ถูกเมทปฏิเสธ ถูกอัลฟ่าศัตรูครอบครอง

วันนี้ควรจะเป็นวันสถาปนาฉันขึ้นเป็นลูน่าแห่งฝูงจันทร

า "นาแล้ง" และเยาะเย้ยว่าเขากำลังจะแทนที่ฉันด้วยเดียร์ ชู้รักที่กำลัง

อมชูใบรับรองแพทย์ปลอมๆ ขึ้นเป็นหลักฐานยืนยันความล้มเหลวของ

บให้ฉันทรุดลงกับพื้น "นางทำร้ายลูน่าในอนาคตของพวกเจ้า

ดลงบนแผ่นหลังของฉันจนเปิดเป็นแผลเหวอะหวะ ก่อนที่นัก

่คืออัลฟ่าที่น่าเกรงขามแห่งฝูงคู่แข่ง คิรากร เมฆินทร์ เขามองเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งและบาดแผลที่เลือ

่าไร้

ที

ของจัน

องเขา ความทรงจำนั้นเลือนรางไปด้วยความเจ็บปวดและความหวาดกลัว

้มันให้ความรู้สึกเหมือนถูกบีบบังคับและล่วงล้ำ เสียงของคิรากรที่ดัง

ล้ว สิงหา ว่าที่ล

่ทำให้ใจฉันแหลกสลายอย่างแท้จริง เขากำลังอยู่กับชู้รักคนใหม่ ดูพระอาทิตย

แสจิตเข้ามา ปราศจากความอบอุ่นใดๆ "สั่งสอ

ในอดีต...

ถาปนาของฉัน วันที่ฉันจะได้เป็นลูน่าแห่งฝูงจันทราเงินอย่างเป็นทางการ ทุ

คิด

ระหม่า ประตูแง้มอยู่เล็กน้อย และฉันก็ได้ยินเสียงของเขา ไม่ใช่ผ่านกระแสจิต แต่เป็นเสี

ยกับเมฆา เ

าแค่นหัวเราะ และเสียงนั้นก็เหมือนน้ำแข็งท

งไงครับ อัล

น่ะท้องได้ ส่วนจันทร์เจ้าก็เป็นแค่นาแล้ง" สิงหาหัวเราะหึๆ เป็นเสียงต่ำๆ ที่น่ารังเกียจ "ฉันให้เ

ค่แหลกสลาย... มันก

ดพิธีด้วยกางเกงยีนส์ธรรมดาๆ กับเสื้อสเวตเตอร์บางๆ หนึ่งตัว สม

อดดาล อำนาจแห่งอัลฟ่าของเขา พลังที่บีบบังคับให้หมา

จันทร์เจ้า? ทำไมเธอถึง

หลังซึ่งพยายามจะทำให้เข่าฉันอ่อนยวบ ทำให้ฉันต้องคุกเข่าขอโทษ แต่ค

ะสีหน้าของเขาก็แข็งกร้าวขึ้น เ

"เป็นเวลาสิบปี ที่เรารอคอยทายาท รอคอยสัญลักษณ์แห่งพรจากเทพ

ียร์ ทัคเกอร์ ก็ก้าวออกมา เธอดูเปล่งปลั่ง ม

กเจ้า และนางกำลังอุ้มท้องอนาคตของฝูงนี้อยู่!" เขาชูกระดาษแผ่นหนึ่งขึ้น ซึ่งก็คือใบรับรองแพท

อง ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยนอกจ

ตอนนี้กำลังซุบซิบนินทาและชี้น

าะเย้ยของสิงหาไล่ตามหลังฉันมา

มที่แฝงไปด้วยความอิ่มเอมใจในชัยชนะ แล้วลูบท้องของตัวเอง "ตอ

ทะลุผ่านความชาด้านของฉันออกมาในที่สุด ฉัน

ของเรา!" ใครคนห

ขาบีบแขนฉันราวกับคีมเหล็ก เขาเห็นว

หน่ำลงมาที่ฉันอย่างเด็ดข

น ความอัปยศอดสูนั้นแผดเผายิ่งกว่าความเจ็บปวดทางกายใดๆ สิงห

ของข้า นางจะต้องถูกลงโทษ" เขาพยักหน้าให้น

ถูกขับไล่และแตกสลาย ฉันเดินโซซัดโซเซผ่านป่าโบราณที่กั้นพรมแดนของเรา พิษเง

งกับใบไม้แ

ฉันถูกมัดติดอยู่กับต้นไม้ ครั้งนี้อยู่บนขอบหน้าผา ร่างสูงต

นาไพรดำซึ่งเป็นคู่แข

งสำรวจฉัน สายตาจับจ้องอยู่ที่เสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งและบาดแผลที่เลือดไหล

ของเขาเป็นเสียงพึมพำที่แฝง

-