ตามเธอไม่เคยทัน

วเย็นชาและมืดครึ้มอีกครั้ง ก่อนที่เธอจะต่อสายโทรศัพท์ออกไป “โปรเจกต์ระดับหนึ่งล่าสุ

นเหรอครับ？” ซูเจิ้งเ

อง ช่วยเอาของบางอ

ร็วมาก ไม่ถึงครึ่งชั่วโม

ทบจะเหมือนกับหลินหลั่งเยี่ยนทุกกระเบียดนิ้ว แต่กลับมีผิวที่ซ

้า ผมจะช่วยคุณแก้แค้นเอง！” ซู

จ้าช

ของวีรสตรีแห่

สะสางเอง” หลินหลั่ง

สองสามครั้ง ผมยาวสลว

ยน ในใจเต็มไปด้วยความตกตะลึง “

ลับอย่างเย็นชา “ฉัน

ดไม่ได้ที่จะร

งคนกำลังจะเจอเรื่อ

มต่อ “จริงสิ นายร

ั่ง มีประวัติศาสตร์ยาวนาน และมีรากฐานที่มั่นคงมากครับ แต่ว่าคนของตระกูลซือค่อนข้างเก็บตัว และไม่ค่อยติดต่อ

เฉินใ

” ซูเจิ้งเหวินเบิกตากว้าง “อย่าบอกนะครั

้าอิจฉา “หัวหน้าครับ ถ้าเป็นซือฮานเฟิงจริงล่ะก็ คงไม่มีใครกล้าแอบอ้างแล้วล่ะครับ ถึงแม้ว่าเขาจะเก็บตัว แต่ข่าวลือก็ไม่น้อยเลย เขาเป็

ยนหลุบสายตาลง

์หลังนั้นของฉันก็ขายไปซะ” หลินห

แม่คุณเลยนะครับ หั

ลับไปอีกแล้วล่ะ” หลินหลั่งเยี่ยนมองไปที่หลินรั่วเหมย ดวงตาฉายแววจะร

า ๆ “ได้ครับ หัวหน้า ผมยังมีอสังหาริมทรัพย์อี

อ

ออกจากห้องพักผู้ป่วยไปอย่างเงียบ ๆ ปล

้ พลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “เหมยเหมย คนพวก

อไม่ได้นอ

รเต้น มหาวิทย

ึงหน้าห้องเรียน และได้

ไม่มาเรียนแล้ว ฉันว่าการไปโร

ช้าให้เราแล้วด้วย เฮ้อ ฉันก็เริ่มรู้ส

ดปีก่อน เจ้าเมิ่งเยว่เป็นเพียงเด็กสาวตัวผอมแห้งผิวเหลืองซีด แต่ตอนนี้เธอสวมชุดเต้นรำสีขาวสวยงา

ยกขึ้นเล็กน้อย น้ำเสียงของเธอแสนอ่อนโยน “พ

อ ยัยนั่นมากินนอนบ้านพวกเธอแบบหน้าไม่อายเลยนะ！ ถ้าฉันเป็นเธอ ฉันคงไล่ยั

ยี่ยนหรี่ต

่ถึงกับกล้าบอกคนนอกว่าที่

่าพวกเขาต่างหาก

่อนก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉันนะ พ่อแม่ของหล่อนก็จากไปแล้ว ถ้าพว

รู้สึกซาบซึ้งในความเมตต

มเช่นนี้ ช่างห

วสิ นั

นเข้ามา ห้องเรียนที่ส่งเสีย

เหรอ？” ว่านเหม่ยเ

ถึงกับกลับมา

้ ๆ แต่ทำไมถึงให้ความรู