ลูกชายลับของอัลฟ่า, สิ่งเยียวยาที่ถูกช่วงชิงของฉัน

ของกาน

บชามซุปไอน้ำร้อนๆ กลิ่นสมุนไพรและเนื้อย่างหอมฟุ้งไปทั่วอากาศ เขาสวม

บาๆ เสียงทุ้มต่ำ “มีสาร

ิมิตจากคฤหาสน์ ฉันเห็นเอลล่าเป็นคนตักมันใส่กล่อง ฉันได้ยินเธอบอกจักรภพว่า “ลูกชายเราเป็นอัลฟ่าที่

หมา

ล้ว ฉันเป็นยิ่งกว่าโอเมก้า เป็นแค่คนป่วยที่

ลื่นแห่งความคลื่นไส้ตีขึ้นมาที่ลำคออย่างรุนแรงและควบคุมไม่ได้ ฉันตะเกียกตะกายลงจากเ

นออกมา มันรู้สึกเหมือนกำลังไอเอาวิญญาณของตัวเองออกมา แต่ละครั้งที่ขย้อนออ

หนกดังมาจากอีกฟากของประตู เขาเขย่าลูกบิด “กา

เขา ฉันอยากจะกรีดร้อง อยากจะบอกเขาว่าเขาเป็นปีศาจที่น่ารังเกียจแค่ไหน

นรนมากขึ้น ฉันไม่สนใจเขา เอาหน้าผากพิงกับก

ที่เตียง ดึงผ้าห่มบางๆ ขึ้นมาคลุมถึงคาง พิษร้ายได้กระตุ้นให้เกิดไข้สูง ร่างกายของฉันร้อน

ต่ยังคงหลับตาและหายใจสม่ำเสมอ ฉันได้ยิน

ียงเคร่งขรึม “พลังชีวิตของเธอ...กำลังจะหมดลง ผมไ

ความเสียใจออกมาบ้าง รอให้ความเจ็บปวดวูบไห

งความเงียบที่เย็นชา

มาศล่ะ” ในที่

ยู่ครับ” หมอเบนตอบ มีร่องรอยของความไม่เห็นด

ลางคืน” จักรภพพูด เสียงเรียบเฉยและไร้อารมณ์ “มั

ล้ว ความตายของฉันจะเป็น ‘โศกนาฏกรรม’ ที

บข้างเตียงเธอ ป้อนข้าวเธอด้วยมือของฉันเอง ฉันได้ชดใช้หนี้บุญคุณพ่อแ

หมอเบน มันมีไว้สำหรับตัวเขาเอง

ด้เป็นอิสระ ไข้ยังคงสูง แต่ข้างในใจฉันได้กลายเป็นน้ำแข็งไปแล้ว เขาคิดว่าฉันเป็