ภรรยาผู้ถูกทอดทิ้ง ตำนานนักกฎหมายผงาด

อมาเป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบให้กับคีท สัมพันธ์วงศ์ อัยการดาวรุ่งแห่งกรุงเทพฯ ฉันแลก

มาบ้านในสภาพเมามาย จูบฉันอย่างสิ

ำเพ้อ “ผมรู้ว่า

ร เมื่อบริกรทำกาแฟร้อนจัดทั้งกาหก คีทไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเด

กิดแผลไหม้ระดับสอง เขากลับตื่นตระหนกกับรอยแดงเล็

ผิวหนังที่พุพองของฉัน

กฉุกเฉินนะ” เขาพูด “

มองอีกเลย สามเดือนต่อมา ฉันยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับเขาในห้องพิจารณาคดี ในฐา

ำนานแห่งวงการกฎหมายที่รู้จักกันในนาม ‘เนเมซิส’ และฉั

ที

รกฎหมายต่างคาดเดากันไปต่างๆ นานา ว่าทนายความอัจฉริยะผู้ไม่เคยแพ้คดีหายตัวไปไหน บ

เดาความจ

เงียบเชียบ เอวา สันติสุข ผู้เคยเป็นที่รู้จักในนามเนเมซิส ตอนนี้ใช้ชื่อว่าเอวา สัมพันธ์วงศ์ เธอคื

เนี้ยบกริบและสำนวนคดีต่างๆ เข้ากรุ แลกมันกับผ้ากันเปื้อนและตำราอาหาร

อวาในตอนนั้นเป็นทนายความสาวดาวรุ่งที่แอบหลงรักอัยการหนุ่มผู้ปราดเปรื่องที่เธอมักจะเจอในการว่าความฝึกซ้อมอยู่บ่อยครั้ง เธอเค

คิด

ไม่เคยลืมเธอได้เลย บ้านของพวกเขากลายเป็นพิพิธภัณฑ์แห่งความหลงใหลของเขา แม้จะไม่มีรูปของฮอลลี่บนฝาผนัง แต่ตัวตนของเธอกลับอยู่ทุกหนท

ณ์ของเขา เธอทุ่มเทสติปัญญาทั้งหมดที่มีเพื่อคดีที่

ย การเป็นเพียงคนแปลกหน้าในบ้านของตัวเอง เ

วกเขา วันที่คีทลืมมันเหมือนเช่นเคย เขากลับมาบ้านดึก กลิ่นวิสกี้ราคาแพง

ารมาด้วย พวกเขากำลังหัวเราะเรื่องคดีเก่าๆ กันอยู่ พวกเขาแทบจะไม่ทักทาย

นแล้วนะ” เธอพูดเบาๆ

้างหู ในชั่วขณะที่น่าเวียนหัว เธอรู้สึกถึงประกายค

บาๆ ตามหน้าที่ที่เขาเคยให้เธอเลย หัวใจเธอเต้นรัวอยู่ในอก บางทีอ

้จุดหมาย เขายิ้ม เป็นรอยยิ้มที่แตกส

ป้งของเขาลูบไล้แก้มเธอ “

อียดแหลมคมที่อัดแน่นอยู่ในปอด เธอไม่พูดอะไรสักคำ เธอแค่ช่วยพยุงเขาไปที่ห้องน

พึมพำชื่อฮอลลี่

องเขา เขาคือชายที่ทั้งเมืองยกย่อง เป็นยักษ์ใหญ่แห่งความยุติธรรม แต่สำห

่เต็มไปด้วยฝุ่นออกมาจากหลังตู้เสื้อผ้า ข้างในนั้นคือของเก่าของเธอ ประกาศนียบัตรจากคณะนิติ

หนึ่ง มันดูเรี

สัน

าย

ในมือเธอ ราวกับเป็นของท

าคือรอยยิ้มจอมปลอมที่สร้างภาพต่อสาธารณะ นิ้วของเธอห

กษาของเธอที่นิวยอร์ก ชายผ

ละเยือกเย็น ตอนนี้ที่นิวยอร์กเป็นเวลาหลังเที

ิมป์สันพูด” เสียงของเขายั

เธอเองฟังดูแปลกไป หยาบกระ

ย่างสมบูรณ์แบบ: นั่งอยู่ในห้องทำงานหัวมุมที่มองเห็นว

ะเชื่อ “พระเจ้า นั่นเธอจริงๆ เหรอ? เธอหายหัวไป

อนยาชโลมใจที่เยือกแข็งของเธอ ม

อพูด เป็นการพูดที่ลดท

บ่น “ทุกครั้งที่ฉันต้องรับมือกับฉลามธุรกิจชั้นสองพวกนี้ ฉันสาปแช่งชื่อเธอที่ทิ้งฉ

เซียวที่มีดวงตาเหนื่อยล้าและผมรวบเป็นมวยง่ายๆ เธอกำลังส

ม เสียงของเขาเบาลง เขาเป็นหนึ่งในไม่ก

าตอบ ความจริงข้อนั้นช

กๆ อากาศเย็นๆ เข้าไปเต็มปอด

ลังจะฟ

็มีเสียงถอนหายใจช้าๆ อย

้น ความแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้าในวันวานกลับค

่อไห

งที่สุวรรณภูมิบ

ุมยังรออยู่ ยินดีต้อนรับกลับนะ เนเมซิส ถึงเวลาเตื

โต๊ะทำงานของเธอ เธอร่างมันไว้เมื่อหลายเดือน

ธอสั่น เป็นข

าที่นี่ มีประชุมเรื่องงาน

ั้น แล้วลบมันทิ

ย่างมั่นใจ ลายเซ็นของเธอคมคายและแน่วแน่

และการรอคอยอันยาวนานและเจ็บปวดส

ติสุข ได

กำลังจะ