icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ตำนานตาม่วง

บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที

จำนวนคำ:1365    |    อัปเดตเมื่อ:27/06/2025

ตึง

องทั่วทั้งตัวพุ่งทะยานมาหย

ีก ขนยาว ๆ ทุกเส้นล้วนแต่พลิ้วไสวสะท้อนแสงทองระยิบระยับจับตา ท่ามก

นไปเห็นดังนั้น เขาก็ถึงกั

รเสือทอง สัตว์เทพจากเ

้ามีเพียงตัวเ

งชี้ไปยังจตุรเทพมังกรเสือทอง พร

าไทยี่ซุกซนเกินไป พ่อเลยให้ไปสำนึกผิดอยู่ในหุบเขาแห่งเพลิง

งกรเสือทองตัวนี้ว่

ามู่ชิงเกอด้วยคว

ไปดั

นี้ก็ทำให้องครักษ์ในวังตื่นตัว บัดนี้เสียงฝีเท

ุ้มเฉิงเอ๋อร์ขึ้นมาและกระโดดขึ้น

ถึงได้ตัวเบ

กกก

้องปฐพีขัดจังหวะความสงสั

กัน ณ ห้อง

ตียงหันหน้าออกไปมองนอกประ

ก่ายท้องของเฟิงจิ่วเฉินอย่างสบายใจเฉิบ แล้วก็เกาะ

รสพุทราแดงเคลือบน้ำตาลที่โปรดปรานอยู่ในห้วงความฝัน ใบหน้ากลมขาวนวลดั่งซาลาเป

ื่องด้วยทำใจให้เด็กน้อยตื่นจากความฝันอันแสนห

ปล่อยให้หลี่ซินและชา

อย ถือว่าอยู่ในระดับแนวหน้าของทั้งสามพิภพเลยก็ว่าได้ การตามล่าห

ยว เวลาก็ผ่านไ

เริ่มทอ

วยความเหนื่อยล้า ซ้ำร้ายยังทำได้เพียงเฝ้าดูมู่

ยอดฝีมือระดับจักรพรรดิแห่งวิญญาณ แต่ตอนที่ลงมายังพิภพแ

ังเป็นที่อยู่อาศัยของฝูงอสูรระดับสูงที่กระหายเลือดและดุร้ายเป็นพิเศษอีกด้วย ต่อให้จะเป็น

ตามหามังกรเก้าสวรรค์ หวังจะเก็บหนวดหรือสิ่งของที่มังกรเก้าสวรร

ากแต่เป็นเพราะหุบเขาแห่งเพลิงแห่งนี้เป็นหนึ่งในประตูมิติที่เชื่อมต่อระหว่างสามพิภพ หากปลดปล่อยพลังมากเกิ

่า

นดินแดนที่ไร้ซึ่งผู้คนเช่นหุบเขา

ี่ครึ่งหนึ่ง! พ่อจะไปเรียกเจ้ามังกรโง่

ู่ชิงเกอก็ยกมือขึ้น

ท้าและเสียงสรรเสริญดังมาจ

ยังไม่ทันลงมือทำสิ่งใดก็นำพวกเราออกมาจา

่บึงมรณะที่จ้องจะเอาชีวิตผู้คนจริง ๆ ก็ไม่อ

ค์จากพิภพแห่งสวรรค์สำเร็จเป็นแน่! ขอเพียงคว้าหนวดมังกรสวรรค์ม

สรรเสริญเยินยอ ก่อนสายตาข

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)2 บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)3 บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)4 บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)5 บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)6 บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)7 บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)8 บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)9 บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที10 บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ11 บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย12 บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ13 บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น14 บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด15 บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์16 บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ17 บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ18 บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน19 บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง20 บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน21 บทที่ 21 พิษ22 บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก23 บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย24 บทที่ 24 หมอผี25 บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง26 บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์27 บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร28 บทที่ 28 เปิดโรงหมอ29 บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย30 บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ31 บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป32 บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี33 บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง34 บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ35 บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง36 บทที่ 36 มู่ซินโหรว37 บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด38 บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา39 บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง40 บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ41 บทที่ 41 เทพธิดาไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่42 บทที่ 42 ไม่ต้องเกร็งถึงเพียงนี้ก็ได้ ข้าไม่กินหัวท่านหรอก43 บทที่ 43 ยาลูกกลอนพิษ