เจ้าสาวของนักรบ

อะไรฉันเลยนะ ป

ผ่าวทาบปิดลงในตอนนั้นบุณย์นราตกใจจนดวงตาสีดำเต็มไปด้วยแววอ่อนล้าเบิกกว้างขึ้น หญ

ทำฉัน

กกว่าเดิม ก้มลงบอกชิดริมฝีป

ือเขาออกแต่ก็ไร้ผล ปากร้องถาม

เธอยังสดอยู

ญิงสาวออกแรงเฮือกสุดท้ายขืนตัวหนี ดิ้นรนให้ตัวเอ

่อยนะ ปล่

้นอนหงายราบไปกับเตียงนอนอย่างเดิม หญิงสาวไม่มีทางยินยอม เ

จ้งความเอาผิดกับพวกนาย จะได้เลิกแล้วต่อกันไป...” บุณย

วตาย

ับจะดูดเอาความหวานในปากออกไปให้หมด หญิงสาวหมดหนทางดิ้นหนี

ิ้นงู ทำไมถึงได้โฉ

งจนบุณย์นราน้ำตาคลอเบ้าด้วยความเจ็บปวดส่งเสีย

เหล้าเคล้าบุหรี่เจ

ึก

ยของเขาทาบลงทับ หญิงสาวออกแรงดิ้นรนอีกครั้

ล่ไต่ต่ำลงตามลำคอ ลงไปยังเนินอก บุณย์นราแว่วเสียงกรีดร้องของใครสักคน

ช่เจ้าบ่าวของเธอ เป็นชายโฉด ที่บุณย์นราไม่รู้จักก

บว่าร่างกายอ่อนล้าไปหมด โดยเฉพาะบริเวณที่บอบบางที่สุดตรงนั้น บุณย์นรารู้สึก

ไม่ได้ ปรากฏว่านอนคว่ำอยู่ข้าง ๆ กันนี่เ

คำขู่แสนร้ายกาจ

ปากแน่นด้วยควา

่ข้างนอกเข้ามาช่วยกันจับขึง ไม่ใช่แค่ช่วยจั

ข็งขืน ต่อต้านทุกหนท

ภัยหลังจากนั้น ก็หยุดความคิดที่จะเอาของมาทำร้ายอีกฝ่ายทิ้งไป บอกตัวเองว่า

่ ที่เต็มไปด้วยลวดลายสักทั้งแขนดูน่าเกรงขาม พาดลงมาที่เนินอกของเธอ เม้มปากตัวเองแน่

นของเขาออกช้า ๆ จนสำเร็จ ค่อยพลิกตะแคงตัวลงจากเตียง ยืนบนพื้นด้ว

นิดที่เรียกว่าทั้งเงียบและไวที่สุดเท่าที่ตัวเองจะทำได้ จนพ้นประ

ีใคร

ดินทอดยาวตรงหน้านั่นไง แล้วเลยเดินตามทางยาวนั่นไป จนได้ครึ่งทางก็ชะงั

นี้เลยไหม ช่างใจประเดี๋ยวเดียววิ่งเขย่งเท้ากลับไปยังทางเดิม จนถึงห้องนอนห้องที่พรากพรหมจรรย์ของเธอไป ค่อยแย้มหน้าดู เห็นว่าเขายังคงหล

ยับพลิกตัวบนที่นอน แล้วค่อยคลายใจกลับมามีจังหวะเต้นได้อ

วอีกครั้ง ไม่นานเธอพบประตูบานใหญ่ขวางที่ตรงหน้า บุณย์นร

ไปไ

นิ่งอยู่ตรงนั้น ไม่กล้าหันกลับไปมองยังต้นตอของเสียงแ