ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
ฤดูเหมันต์ในเมืองอวี๋เย็นเยียบจนแทบแข็งไปถึงขั้วกระดูก แต่ภายในคฤหาสน์อวิ๋นเซียวกลับมีเงาสองร่างกำลังโอบรัดกันอย่างเร่าร้อน
“เสิ่น…ติงหลาน ช้าหน่อย……”
น้ำเสียงสั่นเครือของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น มือบางทั้งสองข้างขยุ้มมุมหมอนแน่น แสงไฟสลัวส่องกระทบใบหน้าแดงระเรื่อของเธอ เพิ่มความเร้าใจให้กับเกมรักในคืนนี้ได้เป็นอย่างดี
“เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ?” ชายหนุ่มจงใจกดตัวลงต่ำ ก่อนจะกระซิบถามข้างหูพลางขบเม้มใบหูนั้นเบา ๆ
ถังหว่านทนรับความทรมานนี้ไม่ไหว ร่างกายบอบบางอ่อนระทวยราวกับลูกแมวซุกอยู่ในอ้อมแขน เสียงสะอื้นพร่ำเว้าวอน
“คะ…คุณอา ได้โปรด……”
เสิ่นติงหลานพึงพอใจอย่างยิ่งกับท่าทางว่าง่ายของเธอ ท่ามกลางคำวิงวอนซ้ำแล้วซ้ำเล่าเหล่านั้น เขาได้พาเธอขึ้นไปถึงจุดสูงสุด
แต่ไหนแต่ไร เสิ่นติงหลานก็ชอบให้เธอเรียกเขาแบบนี้ แต่ก่อนมันเป็นเพียงคำแทนตัวที่ไม่เกี่ยวกับเรื่องบนเตียง ทว่าในค่ำคืนนี้กลับกลายเป็นทั้งการปลุกเร้าอารมณ์ ถังหว่านตอนนี้เพียงรู้สึกคับข้องใจและเขินอายไปพร้อม ๆ กัน
แน่นอนว่าเพียงครั้งเดียวย่อมไม่พอสำหรับเสิ่นติงหลาน ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งไปเจรจาธุระที่ต่างเมืองมากว่าครึ่งเดือน ไม่ได้แตะต้องถังหว่านมานานถึงครึ่งเดือนแล้ว
แรงปรารถนาที่อดกลั้นไว้มานานในที่สุดก็ปะทุขึ้นมาในค่ำคืนนี้ ต่อให้ผ่านมาหลายครั้ง ถังหว่านก็ยังคงตอดรัดเขาแน่นจนชายหนุ่มขนลุกชันไปทั้งกาย ร่างกายที่งดงามเย้ายวนเช่นนี้ ใครบ้างจะไม่หลงใหล
ถังหว่านย่อมรู้ดีว่าเขายังไม่อิ่มหนำจึงปรนเปรอเขาต่อไป เธอเกาะเกี่ยวร่างกายของเขาไว้พลางเคลื่อนไหวไปตามจังหวะรัก
“วันนี้ว่าง่ายจังนะ หืม?”
“ฉันว่าง่าย คุณอาไม่ชอบเหรอคะ คุณอาคะ เราไม่ได้ลองอะไรใหม่ ๆ กันมานานแล้วนะคะ” แม้จะรู้สึกเจ็บระบมไปหมด แต่ถังหว่านกลับไม่ยอมหยุดการเคลื่อนไหว และเพิ่มจังหวะมากขึ้นเรื่อย ๆ
ต้องยอมรับว่าเสิ่นติงหลานชอบมันมาก
เขาจับเอวถังหว่านไว้แน่นแล้วพลิกตัวเธอให้หันหลัง ดวงตาสีดำสนิทสะท้อนแรงปรารถนาอันแรงกล้า เขากดตัวลงต่ำแล้วค่อย ๆ กระซิบเสียงเรียบอย่างผู้เหนือกว่า “งั้นก็อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ”
ถังหว่านก้มหน้าลงต่ำพลางกัดฟันแน่น ก่อนจะขยับตัวต่อไปอย่างขยันขันแข็ง
คืนนี้เธอมีเรื่องต้องขอร้องเสิ่นติงหลาน เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่น
เมื่อทุกอย่างจบลง เวลาก็ล่วงเข้าช่วงตีสองแล้ว ขาเรียวสวยของถังหว่านโผล่พ้นจากผ้าห่ม ผิวขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยมือ และยังมีรอยเปียกจาง ๆ ซึมผ่านผ้าห่มออกมา
เธอยันตัวลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง พอดีกับเสิ่นติงหลานเดินออกมาจากห้องน้ำ แผงอกแกร่งเปลือยเปล่า หยดน้ำที่ยังไม่ได้เช็ดแห้งไหลไปตามกล้ามหน้าท้องแกร่งอย่างอ้อยอิ่ง ชวนให้คนมองอดไม่ได้ที่จะคิดเตลิดไปไกล
“อยากได้อะไร?” เสิ่นติงหลานนั่งลงบนโซฟาพลางหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุด เขาดูอารมณ์ดีไม่น้อย เพราะวันนี้เธอว่าง่ายเป็นพิเศษ
“ได้ทุกอย่างเลยเหรอคะ?” เสียงของถังหว่านแผ่วเบา ร่างกายเธออ่อนล้ามาก แต่สายตากลับมีประกายแห่งความหวังขณะจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาอันชวนให้ใครต่อใครหลงรักของเขา
“พูดมาก่อน”
“ฉันต้องการตำแหน่งคุณนายเสิ่น”
เมื่อเห็นว่าดวงตาของชายหนุ่มที่เคยนิ่งกลับเย็นเยียบลงทุกขณะ หัวใจของถังหว่านค่อย ๆ จมดิ่ง และก็เป็นไปตามคาด เสิ่นติงหลานแค่นเสียงหัวเราะเบา ๆ ราวกับเย้ยหยันในความทะเยอทะยานของเธอ
เขาบี้บุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดลงบนที่เขี่ยบุหรี่ การกระทำของเขาราวกับกำลังบดขยี้มดตัวหนึ่งให้ตายคามือ “ดูเหมือนว่าฉันจะตามใจเธอมากไปสินะ ถึงได้กล้าพูดเรื่องแบบนี้ออกมา!”
ถังหว่านขบกลีบปาก มือเรียวกำแน่นจนเล็บจิกลงบนฝ่ามือ “หยวนซูกลับมาแล้ว คุณอากำลังจะแต่งงานกับเธอใช่ไหมคะ”
หยวนซู หญิงสาวผู้เป็นดั่งรักแรกของเสิ่นติงหลาน ได้ยินมาว่าเมื่อครั้งที่เสิ่นติงหลานอายุครบสิบแปด เขาถูกศัตรูลักพาตัวไป และบังเอิญหยวนซูเป็นคนช่วยเขาเอาไว้ นับแต่นั้นเป็นต้นมาตระกูลหยวนกับตระกูลเสิ่นจึงได้ตกลงหมั้นหมายกัน
เสิ่นติงหลานขมวดคิ้วเล็กน้อย ถังหว่านอยู่กับเขามาสองปี เธอย่อมมองออกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ “ทำไมล่ะคะ? ฉันก็แค่ต้องการตำแหน่งเอาไว้ปกป้องตัวเองเท่านั้น คุณอาก็รู้นี่คะ ว่าฉันอยู่ในตระกูลเสิ่น……”
“ปกป้องตัวเอง? เธอคิดว่าฉันดูไม่ออกว่าเธอคิดอะไรอยู่จริง ๆ เหรอ?” เสิ่นติงหลานขัดจังหวะขึ้นกลางคัน ก่อนจะยกมือบีบปลายคางของเธอ ดวงตาที่ใช้มองหญิงสาวดูคมกริบประหนึ่งนักล่าที่จ้องเหยื่อ ทำให้เธอขนลุกไปทั้งตัว “ถังหว่าน เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าเธอมีคุณสมบัติพอที่จะเป็นคุณนายเสิ่นได้น่ะ?”
บทที่ 1 ฉันต้องการตำแหน่งคุณนายเสิ่น
10/03/2025
บทที่ 2 ถ้าไม่ได้มา ก็ต้องสละไป
10/03/2025
บทที่ 3 เรื่องของฉัน ไม่ต้องมายุ่ง
10/03/2025
บทที่ 4 เข้าร่วมงานเลี้ยงตระกูล
10/03/2025
บทที่ 5 ศัตรูหัวใจเผชิญหน้า
10/03/2025
บทที่ 6 คำพูดจาหยาบคายมาจากการอบอรมสั่งสอน
10/03/2025
บทที่ 7 เอาคืนแทนหยวนซู
10/03/2025
บทที่ 8 ขึ้นไปอยู่บนเตียงของคนเขาแล้ว
10/03/2025
บทที่ 9 มาโดยที่ไม่ได้รับเชิญ
10/03/2025
บทที่ 10 มานัดบอดที่ถิ่นของเสิ่นติงหลาน
10/03/2025
บทที่ 11 เธอฆ่าคนแล้วเหรอ
10/03/2025
บทที่ 12 เสิ่นติงหลาน มาช่วยฉันหน่อย
10/03/2025
บทที่ 13 เสิ่นติงหลานให้บทเรียนกับเธอ
10/03/2025
บทที่ 14 กระทำเธอในรถ
10/03/2025
บทที่ 15 จุดจบของการไปยุแหย่ถังหว่าน
10/03/2025
บทที่ 16 สิ่งที่เกิดขึ้นในปีนั้น
10/03/2025
บทที่ 17 เขากำลังจะหมั้น แต่ไม่ใช่กับฉัน
10/03/2025
บทที่ 18 คำสารภาพหลังดื่ม
10/03/2025
บทที่ 19 แค่ความสัมพันธ์แบบคนรักเท่านั้น
10/03/2025
บทที่ 20 พิจารณาที่จะคบกับผม
10/03/2025
บทที่ 21 ประชุมลับกับผู้ชายคนอื่น
10/03/2025
บทที่ 22 แม่ที่ขายลูกสาว
10/03/2025
บทที่ 23 ไปขอโทษที่ตระกูลหลี
10/03/2025
บทที่ 24 เรื่องในตอนนั้นเกี่ยวข้องกับตระกูลหยวน
10/03/2025
บทที่ 25 ถังหว่านเป็นเพียงแค่ของเล่นฆ่าเวลาเท่านั้น
10/03/2025
บทที่ 26 การเผชิญหน้าที่สูสี
10/03/2025
บทที่ 27 เธอเดิมพันชนะแล้ว
10/03/2025
บทที่ 28 มีใครขู่เธอหรือเปล่า
10/03/2025
บทที่ 29 มีเจ้านายคนไหนที่ไม่บ้าบ้าง
10/03/2025
บทที่ 30 อ่อยผู้ชายคนอื่น
10/03/2025
บทที่ 31 นายยังไม่ได้ตัดขาดจากถังหว่านใช่ไหม
10/03/2025
บทที่ 32 ไม่อาจปล่อยเธอไป
10/03/2025
บทที่ 33 ยั่วยวนเสิ่นติงหลาน
10/03/2025
บทที่ 34 เทียบถังหว่านไม่ได้
10/03/2025
บทที่ 35 ภรรยาท่านประธานมาแล้ว
10/03/2025
บทที่ 36 คุณกำลังล้อฉันเล่นอยู่หรือไง
10/03/2025
บทที่ 37 คำเชิญของหลู่เฉิงจิน
10/03/2025
บทที่ 38 อยากจะคบกันกับคุณ
10/03/2025
บทที่ 39 ยังเห็นฉันเป็นแม่อยู่ไหม
10/03/2025
บทที่ 40 เพียงแค่ไม่อยากจะมีชีวิตเหมือนกับในอดีตอีก
10/03/2025