สนมเอกอย่างข้า สง่างามเหนือผู้ใด

ช้อย เมื่อชิงหรานและหลิวกูกูช่วยประคองนางขึ้น

ป็นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนรับสั

ัน นางเหยียดสุดแขน เพื่อบดบังแสงแดดไม่ให้ต้องกายองค์จักรพรรดิ ไม่ว่าเขาจะห้า

ช่างหาญกล้า เอา

มของนางพร่างพราวดุจดารากลางราตรี เทียบกับการพบเจอ

ขาเคยลุ่มหลงมายาวนาน

นั้นแสนเย็นชาไว้ตัว แ

จัง ปะทะร่มกระดาษจนลอยล่องหลุดไป ฮวาซิ

งอยู่ข้างหู เป็นเขาที่โอบร่างเมี่ยวเฟยแสนซุกซน

ีหัวเราะเสียงใส “ได

ตรีตรงหน้า ในอกของเขาพลันสั่นไหวอย่างไร้สาเหตุ ร่างกายไปเร็

่อนกำจาย เมี่ยวเฟยเอ่ยเสียงหวานนุ่มนวลเป็น

ีครั้งหนึ่งคนจากทางวังสอดส่องมาถึงจวนสกุลฮวา นำเรื่องนี้ทูลไทเฮาเ

อน แต่เมื่อย้อนนึกถึงให้ละเอียด คล้ายว่าพระมารดาของเขา เคยสนใจบุตรสาว

หรือจะเป

นนึกถึงชะตากรรมข้างหน้า..” น้ำเสียงนี้โศกเศร้

ในนิยาย ฮวาซิงอีถูกย

งความโชคดีของนางเอก และคว

ศาจเคยปฏิเสธสถานะ

ตุนี้เอง นางจึงเป็นท

“เกิ

รื่องราวในอดีตล้วนเป็นเรื่องต้องห้าม “เป็นเพียงบทโศกบทหนึ่ง ในเรื่องเล่าของบัณฑิตตงเพค

ที หากเป็นเพียงเรื่องเล่าปั้นแต่ง เมี่ยวเฟยย่อ

คุ้นเคยแล่นผ่านอีกครั้ง ดวง

อบ ข้าจะสร้างโรงงิ้วใ

ง นางหาใช่คนที่ชอบเสพสุขกับเรื่องเล่าพิสดาร ให้ชม

ผลประโยชน์ในครั้งนี้ ย่อม

วงกุ้ยเฟย’ กำลังยืนริมสระน้ำทอดสายตาหงอยเหงา ขับร้องเพลงเทิดทูนรักล้ำค

กร้องความสนใจนี้ จะกล

มสามารถมากพอ มีอยู่เพียงไม่กี่ค

อสามีกลับจากกองทัพ ถ่ายทอดบทกวีปีนป่ายมาถึงสน

วิธีชิงความโปรดปราน ยิ่งไม่เคยมองเห็นสตร

ไม่เลว แต่ในสายตาหญิงสาวยุคใหม่ กลอุบายทั่วไ

นมเอกสกุลซู ยกอุบายน

“ถวายพระ

ระหนกตกใจ นางยอบกายอย่างอ่อนช้อย

จเต็มที ฮ่องเต้ไม่อาจรั้งอยู่ในวังหลัง หลั

ตาจนหมด สนมเอกสกุลซูถึงรินน้ำชาอย่างแช่มช้อย สง่างามไร้ที่ติทุกท่ว

่ ทั่วเมืองหลวงมีเพียงในพระราชวังที่สามารถครอบครองไม้ชนิดนี้ได้ โต๊ะสำรับหนานมู่

งกุ้ยเฟยถึงกับย้ายมาต

นะเหนือกว่ากล่าว “อีกไม่ถึงชั่วยาม พวกเราพี่น้องสนมวังหลังมีน

แล้ว ข้าอยู่ในช่วงสำนึกตน ไม่อา

นอกก็พังทลายหมดสิ้น ตัวตนที่แท้จริงของนางปรากฏในบัดนี้เอง “เจ้าคงคิดไม่ถึงว่า ฝ่าบาทจะปกป้องข

“พี่สาวซ

่จำเป็นต้องพยายามสิ่งใดให้มาก แต่ข้ามิใช่” ฉางหนิงหวงกุ้ยเฟยหรี่ตาลง นัยน์ตาคู่นั้นเปี่ยมด้วยเสน่ห

อมไม่อาจขึ้นไปถึงฐานะสูงสุด ส่วนซูรั่วเหยาไม่อาจตั้

้างหนี้แค้น หากยินยอมอยู่ใต้อำนา

นความใจกว้าง คู่ควรต่อตำแ

เสียงเย็นยะเยือกดุจทะเลเหมันต์ “เป็นเจ้าคิดใส่ความดึงข้าสู่ความตาย

าขบขัน! ฮวาซิง

ตรีสกุลซูช่าง

นคนอื่นไปทั่ว โดยมากมักใช้เสน่ห์กับฮ่องเต้ สาปแช่งผู้ที่คิดหาเรื

างเป็นถึงสนมเอกลำดับสูงสุด สนมอื่นใดล้วนต้องยำเกรง จึงตว

ามอันดับหนึ่งเดินนวยนาดไปถึงกาน้ำชา แม้ไม่ต้องชิมก็รับรู้ได้ในทันที “เป็น

“หรู

สรรพคุณปรับการไหลเวียนของเลื

คนนี้ทักท้วง นางรีบหมุนตัวกลับตำหนัก ไม่ใ

วคิ้ว สายตาไม่อาจละไปจากชาเจ้าปัญห