคร่งขรึมนี้ เหวิ่นจือหยูรู้สึกถึงน้ำห

่ได้พูดอะไร แต่ความเย็นชาแผ่กระจายออกมาจากร่างสูง ทำให้เห

นราชประเพณีที่ถูกกำหนดไว้ แต่ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าเบาๆ ดังขึ้น

าองค์ชายหลี่หยวนเจ๋อด้วยท่าทางที่ดูอ่อน

าท่านพี่ของหม่อมฉันสมควรเป็นพระคู่หมั้นของพระองค์หรือเพคะ นางเ

ทธิ์ ทำให้ความเงียบครอบคลุมทั่วทั้งห้องโถง เหวิ่นจือหยูยืนนิ่ง เผชิญหน้ากับความอ

ยาด้วยความเรียบเฉย รู้ทันทีว่านางพยายามทำ

อว่าสิ่งที่ข้ารู้สึก จะต้องได้รับการพิสูจน์ในวันข้างหน้า เจ้าอยากทักท้วงอะไรก็ไ

เยียบ “บังอาจ เหวิ่นลี่หยา เจ้าเป็นเพียงธิดา

ก้มศีรษะ “ฝ่าบาท หม่อมฉันไม่ไ

วิตเจ้าสักครั้ง ขุนนางเหวิ่นเอาบุตรสาวผู้นี้ของเจ้าออกไ

กและให้เฉียนอี้หรงผู้เป็นมารดาพาออกจากงาน ท่ามก

งเต้มีรับสั่งให้เร่งจัดงานอภิเษกสมรสระหว่างนางกับองค์ชายหลี่หยวนเจ

รงรับสั่งให้เร่งงานแต่งงา

วนเจ๋อเลย ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งคู่ยังคงตึงเครียดและห่างเหิน แต่ตอนนี้นางกลับต้องเผชิญกับงานแต่งงานที่เร่งด่วนโดยไม่ทันตั้งตัว นางรู้ดีว่าการ

ี้” วาดรวีคิดในใจ นางสงสัยว่ามีเหตุผล

จ๋อในสวน นางเดินตรงไปยังตำหนักอย่างระมัดระวัง และพบว่าร่างสูงยืนอ

้ว” เสียงขององค์ชายทำล

บเบาๆ สบตากับพร

งได้รับพระราชโอง

เสด็จพ่อถึงเร่งเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่ข้ายังไม่พร้อมจะแต่งงาน เจ

อหยูกลั้นความเจ็บปวดไว้ “หม่อมฉันจะทำเช่นนั้นทำไ

ี่หยวนเจ๋อหันกลั

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ข้าก็ยังไ

เป็นเช่นนั้น องค์ชายก็ควรไปทูลขอฝ่าบาทยกเลิกการแต่งงานเสียเ

ำ “เราคงไม่อาจฝืนพระราชโองการได้ แต่จำไว้ว่า จนกว่าจะถึงวันนั้น ข้าจะไม่

ย ท่านเอาแต่ฟังความจากลี่หยาคนรักของท่าน ท่านโปร

“เจ

ือทิฐิต่อกัน ต่างคนต่างแต่งงานโดยที่ไม่ได้รักกัน เหวิ่นจือหยูรู้ดีว่านางต้องใช้