ค่า เมียน้อย วัยสิบเก้า ของเขา

งของเ

่คุ้นเคยและฉุนจมูก เป็นครั้งที่สองในรอ

ชุดสูทที่ปกติจะเนี้ยบของเขายับยู่ยี่ และมีตอหนวดสีเข้มขึ้นท

ือมาจับมือฉัน "คุณตื่น

ือหนีราวกับสัม

ด เสียงทุ้มต่ำและจริงจัง "เธอยังเด็กมาก บอบบางมาก แค่คิดเรื่องการปลูก

้นลอยอยู่ในอากาศระหว่างเรา เขายังคง

ม เสียงแหบพร่า "ในลิฟต์นั่น โดย

บี๊บเป็นจังหวะของเครื่องวัดหัวใจ มันเป็นคำถามง่ายๆ แต่

ก็คือ เข

ฝีปากของฉัน ความลังเลเพียงเ

นโต๊ะข้างเตียง เขามองไปที่หน้าจ

งเขาอ่อนลงทันที "

ัพท์ "รินฝันร้ายค่ะ...เรื่องลิฟต์ รินกลัว

แววตาฉายแว

เสียงเรียบ "

ณเพิ่ง

คริส" ฉันพูด พลา

ชัดในท่าทางของเขา "โอเค เดี๋ยวผมกลับมานะ พักผ่อนซะ" เขารีบอ

ว้างขวางของเรา สถานที่ที่ตอนนี้รู้สึกเย็นชาและว่างเปล่าเหมือ

ห่งความสยดสยองที่ผ่านมาเป็นเพียงความไม่สะดวกเล็กน้อ

ม่ไป"

นก็จะไปที่นั่นด้วย เธอรู้สึกแย่มากกับสิ่งที่เกิดขึ

วาดซากปรักหักพังของชีวิตเราไว้ใต้พร

ฉันพูด

าคว้าข้อมือฉัน แรงบีบของเขาแรงอย่างน่าประหลาดใจ "คุณต้อ

ี่แขนของฉัน ของที่ระลึกจากอุบัติเหตุลิฟ

นจ