อ้อมกอดรักอันร้อนแรง และ อดทน
/0/29224/coverbig.jpg?v=4b1930d9aca37ab1ceeec9fe22e3793d&imageMogr2/format/webp)
่าของฉัน ปฏิบัติกับฉันราวกับฉันเป็นแก้วที่พร้อมจะแตกละเอียด เขาใช้ข้ออ้างเรื่องร่างกายที่ ‘บอบบ
เขาเหลือบมองอาหารค่ำวันครบรอบที่ฉันทุ่มเททั้งจิตวิ
ร้างภาพครอบครัวที่สมบูรณ์’ ระหว่างทาง เขาคุยโทรศัพท์กับผ
งไป” เขาพูด “วงจรการตกไข่ข
่ง เปลี่ยนร่างเป็นหมาป่ามหึมา แล้วทิ้งฉันไว้บนถ
หลกสลาย ฉันไม่ใช่คู่ของเขา ฉันเป็นแค่ตัวแทน เป็นเพีย
กือบจะชนฉันอยู่แล้ว อัลฟ่าคนหนึ่งก้าวลงมาจากรถ พลังอำนาจดิบเถื่อนของเขาทำให้สามีของฉันดูเหมือนเด็กน้
างจักรวาลของเขาแล้ว และเอ่ยคำพูดค
อง
ที
่งอบและหน่อไม้ฝรั่งลงบนจานกระเบื้องที่ดีที่สุดของเรา เหมือนทหารที่เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่สิ้นหวัง สามปีแล้ว นี่คือวันครบรอบการเป็นคู่ชีวิตป
ร้อนรุ่มที่ขดตัวอยู่ในท้องของฉันอย่างสิ้นเชิง ข้างนอก พลบค่ำของกรุงเทพฯ แต่งแต้มท้องฟ้าด้วยเฉดสีม่วงช้ำและเทาอ่อน แสงไฟในเมืองเริ่มส่องประกายระยิบระยับราวกับดวงดา
สวดที่คุ้นเคย เป็นคำอธิษฐานที่เก่าคร่ำคร่าที่ฉันท่องซ้ำแ
เทียน หัวใจเต้นรัวอยู่ในอก ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามสงบสติอารมณ์ท
ที่ใครๆ กล่าวขาน เขาสูง แต่งตัวไร้ที่ติในชุดสูทสีเข้มที่น่าจะแพงกว่ารถของฉันทั้งคัน พร้อมด้วยรัศม
ไม้ที่ฉุนเฉียว เจือด้วยกลิ่นมัสก์อันเป็นเอกลักษณ์ของหมาป่าตัวเมียคนอื่น มันเป็นกลิ่นที่ฉันเ
ัวของฉันที่ฉันพยายามอย่างหนักที่จะทำให้มันเงียบลง กร
จัดไว้อย่างสมบูรณ์แบบ และกลิ่นหอมของอาหารที่ฉันทุ่มเททั้งจิตวิญญาณลงไป ไม่มีประกายคว
าไม่มีความรักใคร่ เขาคลายเนกไท ผ้าไหมเสี
ฉันฟังดูบางและแหลมในหูของตัวเอง ฉันผายมือไปทางโต๊ะ เป็นท่า
งขามกั้นระหว่างความหวังอันน่าสมเพชของฉันกับความจริงอันเย็นช
ราผูกพันกัน เขาใช้มันเพื่อหาเหตุผลให้กับความห่างเหินของเขา การปฏิเสธที่จะทำให้การผูกพันของเราสมบูรณ์ และการละเลยทางอารมณ์อย่างต่อ
ี่ยวเฉาภายใต้สายตาอันเย็นชาของเขา กลายเป็นเถ้าถ่านในอกของฉัน “ฉันแ
งฉันราวกับว่ามันเป็นเพียงความไม่สะดวกเล็กน้อย “ธรณ์กรุ๊ปกำลังจะเคลื่อนไหวในเ
บ้าน ฉันถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังกับเทียนสองเล่มที่กำลังจะมอดดับ อาหารที่ปรุงอย
สายตาของฉันเลื่อนลอยไปรอบๆ ห้อง มองดูชีวิตที่ฉันควรจะมี บ้านหลังใหญ่ที่ว่างเปล่าในย่านที่พิเศษที่สุดของกรุงเทพฯ
อ่อล้นในอกได้เมื่อเขายืนอยู่ตรงหน้าฉัน หล่อเหลาและทรงพลัง และสัญญาว่าจะทะนุถนอมและปกป้องฉันไปตลอดชีวิต เขาไม่เคยทำขั้นตอนสุดท้ายของการผูกพันให้สมบูรณ์ ขั้นตอนที่จะเชื่อมโยงจิ
ไม่เกี่ยวกับความบอบบางของฉัน
สนใจ อะไรก็ได้ที่จะดึงฉันออกจากวังวนความคิดที่ตกต่ำ ฉันปัดเป
ซึ่งเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจและความรักใคร่ ข้างๆ เขา มือของเธอวางอยู่บนแขนของเขาอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ คือซาร่า แวนซ์ อัลฟ่าหญิง
ันเป็นการเฉลิมฉลองต่อสาธารณะในสิ่งที่เขาปฏิเสธฉันเป็นการส่วนตัว เขาไม่ได้อยู่ที่การปร
หลักฐานความล้มเหลวของฉัน ฉันต้องหนีไปซ่อนตัว ฉันพบว่าตัวเองอยู่ในห้องโถง ดึงประตูต
ที่ด้านหลังสุด หลังกองผ้าห่มเก่าๆ มีกล่องไม้เล็กๆ กล่องหนึ่งอยู่ มันเป็นของคุณยาย พ่อแม่ขอ
เอี๊ยดเบาๆ ข้างใน บนผ้ากำมะหยี่ที่ซีดจาง มีจี้อันบอบบางวางอยู่ หินจันทรกานต์ที่ส่องสว
มึกจางลงแต่ยังอ่านออก ลายมืออันสง่
่แท้จริงจะถือกำเนิด โลหิตของเจ้า
ัมผัสกับมัน ความอบอุ่นจางๆ ที่ปลอบโยนก็แผ่ซ่านไปทั่วนิ้วมือ ขึ้นไปตามแขน และไปหยุดอยู่ที่หน้าอกของฉั
กี่ยวกับมาร์ค หรือความรู้สึกของเขาที่มีต่อฉัน—สิ่งเหล่านั้นชัดเจนจนเจ็บ
าง อ
มันเป็นเหมือนคำสัญญาที่เงียบงันในฝ่ามือของฉั