สายใยรักแห่งหัวใจ
ด คุณหญิงเริ่มมองขวัญอุษาไม่ใช่แค่ในฐานะลูกจ้าง แต่เหมือนลูกสาวคนหนึ่ง ถึงแม้อย่างนั้นขวัญอุษาก็ทำงานในคว
้าอิ่มและขวัญอุษาดูแลอยู่ ในสวนเต็มไปด้วยดอกไม้ที่ขวัญอุษาดูแลให้อย่างดี ค
ู” คุณหญิงธัญญาเริ่มพูดหลังจากที่คิดมา
” เด็กสาวถามด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะวางดอกไ
ึ้น “หนูเป็นคนขยัน ทำงานเก่ง แต่ฉันคิดว่ายังมีสิ่ง
ณหญิงธัญญาซึ่งไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรทางสายเลือดกับเธอเลยจ
นรู้ว่าหนูเป็นคนที่มีความมุ่งมั่นและอยากพัฒนาตัวเอง หนูมีความสามารถมาก
ามตื้นตันและความกังวล เธอไม่เคยคิดฝันว่าจะมีโอกาสได้เรียนต่อ เพราะที่ผ่านมา
อ และหนูก็ไม่อยากรบกวนคุณหญิงป้าอีกแล้ว หนูว่าให้หนูทำงานเหมือนเ
งอนาคตที่ดีกว่าเดิม ฉันไม่ได้ทำเพื่ออะไรนอกจากเห็นหนูประสบความสำเร็จ หนูไม่ต้องห่วงเรื่องค่าใช้จ่าย ฉันจะดูแลเรื่องนี้เอง และ
หนู เป็นช่องทางที่จะทำให้หนูหาเงินช่วยพ่อหนูได้มากขึ้น” ป้าอิ่มบอกเด็กสาว พอเห็
เธอไม่เคยคิดว่าจะได้รับโอกาสที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ เธอรู้สึกถึงค
ู้จะพูดยังไงดี หนูแค่...” ขวัญอุษาพูดไม่ออกเพราะควา
าบฉันหรอกจ้ะ หนูสมควรได้รับสิ่งนี้ เพราะหนูเป็นคนที่มีความตั้งใจจริง ฉันอยากให้หน
วามดีใจและความหวัง เด็กสาวรู้สึกว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไปอย่างแท้
ยจัดการเรื่องเอกสารและค่าใช้จ่าย ขวัญอุษาก็พร้อมที่จะเริ่มก้าวใหม่ในชีวิต แม้ในใจจะมีความตื่นเต้นและกังวล แต่เด็กส
้สึกไม่คุ้นเคย เธอไม่เคยคิดฝันว่าจะได้มาสวมใส่ชุดนักศึกษาและเดินเข้าไปในรั้วมหาวิทยาลัยที่เต็มไปด้ว
ืนอยู่ตรงกระจกด้วยรอยยิ้มอบ
มแล้วค่ะคุณหญิงป้า ขอบคุณมาก ๆ นะคะ
แล้วจ้ะ” คุณหญิงตอบด้วยน้ำเส
า และนักศึกษาหลายคนเดินขวักไขว่ด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ เด็กสาวเดินเข้าไปในมหาวิทยาลัยด้วยความรู้สึก
ยเจอ ความเป็นนักศึกษาในมหาวิทยาลัยนี้เต็มไปด้วยความฝันและโอกาส เธอเห็นเพื่อนร่วม
นุกสนาน เด็กสาวรู้สึกเขินเล็กน้อย แต่ก็พยายามรวบรวมความกล้าและนั่งลงในที่ว่าง ไม่นานนัก ขวัญอุษาก็เริ่มทำความรู้จักกับเพื่อน
ีจ้ะ ชื่อ
และตอบกลับ “ชื่อขวัญค่
ที่ได้รู้จักเหมือนกันจ้ะ มีอะไร
้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ ทั้งห้องเรียนใหม่ เพื่อนใหม่ และอาจารย์ผู้สอน ท
กษาที่นั่งพักผ่อน เธอนั่งลงใต้ต้นไม้ใหญ่แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาคุณ
นูเรียนวันแรกเสร็จแล้วค่ะ
ๆ ที่ปลายสาย “เป็นยังไงบ
ย ทุกคนใจดีมากเลยค่ะ หนูได้เจอเพื่
นแบบนั้น หนูแค่ตั้งใจเรียนและทำให
บคุณนะคะคุณหญิงป้า หนูจะตั้งใจเรี
ชิญกับความลำบากและความไม่แน่นอน ตอนนี้เธอกำลังก้าวไปสู่การเป็นนักศึกษา และมีโอกาสที่ดีกว่าในการสร้างอนาคต เธอรู้สึกขอบคุณทุกสิ่