ความจำเสื่อม ชีวิตใหม่

เข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล” พ

ิ่งหลินชวนเป็นอะไรอีก คราวน

โอจากในห้อ

ยเลยเผลอกินกาแฟหนึ่งแก้ว ทำให้เกิดอาการแพ้รุนแรง ตอนนี

เพราะซูม่ออวี่แต่ก็ยั

ดเสมอว่า เซิ่งหลินชวนล

้าใจจริง ๆ ว่าอะไรคือคำ

ูดต่อว่า “ผมยังมีข่าวดี

ะที่ชัดเจน เราสองคน...กำล

ังจากที่เธอกินยา

ับว่า ตอนนี้เธอยังด

ขาจะแต่งงาน เธอรู้สึกเหมือนห

วี่พูด

่งหลินชวน แต่สุดท้ายก็ยังสู้

ู่ ๆ ก็ส่งเดรสสีน้ำเง

หวังให้เธอมาร่วมงานแต่งขอ

หลินช

นนะ ถ้าไม่พอดี เดี๋ยวฉ

วยงง

็ได้ยินเสียงของซูม

วน เธอตกล

ิดหนี้เธออยู่ ถ้าเธอไม่มาร่วมอวยพรงานแต่งของเรา ฉันค

ๆ รู้แล้ว วางใจเถอะ ถึงฉันจะให้คนไปจับตัว

ฉันไม่พูดมากแล้วนะ งานแต่งจะจัดในอีกห้าวั

็ตัดสายโทร

หัวเราะออกมา

ธิ์เต็มที่ก็อีกห้า

เวยได้ยินข่าวมากมายเ

้ซูม่อหวี่อย่างหรูหราฟุ่มเฟือย เป

ินชวนออกแบบด้วยตัวเอง คอยดูแลการต

ที่ประดับอยู่บนหน้าผากนั้น ถึงขั้นเป็นของสะสมจากราชวงศ์อังกฤษ

ชวนโทรมาหาเธอ เพื่อ

พื่อนเจ้าสาวให้เซิ่งหลินช

ซิ่งหลินชวนมาจอด

ชุดราตรีสีน้ำเงิน เสียงซุบซิบจ

—นั่นมันฉิ

งแต่งตัวสวยหรูมาด้วย อย่

่เขาเป็นคู่รักตั้งแต่เด็ก คนหนึ่งเป็นชายหนุ่มผู้เพียบพร้อม

ักอายเลยจริง

ม่ขาดสาย แต่ฉินเวยทำ

ง เผชิญกับคำครหาทั้

ั้น กลับแฝงไว้ด้วยความอิจฉ

ขอบใจน

นชวนเป็น

วพูดว่า “ขอแสดงความ

มีของขวัญเซอร์ไพรส

องของขวัญเล็ก ๆ ลงบน

ลังฉายภาพเรื่องราวต่าง ๆ ของเซิ่ง

ั้งใจ กลับทำให้เซิ่งหลินชว

งจะเอ่ยอะไรบางอย่างอธิบาย แต

งานแต่งกำลัง

่งครั้ง สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไร

วมแหวนให้กัน โดยไม่มีใครสังเกตเลยว่

ง ฉินเวยก็ถูกอาจารย์พ

อย ๆ หลับตาลง ความทรงจำในอด

ครั้ง เสียงตื่นเต้นข

ลองยานั้น ความทรงจำถูกลบออกหมดสิ

สิ่งที่รอต้อนรับเธออยู่คือ

ีต้อนรับกลับ

ลายเป็นเรื่องผ่านไป นาทีนี