icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ตำนานตาม่วง

บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ

จำนวนคำ:1441    |    อัปเดตเมื่อ:27/06/2025

ดขาว นางกำลังอยู่ท่ามกลางเสียงชื่นชมราวกั

็นใบหน้าของสตรีนางนั้นได้ไม่ชัดนัก แต่นางไม

อดวงตา

ตาสีม่วง’ ที่คนพวกนี้พูด

ี ดีล่ะ ไม่ต้องลำบากตามหา ถึงเวลาที่นา

งเขาก็ซีดเผือดลงทันที เขาจับมือของมู่ชิงเกอแน

ะงักก้าวเดินลง แล้วก็โอบกอดเขาไว้ในอ้อมแขนทันที “เป่าเอ๋อร์หน

พร้อมครุ่นคิดด้วยความประหลาดใจว่า:เป่าเอ๋อร์มิใช่คนขี้หน

เพราะมู่ชิงอวี่และคนกลุ่มนั้

ได้ เหตุใดยังไม่โผ

ง แล้วก็ตะโกนไปทางมู่ชิง

ว่าจะเป็นสัตว์

แล้ว แค่สัตว์เวทย์ระดับสูงจะไปน่ากลัวอันใดเล่า ยามอยู่ต่อหน

ดระวังลงแต่อย่างใด ผู้ที่อยู่หลังต้นไม้คือมนุษย์ที่ไ

บเขาแห่งเพลิงไม่มีทางเป็

ิงบางสิ่งบาง

มี บุคคลนั้นค่อย ๆ ป

ยหงส์บดบังเอาไว้ ทำให้มิอาจ

์ของนางยังมิอาจมองเห็นใบหน้าที่แท้จริงของอีกฝ่าย

้ใด มาทำสิ

างผอมเพรียว แต่ก็มิควรประเมิ

แดงระเรื่อขึ้นเล็กน้อย แล

จ้าหรือไร ไยต้องมายุ่งเร

สายตาผ่านกลุ่มคนขี้ประจบสอพลอท

ยูมิได้มาด้วย มิฉะนั้นวันนี้นางคงได้สั่

ย่างไรมาหมิ่นอง

อย หากทำให้ไม่พอพระทัย สมเด็จพระราชาธิร

ิราชอย่า

ยู นางรู้ดี ทว่ามู่ชิงอวี่เข้าไปมีส่วนเก

ามองแค่ปราดเดียวก็รู้แล้วว่านางมิใช่คนดีอันใด ที่พระราชาธิรา

่องอื่น ขอฝากคำแ

ชาธิราชมิได้ แต่จะว

ของมู่ชิงอวี่ก็เริ่มพุ่งสูงขึ้น ขณะที่สถานะก็เพิ่มขึ้นตา

าทุกคน จงจับตัวมัน แล้วก็โยนมันลงไปในถ้ำส

ให้สัตว์เวทย์ที่ดุร้ายตัวนั้นเชื่องได้ มิฉะนั้นแล้ว มหั

่นนั้น

ังไม่ไดัก็จริง แต่จะเอาชนะแม่ทัพ

ดหน้าเข้ามาโดยพลัน คนหนึ่งอยู่ทางซ้าย อีกคนอยู่

กช้าเสี

องไว จากนั้นก็เตะทั้งสองคนจนกระเด็นอ

่างมากว่า “องค์หญิง คนของ

กมา แล้วนางก็เตะทั้งสองคนที่กำลั

ร์ตาทิพย์ติดตัวอยู่ ต่อให้ระดับบำเพ็ญเพียรขอ

กกกก

การณ์ไม่คาดฝัน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 1)2 บทที่ 2 ตายอย่างอนาถก่อนกลับมาเกิดใหม่ (ภาค 2)3 บทที่ 3 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 1)4 บทที่ 4 สตรีสองแม่ลูกแต่งกายเป็นบุรุษเพศ (ภาค 2)5 บทที่ 5 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 1)6 บทที่ 6 เอาเด็กกลับไปผิดคน (ภาค 2)7 บทที่ 7 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 1)8 บทที่ 8 ออกไปจากที่นี่ (ภาค 2)9 บทที่ 9 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอเสียที10 บทที่ 10 มังกรเก้าสวรรค์ยังต้องก้มหัวศิโรราบ11 บทที่ 11 ทำไมจึงไม่มีปฏิกิริยาอันใดเลย12 บทที่ 12 ค่อย ๆ ทรมานอย่างช้า ๆ13 บทที่ 13 รู้ถึงไหนอายถึงนั่น14 บทที่ 14 ลูกรัก เจ้ามีนามว่าเยี่ยงใด15 บทที่ 15 เฉิงเอ๋อร์16 บทที่ 16 เขาคือพ่อแท้ ๆ ของเป่าเอ๋อร์กับเฉิงเอ๋อร์อย่างนั้นรึ17 บทที่ 17 คิดจะหนีงั้นหรือ สายไปเสียแล้วล่ะ18 บทที่ 18 ท่านหลี่ผู้ดูแลจวน19 บทที่ 19 มู่หยวนเฟิง20 บทที่ 20 เกิดความผิดปกติขึ้นอย่างกะทันหัน21 บทที่ 21 พิษ22 บทที่ 22 ช่างน่าชังยิ่งนัก23 บทที่ 23 เรือนหลังนี้ ข้าไม่ขาย24 บทที่ 24 หมอผี25 บทที่ 25 เกิดมาพร้อมกับดวงตาสีม่วง26 บทที่ 26 ฝึกฝนการใช้งานศาสตร์ตราทิพย์27 บทที่ 27 ภาวะบกพร่องทางการสื่อสาร28 บทที่ 28 เปิดโรงหมอ29 บทที่ 29 ท่านเองก็อย่าหวังว่าจะได้มีชีวิตที่สงบสุขเลย30 บทที่ 30 พ่อตัวจริงอย่างนั้นรึ31 บทที่ 31 มีวิธีที่จะจัดการกับเจ้าเยอะแยะไป32 บทที่ 32 ยอมให้ข้าดูดเลือดเจ้าแต่โดยดี33 บทที่ 33 กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมคืนสนอง34 บทที่ 34 ใครเด็กเหลือขอ35 บทที่ 35 ต่างคนต่างมีจุดประสงค์แอบแฝง36 บทที่ 36 มู่ซินโหรว37 บทที่ 37 เจ้าไปเอาความกล้ามาจากที่ใด38 บทที่ 38 คนจากจวนจิงหยวนโหวมา39 บทที่ 39 ช่างน่าหดหู่ใจเสียจริง40 บทที่ 40 ไม่คิดว่าสิ่งที่พูดมาน่าขันบ้างเลยรึ41 บทที่ 41 เทพธิดาไม่มีทางปล่อยเจ้าไปแน่42 บทที่ 42 ไม่ต้องเกร็งถึงเพียงนี้ก็ได้ ข้าไม่กินหัวท่านหรอก43 บทที่ 43 ยาลูกกลอนพิษ