icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ห้าปี กับ หนึ่งคำโกหก อันแสนสาหัส

บทที่ 4 

จำนวนคำ:169    |    อัปเดตเมื่อ:07/11/2025

กอย่าง พวกเขาวุ่นวายอยู่กับฉัน เปลี่ยนใบหน้าที่โศกเศร้าของฉันให้กลายเป็นห

เย็บอย่างสมบูรณ์แบบ ดวงตาของเขาเป็นประกายเ

แทบลืมหาย

อย่างเย็นชาและเฉยเมย แล

งปีในชีวิตออกแบบ เราเดินเข้าไปท่ามกลางเสียงปรบมือ การ

ที่ฉันรู้จักกระซิบขณะที่เราเดินผ่

มีสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนต้องการ คืนนี้ ฉันรู้ว่าพื้นผิวที่สวยงาม

ของฉัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักที่เป็นเรื่องโกหก เขามอบของขวัญของเขา กล่องหนักจ

บางที เขากำลังนึก

แต่ก็ถูกขัดจังหวะเมื่อร่

ัง เกือบจะ

สียงเด็กคนห

กาะขาของอคิน ใบหน้าของเขาซบอยู่กับผ้าเ

าร้องไห้พลางชี้หน้าฉันอย่างกล่าวหา "คุณ

ยบกริบ ทุกสายต

งเป็น เด็กคนนั้นดูเหมือนอคินมา

ห้อง "นั่น... ลูกชายของเขาเ

ย่างหนักเพื่อรักษาไว้ กำลังแตกสลายต่อหน้าสาธ

กที่ควบคุมไว้ เขาคุกเข่าลง เสียงของเขาอ

ห้เด็กร้อง

ใบหน้าของเธอเป็นภาพของความทุกข์ใจของคนเป็นแ

ก็ยังเกาะอคินแน่น ใบหน้าเล็กๆ ข

่าตัวจริงเสียอีก การแสดงบทบาทแม่ที่ร้อนรนและขอโทษ

ียบสงัด เขาจ้องมองฉัน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่บริสุทธิ์และไ

ื่อ ตกตะลึง

กๆ ซึ่งเป็นแบบจำลองขนาดเล็กของเส้นที่ฉันใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์เดินทางไปแส

ญของฉันไปให้

องฉัน ฉันก้าวไปข้างหน้า มือของฉันยื่นออกไป ต้

น อย

างแรง ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยวด้วยความตื่นตระหนกที่ฉันไม่เคย

ุ่ม ฉันล้มหงายหลัง ร่างกายข

โต๊ะกระจกที่แหลมคมพร้อมกั

ความเจ็บปวดที่แผดเผา เศษแก้วจากแก้วไวน์ที่แต

ม่ได้มองมาที่ฉัน เขากำลังวุ่นวายอยู่ก

เปล่า" เขากระซิบ เสียงของเขาเต็มไปด้วยความห่วงใย เขาอุ้มเด็กชายข

ตมาดร้ายที่สมใจปรากฏขึ้นชั่วครู่ มันเป็นสา

้อย เขาทิ้งฉันเลือดอาบอยู่บนพื้นห้

แหลมคม แต่ความเจ็บปวดที่ลึกและน่าสะ

ขึ้นรอบตัวฉัน กลายเป

พยายามจะคว้า

น่ๆ ไร้ยางอายจริงๆ ที

นดีจริงๆ ที่ปกป้องล

การทำร้ายร่างกาย แ

ดร้ายและฉีกขาด ฉันมองลงไป ชุดสีน้ำเงินเข้มของฉันเปรอะ

ของ

องฉันขาดสะบั้น ห้องหมุนคว้าง แสงไฟพร่

เปิดรับโบนัส

เปิด